Hoi Ivy,
Ik wil je niet bang maken maar je wel mijn ervaring meedelen. Ik ben op 26-12-2004 bevallen in dit ziekenhuis bij een gynaecoloog en heb het verschrikkelijk gevonden. Waarschijnlijk zal meespelen dat het mijn eerste was, een zware bevalling en ik slecht reageerde op de pijnstilling, maar mijn man vond het ook slecht.
Even vooraf: ik zou in het ziekenhuis gaan bevallen maar gewoon met mijn eigen verloskundigde. Echter mijn vliezen braken en mijn zoon had in het vruchtwater gepoept daarom werd ik met bijna geen ontsluiting al doorgestuurd naar het ziekenhuis. Ik had wel al 8 uur weeen.
Wat is mijn commentaar:
- ik werd bij binnenkomst aan een apparaat gelegd dat de hartslag van het kind in de gaten houdt en de weeenactiviteit. Dit werd inwendig vastgemaakt. Vanaf dat moment zat ik met allemaal draden vast aan het bed en kon me amper nog bewegen. Alle yogaposities en een warme douche kon ik wel vergeten. Geen idee of dit nu echt nodig was. Gevolg was wel dat ik ook niet naar de wc kon en ze me meerdere keren hebben gecatheteriseerd (wat heel erg pijn doet) om mijn blaas te legen.
- Als ik zei dat ik pijn had keken ze op het apparaat en zeiden het valt wel mee. Het idee dat het kennelijk nog erger kon maakte mij erg bang en ik voelde mij ook een aansteller door deze opmerking.
- mijn man heeft ruim 12 uur door moeten brengen op een gynaecologische stoel zonder verse koffie/thee of een leuk gesprek. Ik was van de wereld aan mij had hij niets.
- mijn bevalling werd overgedragen vanuit huis aan een gyn. Die man had ik nog nooit gezien en tijdens de hele ontsluiting slechts enkele minuten. Ik heb daar uren alleen gelegen zonder dat iemand mij bij de ontsluiting begeleidde, terwijl ik de enige was die aan het bevallen was. Mijn verloskundige is niet geweest en de twee verpleegsters zaten liever in de zusterpost te kletsen.
- ik heb meer dan twee uur op pijnstilling moeten wachten, ze waren het vergeten
- mijn man heeft twee keer een sigaretje buiten gerookt en gevraagd of er een verpleegster aan mijn bed wilde zitten omdat ik niet alleen wilde blijven, schoorvoetend hebben ze dit gedaan
- toen ze me eindelijk de pijnstilling gaven zeiden ze dat het toch niet veel zou helpen
- mijn man heeft meerdere keren aan moeten geven dat ik het niet meer trok en dat er iemand moest komen om me te helpen, pas toen kwam er iemand die even met me persweeen heeft weggegepuft. Dit heb ik drie uur moeten doen en ik denk dat er 10 minuten iemand naast me heeft gezeten. Ik vond dit echt een hel.
- ze kwamen met zijn tweeen een infuus prikken, toen de een tegen de ander zei, ik heb dit nog nooit gedaan mag ik even oefenen? Ik was te uitgeteld om hier iets van te zeggen
- mijn zoon is niet aan de borst gelegd terwijl ik dit vooraf wel had aangegeven. Vraag me niet waarom maar de eerste uren na de bevalling heb ik hier zelf ook helemaal niet aan gedacht. Op een gegeven moment zag ik dat hem met een flesje voedden. Later die dag hebben ze hem aan mij gegeven om borstvoeding gegeven. De begeleiding hierbij was zo slecht dat ik na 1 dag tepelkloven had.
- bij de bevalling is mijn stuitje gebroken, dit hebben ze niet doorgehad, terwijl ik helemaal niet meer kon zitten. Ik vond dat al meteen raar want andere moeders bij mij op de zaal met hechtingen konden wel rechtop zitten. Ze hebben op mijn aandringen (ik verging van de pijn) wel een aantal keer naar de hechtingen gekeken, maar hier viel natuurlijk niets aan te zien.
Het is al bijna 3 jaar geleden maar kan me er nog steeds over opwinden. Als we ooit nog een tweede krijgen weet ik niet zeker of ik nog naar dit ziekenhuis ga. Ik heb namelijk ook veel goede verhalen gehoord over het SFG. Mijn zus gaat er komende maand ook bevallen. Misschien heb ik gewoon pech gehad......
Dokter Albeda heet volgens mij de gyn die zo goed is en in het SFG werkt. Hij was opgepiept omdat mijn bevalling een keizersnee dreigde te worden. De laatste minuten van mijn bevalling heeft hij met een heel operatieteam in mijn verloskamer gestaan. Toen alles achter de rug was kwam dokter Albeda naar me toe om me te feliciteren en maakte een praatje met me. Ik weet nu niet meer precies wat hij heeft gezegd, maar ik voelde me er erg goed bij. Hij leek me een hele fijne gyn. Als je wat te kiezen hebt, zou ik om hem vragen.
ps. Ik ben naar de info-avond van het ziekenhuis geweest. Dat vond ik niet heel erg interessant. Je mocht ook niet naar de verloskamers.
Succes met het maken van je keuze.
Groet
Lies