Even hart luchten

N

NicoleSD

Hey, ik voel me ff heel rot dus wil even m’n verhaal kwijt..Vorig jaar ongepland zwanger geraakt toen we net druk bezig waren met klussen in nieuw huis en bruiloft plannen (was met bruiloft 8wkn zwanger). Ik was al best moe want ik had nog een eigen huis te verkopen en ook met nieuw huis was al het regel- en papierwerk voor mij want mijn man is daar gewoon niet zo goed in. Daarnaast natuurlijk nog het regelen van de bruiloft en ik deed nog een HBO opleiding bij de LOI, hier werkte ik ook 4 dagen bij. Dus toen die zwangerschap er bij kwam werd ik oververmoeid en heel gespannen en ben ik uiteindelijk halve dagen gaan werken. De vreselijke moeheid bleef. In dec bevallen van een dochtertje, was de eerste 6 weken ook weer even afzien, maar ik liep gelukkig al bij de POP-poli. Na 4 mnd had ik zelfs weer zin om te werken, nu 3 dagen. Maar we hebben een tijdelijke nieuwe leidinggevende en die vroeg eerste ochtend terug op m’n werk al of ik planning kon maken voor opleiding voor over 2 dagen want toen stond er blijkbaar gesprek met haar en begeleider gepland. Die ging gelukkig niet door ivm ziekte, maar 2 weken later (vorige week) dus wel. Maar voel me zooo rot na dat gesprek! Ze verwachten dat ik opleiding gelijk weer oppak (moet “alleen” nog kwaliteiteitsonderzoek en scriptie) en tja die planning “voor zover je het een planning kon noemen” konden ze weinig mee. En ja zij deed ook opleiding met een huilbaby en je moet maar tijd vrijmaken op 1 of andere manier enz. Naar mij werd totaal niet geluisterd. Naar het feit dat ze nog totaal geen ritme heeft, nog 5 dutjes doet op een dag van meestal nog geen 3 kwartier, dat ze 10 halve flesjes drinkt op een dag en dat ze sinds kort een spreidbroekje heeft voor ernstige heupdysplasie dus heel huilerig is. Ja want kinders blijven altijd veel werk dus met andere woorden get over it. Maar mijn hoofd wil gewoon echt niet. Ik ben al blij dat ik in supermarkt weer voor 4 dagen boodschappen kan doen (vorig jaar kon ik amper 2 dagen vooruit denken). Ik weet niet of dit zwangerschapshormonen zijn of nog nasleep van vorig jaar, maar sinds gesprek ben ik elke keer weer aan het huilen en gelijk weer gestresst. Ze vroegen ook aan het einde of ik.mezelf nu aangevallen voelde..ik denk als je dat al moet vragen zegt het toch genoeg? Dus heb nu besloten voor mezelf om te stoppen met opleiding en over paar jaar scriptie te gaan schrijven..Ze kunnen nog zoveel willen en eisen maar als m’n hoofd niet meewerkt lukt het gewoon niet…Sorry voor lang verhaal, maar ligt het nou aan mij of hadden zij wel iets meer sympathie kunnen opbrengen? Of me iets meer tijd te geven om als nieuwe moeder werk te combineren met een kind? ☹<br />
 
Dankje! En als iemand trouwens nog tips heeft om haar wat minder vaak grotere hoeveelheden te laten drinken dan zijn ze ook zeer welkom ? Ik geef ongeveer 2/3 afgekolfde bv en 1/3 kv. Heb trouwens wel het idee dat ze van kv grotere hoeveelheden in 1x weg krijgt. Maar kan ook komen omdat ik die vaak savonds en snacht geef en die drinkt ze dan half slapend op. Overdag is ze vaak nogal onrustig en snel afgeleid...
 
Vind het inderdaad een rare reactie! Het is juist goed dat je er voor je kleine wilt zijn.. je hebt de juiste keuze gemaakt. Je gezin is altijd belangrijker dan je werk!
 
Wat vervelend dat je je zo voelt. Het klinkt alsof je heel moe en overrompeld bent. Er wordt van alle kanten aan je getrokken. En daardoor klinkt het heel chaotische en veel wat je aan het doen bent. Dit is ook niet te doen zo. Ze hebben toch niks aan je als je helemaal uitvalt. Ze kunnen beter focussen op wat je wel kan voor nu. Een kind doe je er niet gewoon bij. Wat een nare mindset van de samenleving vind ik dat. Je mag best zeggen dat je ne aangevallen voelt. Je kind is je prioriteit en dat moet duidelijk zijn. 
 
Bedankt voor de reacties! Fijn dat jullie er ook zo over denken. Ik was beetje bang dat ik het misschien te negatief zag of het gewoon even moet laten bezinken ofzo. Maar als ik zie wat een stress het opeens weer geeft, net nu ik mezelf weer beetje mens ging voelen, kan ik nu inderdaad niet anders dan stoppen..Baal er wel van en had het ook allemaal niet zo gepland, maarja heb wel geleerd dat het leven niet te plannen valt ?
 
Vind het echt niet kunnen dat ze op je eerste dag hier al over beginnen. ik snap dat ze graag verder willen maar ze hadden je wel even een paar weekjes de tijd kunnen geven om er weer “in” te komen en je ritme te vinden.
 
Je gezinnetje is veel belangrijker dan een opleiding. Als jij het nu nog niet ziet zitten, wat ik volkomen begrijp, doe het dan idd niet. Zorg goed voor jezelf en je baby.
Als ze dat niet begrijpen en idd maar vinden dat je er maar tijd voor moet maken op de een of andere manier, vind ik dat echt heel slecht van ze. Niemand kan dat voor jou invullen, alleen jij! En als jij al stress krijgt bij het idee om verder te moeten met de opleiding, is dat geen goed begin en kun je het beter later oppakken als je het wel ziet zitten.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan