quote: MOONPOONTJE reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('01-11-2008 23:42:31&apos
);Mijn advies is: Lekker met je man naar Sinterklaas gaan ( ook met je kindje natuurlijk!!)
Mijn zus is ook altijd voorgetrokken. Maar dit komt denk ik ook doordat mijn middelste zus is overleden, en ik het idee heb dat ik daar de vervanging van was) Ik heb bijvoorbeeld nog geeneens een babyalbum. Voor mijn trouwen heeft mijn vader alsnog een babyalbum gemaakt, dat was dan wel weer lief. Maar het is toch wel vreemd dat je van je oudste kind wel een babyalbum maakt, en van de jongste niet. Tuurlijk kan het zijn dat je wat minder foto's hebt, maar dan nog....
Met dat speelgoed weet ik het niet hoe je dat zou moeten oplossen, zeker omdat je zelf al aangeeft in een gesprek heel emotioneel te reageren. Maar misschien toch het gesprek maar aangaan, dat je het niet zo leuk vind dat het speelgoed zonder dat jij erbij was verdeeld word.
Dat voortrekken zal je hele leven wel blijven, en dat is moeilijk, maar ik heb me er toch maar bij neergelegd. Ik heb ook nog wel eens momenten waarop ik er niet tegen kan. Zeker omdat ik heel anders ben dat mijn familie. Mijn ouders en zus houden van koken, in een koor zingen, zijn nogal gelovig, met veel kerkbezoek, handwerken, klassieke muziek, zijn hoogopgeleid e.d. Ik ben maar een simpele diender, ga niet naar de kerk enz. Kerstdagen en andere dagen waarop de familie bij elkaar is zijn voor mijn man en mij echt een verplicht nummertje, omdat wij eigenlijk niks te vertellen hebben wat hun interesseert. Ik zat vroeger bij de fanfare, mijn ouders zijn nooit wezen kijken, terwijl ze naar ieder concert van mijn zus haar koor gaan.
Ach, dan denk ik maar bij mezelf, ik heb een mooi gezinnetje, een gezellige schoonfamilie. En ik denk dat jij ook eerst aan je eigen gezinnetje moet denken. Familie krijg je er maar bij moet je maar denken.
Hoi Moonpoontje,
Wat rot dat je helemaal geen album had zeg... Wel heel lief dat je vader er toch een gemaakt heeft.
Ja dat speelgoed... Het is meer emotie zeg maar. Want Feline heeft genoeg hoor, maar zou het zo leuk vinden als er nog maar iets is van mijn lievelingsspeelgoed.
Ik ben ook heel anders dan mijn moeder en zus (lijk op mijn vader, dat zal ook wel niet goed zijn, omdat mijn ouders gescheiden zijn en moeder en zus ruzie hebben met hem al 12 jaar)
En zij houden van roddelen over iedereen uit mijn moeders woonplaats, ik heb daar niks mee.
Lullig dat jouw ouders wel bij je zus gingen kijken en niet bij jou. Dat heb ik dan gelukkig niet gehad.
Je hebt wel gelijk hoor dat ik gelukkig moet zijn met mijn gezin, en dat ben ik ook. Ik ben heel dankbaar voor wat ik heb en ook een erg goede band met mijn schoonouders. Maar elke keer weer zo'n rotgevoel is gewoon zo irritant...
groetjes Maris