Hier gelukkig een goede eter, al kan hij soms wel behoorlijk treuzelen,..
Hij eet s'ochtend met gemak 2 dubbele boterhammen, smiddags banaan en ook weer een dubbele boterham en s'avonds eet hij wat de kost schaft.
Maar bij het avondeten heeft hij soms van die periodes dat hij gewoon niet wil eten. Dat duurd dan een week en dan is dat weer over. Nu ook weer zo'n week achter de rug waarbij hij bij voorbaad niet wil eten "ik wil niet eten mama!". Maar daar heb ik niks mee te makke hahaha.. Hij moet gewoon aan tafel en krijgt zijn bord eten! Niet eten is geen toetje en dat vind hij een hel! Want ja, zo erg zijn wij, wij eten dan gewoon een toetje waar hij bij zit en hij krijgt niks! dat weet hij inmiddels en ook dat hij de discussie niet van ons wint. Dus meestal kiest hij eieren voor zijn geld en begint tegen de tijd dat zijn eten bijna koud is en wij klaar pas te eten.. (warmen we dan maar weer even op,.. grr). Ik zeg ook maar een paar keer dat hij gewoon moet eten en dan negeer ik zijn gedrag, werkt het beste!
enkele tips die hier helpen zijn:
- niet eten is geen toetje
- niet eten is ook niet van tafel en spelen!
- spelen met eten, dan wordt ik heeel boos!
- Maak eten leuk door er een speletje van te maken, dus mijn boontje wil dan kussen met zijn boontje en dan eten we hem op etc.. Een lepel met van alles wat er op heet bij ons een speciale superlepel en die gaan er vaak wel in!
- eten op bord in kleine porties, het moet overzichtelijk zijn want dan lijkt het een beetje! Beter nog eens opscheppen dan letterlijk tegen een berg opzien!.
- Als het echt teveel is deel de portie op het bord zodat ze het zien en zeg dan "dit gedeelte eet je op en dát mag je laten liggen, oke?". Dan lijkt het ook ineens heeel weinig wat ze nog maar hoeven te eten.
- Zeggen dat hij van het eten groot en sterk wordt, net als papa! en als hij een hapje neemt gelijk reageert met: " ik zie je groeien!! niet normaal!". Na het eten laat ik hem in de spiegel kijken en vraag aan hem of hij het ook ziet.. antwoord is natuurlijk altijd ja whahahaha!
- Hier werkt de toetjestovertruc nog het beste.. Bij elke hap dat hij neemt, neemt Roger een stap naar de koelkast, koelkast open, toetje er uit, naar tafel totdat het uiteindelijk van een meter hoog in zn bakje valt! Maaaar,.. als hij treuzelt en stopt met eten verdwijnt het toetje met pappa weer in stappen terug naar de koelkast! Hij vind het prachtig dat hij op die manier controle heeft en wij hebben hem aan het eten hahaha!
- Ook is het hier standaard het geval wie (als eerste) zijn bord leeg heeft krijgt van de rest een staande ovatie! We staan dan als een stel diebielen op van onze stoel en er komt een flink applaus! whahaha,.. Kay gaat dan ook meestal staan en buigt dan diep met de woorden "dank u wel, dank u dank u" whahahahah!!
- Niet eten is ook GEEN alternatief! Ik zeg hem dan ook dat als hij niet eet hij straks honger zal hebben en ik niets meer voor hem klaarmaak, ook geen boterhammen of pap! (dan zie je hem denken)
- Ik weet dat Kay bepaalde dingen echt niet lust, toch krijgt hij een bordje en wacht af,.. you never know. Als ik zie dat hij weer gaat kokhalzen dan hoeft hij ook niet verder te eten en krijgt hij gewoon iets anders.
- Niemand gaat van tafel voordat iedereen klaar is!
- Geen tv aan en speelgoed aan tafel
- we negeren negatief gedrag door gewoon verder te kletsen over dagelijkse dingen en te eten. tussendoor zeggen we regelmatig "lekker klaargemaakt mama!" en " vind jij het ook zo lekker papa?". Als een van ons twee klaar wordt die natuurlijk overgoten met complimenten whaha.. Ja wij zijn beter dan de de crew van GTST whahahha!
- Blijf niet zeggen tegen je kind dat hij door moet (blijven) eten. Je zegt het enkele keren en dan zeg je het niet meer. Draai het eens om; hoe zou jij het vinden als je man je voordurend bleef wijzen op je eetgedrag? irritant niet?
- Als mama en papa het bord leeg hebben dan wachten we nog 10 minuutjes.. als hij dan nog niks heeft gegeten dan wordt zijn bord weggepakt en in de prullebak gegooit! (vind hij vreselijk en wil dan ineens eten!). Dus enkel aanstalte doen werkt al (want we hebben het al eens echt gedaan)!
Nou, dit is dan een kijkje in huize de gier whahaha!
Bovenstaande is dus iets wat ik altijd zeg en toepas. Hij weet daardoor hoe bij ons de regeltjes zijn omtrent het eten en dat geeft rust.
We zitten dus altijd rustig en gezellig te eten en hoeven eigenlijk nooit iets te zeggen. Maar als,.. ja dan is het even streng zijn en onze acteertalenten toepassen hihi.. Maar dagelijks hebben we staande ovaties in de huiskamer en daar moeten we zelf allemaal nog steeds om lachen als we dat doen!
succes met heel dit lulverhaal!
Liefs,
Esmé mv Kay en Gwen
ps: als ik het nalees lijken we wel niet goed wijs hahahahaha!! maar het werkt!
