A
Anoniem
Guest
pfff.... moet t gewoon even kwijt maar ik moet klagen over mijn moeder..... erg he.
Als ik over de bevalling praat en waar ik bang voor ben of over de zwangerschap dan doet ze alsof ik vanalles VRAAG. Maar ik wil juist praten. De hele tijd hoor ik over hoe alles 36 jaar geleden was en dat ik me veeeeeels te druk maak en me teveel laat informeren. Ze vind het maar stom dat we in de verloskamer zijn wezen kijken en ze gelooft niet dat je bij een poliklinische bevalling meteen weer naar huis gaat als alles goed is... Zij moest op med. indicatie bevallen en ja, dan bleef je vroeger de hele kraamtijd daar. Ik wilde ook voeding halen want ik kan geen borstvoeding geven, ze zei dat t ziekenhuis dat verzorgde en welke voeding je moet hebben en hoeveel... liet ze me lijstjes zien van toen ik baby was... Dat is toch niet meer reeel!!!!!
Als ik vertel wat ik heb geleerd op de puf cursus kijkt ze me aan en dan zegt ze van " vroeger hadden we dat ook niet" en " ik heb je er ook uit gekregen hoor!" Maar ik wil dit juist DELEN met haar... Over dat ik met jullie gezellig op t forum kan kletsen en als we vragen hebben dan vind ze dat maar raar, want zij had ook niemand! Ik ben juist heel blij dat ik mijn dingetjes bij jullie kwijt kan! Ze vind dat ik er teveel mee bezig ben maar ik vind dat dus wel meevallen...
Het valt niet te ontkennen dat ik zwanger ben ja, maar ik doe nog gewoon heen thuis, ga alleen niet meer erg zwaar tillen enzo.
Ik moest even klagen want mijn moeder is dus nog gewoon mijn " opvoeder" en helaas niet mijn vriendin... snik,,, Ik hoop soms op dingen die dus niet zijn...
Zodra ik begin over iets dan gaat t verhaal meteen over hoe t vroeger was... en niet over hoe t nu is en met ons....
Nu stop ik ermee want anders wordt t zo'n lap tekst maar ik ben echt bang over hoe ze straks na de bevalling zal doen tegen ons en met de baby..... zal ze dan wel dingen aannemen van ons? Ik hoop het........
Als ik over de bevalling praat en waar ik bang voor ben of over de zwangerschap dan doet ze alsof ik vanalles VRAAG. Maar ik wil juist praten. De hele tijd hoor ik over hoe alles 36 jaar geleden was en dat ik me veeeeeels te druk maak en me teveel laat informeren. Ze vind het maar stom dat we in de verloskamer zijn wezen kijken en ze gelooft niet dat je bij een poliklinische bevalling meteen weer naar huis gaat als alles goed is... Zij moest op med. indicatie bevallen en ja, dan bleef je vroeger de hele kraamtijd daar. Ik wilde ook voeding halen want ik kan geen borstvoeding geven, ze zei dat t ziekenhuis dat verzorgde en welke voeding je moet hebben en hoeveel... liet ze me lijstjes zien van toen ik baby was... Dat is toch niet meer reeel!!!!!
Als ik vertel wat ik heb geleerd op de puf cursus kijkt ze me aan en dan zegt ze van " vroeger hadden we dat ook niet" en " ik heb je er ook uit gekregen hoor!" Maar ik wil dit juist DELEN met haar... Over dat ik met jullie gezellig op t forum kan kletsen en als we vragen hebben dan vind ze dat maar raar, want zij had ook niemand! Ik ben juist heel blij dat ik mijn dingetjes bij jullie kwijt kan! Ze vind dat ik er teveel mee bezig ben maar ik vind dat dus wel meevallen...
Het valt niet te ontkennen dat ik zwanger ben ja, maar ik doe nog gewoon heen thuis, ga alleen niet meer erg zwaar tillen enzo.
Ik moest even klagen want mijn moeder is dus nog gewoon mijn " opvoeder" en helaas niet mijn vriendin... snik,,, Ik hoop soms op dingen die dus niet zijn...
Zodra ik begin over iets dan gaat t verhaal meteen over hoe t vroeger was... en niet over hoe t nu is en met ons....
Nu stop ik ermee want anders wordt t zo'n lap tekst maar ik ben echt bang over hoe ze straks na de bevalling zal doen tegen ons en met de baby..... zal ze dan wel dingen aannemen van ons? Ik hoop het........