Wij hadden met onze Merijn ook een hondje (West Highland White Terrier of wel Ceasar-hondje). Ondanks dat het beestje altijd heel lief is geweest en nooit een vlieg kwaad heeft gedaan, heb ik Merijn tot zijn eerste jaar nooit alleen gelaten met hem. Daarna waren ze redelijk aan elkaar gewaagd, maar hield ik hen toch altijd goed in de gaten. Een hond blijft een hond!!!
Ik las laatst een stukje in het blad Groter Groeien met de titel; "Hij bijt echt niet hoor!! (en toch 30.000 beten per jaar!). De titel zegt natuurlijk genoeg. Je kunt een hond nu eenmaal niet volledig vertrouwen. Als het kind de hond bij wijze van spreken op een verkeerde plaats pakt, is happen het enige wat hij kan doen. Dat kun je dat beest niet aanrekenen, dat is zijn natuur. Een vriend van mijn vader had al jaren een hondje en iedere avond als hij van zijn werk thuis kwam begroette hij zijn hond op dezelfde manier. Die avond pakte hij hem vast en de hond beet hem in zijn oor en beet er de helft vanaf. Waarom??? Ze hebben het beest laten inslapen, omdat ze kleinkinderen hebben en niet het risico wilden nemen dat het nogmaals zou gebeuren. Echter, er is wel sectie verricht en wat bleek, het beest had een tumor in zijn borst, precies op de plek waar die man zijn hond pakte. Het beest beet hem dus puur uit verweer omdat hij pijn voelde. Het is het beest dus niet aan te rekenen, maar zo zie je dat je nooit 100% voor een beest kunt instaan en dat het dus altijd uitkijken geblazen is.
Sinds Marcel weg is, heeft hij ook de hond mee en ik heb dat probleem dus momenteel niet. Ik weet niet of ik nog ooit een hond zal aanschaffen, maar ik ben er wel van overtuigd dat het goed is voor kinderen om met beesten op te groeien, echter ben er voorzichtig mee.
Overigens is dit niet als preek bedoelt hoor en wil ik alleen maar zeggen dat je vooral moet genieten van het mooie beestje, maar dat je wel moet uitkijken met je kinderen. Maar ik verwacht ook niet anders van je hoor.
Groetjes Fonske.