Hoi Mar(tine),
Ik hoop dat alles goed gaat met jou en je kleine, voel je t al bewegen?
Ik moet maar eens na gaan vragen of er nog plek is en een passende bikini gaan kopen, want in mijn ouwe kan ik de borsten niet meer kwijt en het broekje gaat ook zo raar zitten nu de buik groter groeit... Ik zal ook volgende week eens met mijn teamleider gaan praten en koploper bellen wanneer dat zwemmen begint.. lijkt me wel leuk om ook meer dikke buiken te zien. Begin me steeds meer zwangere te voelen en begin het nu ook leuker te vinden het over zwangerschap en zo te hebben, met andere zwangeren, dus misschien toch ook maar opgeven voor de cursus.
Hoe groot is jouw buik nu? Ik zit nu op 107cm omvang (gewoon meetlint op dikste punt om je heen leggen). En ben 4 kg aangekomen, maar ik denk dat dat nog wel meer wordt. Mijn zusje voelde zich op het laatst net een "aangespoelde walvis". Dus dat belooft nog wat..
Ik ben zo blij dat ik op de helft ben maar toch ook een beetje angstig voor de komende 20 weken - hoe goed blijft dit gaan? Tot nu toe gaat het perfect, niet misselijk geweest, geen bloeddruk klachten, wat wil een mens nog meer? Maar ik ben zo bang dat het onverwacht toch niet zo perfect blijkt. zwangerschapsvergiftiging, extreme vroeggeboorte, ik haal me vanalles in het hoofd: ik ben normaliter geen mazzelaar, maar met deze zwangerschap lijkt alles me mee te zitten. Vraag me dan af: ok, en wanneer eindigt de droom?
echt emo ben ik nog steeds niet, hoewel er wel een traantje of wat weggepinkt wordt bij programma's als Extreme home makeover, maar dat had ik voor die tijd ook al. Misschien moet het allemaal nog komen?
Weet jij al waar je wilt bevallen? thuis of in het ziekenhuis?
ik twijfel nog. Ik zou wel thuis willen, dat geeft een enorme zooi met bloeden enzo, maar ik heb dan wel mijn eigen omgeving en kan alles doen zoals ik het wil doen. Waarom ik twijfel? Ik twijfel omdat ik nog niet weet hoe mijn lijf zich houdt als ik ga bevallen, er komt dan zo veel druk op mijn hart en vatenstelsel te staan... daar maak ik me zorgen over. Heb een gaatje in het tussenschot van mijn hart, dus misschien toch beter om in het ziekenhuis kan bevallen, zodat er hulp bij de hand is, mocht het met mij niet goed gaan. Ik kon tot nu toe gewoon leven zoals ieder ander, hardlopen, zware dingen tillen, inspanning, motorrijden - ik kan het allemaal zonder problemen. Maar een bevalling is toch wel even wat anders..
Onze kleine meid mankeert volgens de echo's helemaal niets, heeft ook geen van mijn aangeboren mankementen meegekregen (gelukkig) en dus zou het voor haar verder geen gevaar opleveren als ze thuis kan komen.
Wat een zorgen he? Ik moet maar eens even mijn gedachten gaan verzetten denk ik, dus ik ga zo nog even van het zonnetje in de achtertuin genieten en moet dan even wat eten klaarmaken, anders val ik van mijn graat..
Groetjes,
Esther