Even kwijt...

Herkenbaar hoor! Voor mij was de oplossing om te gaan werken. Is werken of vrijwilligerswerk doen nog een optie? 
Onze dochter is altijd direct 'aan' als ze wakker is en echt een buitenkind. Ik hou zielsveel van haar, maar 24/7 samen trek ik niet. Onze karakters zijn op veel punten hetzelfde en dat botst. Ik werk nu 3 dagen en ik ben een veel leukere moeder. Toen ik nog fulltime thuis was, stuurde ik man en dochter af en toe een paar uurtjes weg. Dan had ik even tijd voor mezelf. Is dat nog een optie?
 
Jammer dat peuterspeelzaal nu nog geen mogelijkheid is. 

Zou 1x (of meer) in de week oppas een optie zijn? 
Wij hadden tijdelijk om de week een vaste speeldate met onze beste vrienden. Kon ik even tussenuit. Een mommytime waar niemand aan mag komen :)

Toen ik eventjes erdoorheen zat, heeft mijn thuiswerkende man een paar dagen voor de lunch gezorgd. Met andere woorden tafel dekken, peuter bedienen en schoonvegen. (Ik paar avonden vroeg naar bed en back to normal life)


mij peuter wordt namelijk een manische monster als hij moe begint te worden of hongerig is. Zijn remmingen gaan weg en dan gaat hij gekke dingen doen. Ik hou daar rekening mee en geef hem dan eerder een snack of las een rustmoment in (knuffelen op de bank, kleuren aan tafel, of tv...)
 
Naast alles wat hier al gezegd is, is het ook een soort touwdansen, 1 verkeerde stap en het is oorlog in de tent. Ons zoontje is er heerlijk vroeg bij met 20 maanden  ?
Van de week heeft hij tussen de middag 3 kwartier staan krijsen in bed voordat hij toch ging slapen. Toen ik terug dacht aan waar het fout ging, was dat bij zijn pyjama shirt, dese draagt hij alleen voor de nacht, maar hij had zichzelf onder geplast, dus heb ik heel praktisch dat shirt even gepakt. Achteraf snap ik dus waarom hij boos was... hij wilde nog helemaal niet een hele nacht slapen.
Dus als hij zo boos wordt, probeer ik echt even te bedenken wat er nu fout gaat. Vaak is er namelijk iets, wat hij verbaal nog niet kan uiten, daardoor wordt hij boos. Door even na te denken en vragen te stellen kom ik er vaak achter waar het fout gaat.
Als het simpel zijn zin doordrijven is, dan heeft meneer pech en dan zeg ik hem dat hij best even boos mag zijn en mag huilen, dat hij, als hij klaar is met boos zijn weer mee kan doen met mij/ons.
Ik probeer het woord Nee ook te vermijden als het niet nodig is. Als hij stout is, of iets gevaarlijks doet krijgt hij het gewoon te horen hoor. Maar bijvoorbeeld voor het slapen gaan lezen we een verhaaltje, uit een boek wat hij heeft gekozen. Als we klaar zijn wil hij dan toch ook nog een ander boek lezen, ik zeg dan geen "Nee",want dan heb ik zeker een woedeaanval te pakken. Ik zeg dan dat we dat boek de volgende keer gaan lezen, dat we nu al dit boek hebben gelezen. Dan is het oké.
De nieuwste trend is zijn bord wegschuiven omdat hij iets anders wil, zoals een slokje melk van pappa. Ik zeg hem dan: eerst je bord leeg eten, dan een slokje. Voordat hij dan boos wordt, zeg ik gewoon: "we hoeven daar niet boos om te worden, of ruzie over te zoeken, je kan gewoon zelf kiezen. Óf je bord leeg en een slokje, of niet eten en dan geen slokje." Ik blijf gewoon vriendelijk en kalm en ga daarna gewoon zelf verder eten en laat hem dus kiezen. Hij kiest bijna altijd eieren voor zijn geld en gaat gewoon verder eten...
Allerbelangrijkste is: Doe wat je zegt en zeg wat je doet! Ik merk dat mijn zoontje bij mij braver is dan bij mijn vriend. Ik onderhandel niet, geef hem realistische opties en ik houd me aan mijn woord, daardoor weet hij dat ik het gewoon meen en hoeft er dus geen onnodige strijd te ontstaan
 
Zeer herkenbaar! Hier een mannetje van 3,3 jaar. Kent 2 standen. Volle bak aan of uit. (Lees slapen). Gelukkig is hij taalkundig best vooruit en kan hij nu heel goed zeggen wat hij wil. Maar 4maanden terug was dit een hel. Ook ik zat tijdelijk thuis ivm het sluiten van de winkel. Dan ben je opeens fulltime mama. En dat is echt niks voor mij! 
Mijn zoon vraagt echt heel veel energie. Wel positieve energie, maar toch. Als hij 's middags in bed lag, lag ik ook plat haha. 
De opvang was ook dicht. Wij zijn veel buiten geweest. Ik ben toen ook de time-out gaan introduceren. Dit werkt perfect dat hij al 2 maanden niet meer op zijn time-out plek heeft gezeten. 
Overigens, bij andere is t een engel. Ik las lastst dat het een goed teken is dat hij bij mij zo opstandig is. Dat doen ze namelijk alleen wanneer ze 200% vertrouwt zijn. 
Het duidelijk maken van grenzen heeft hier goed gewerkt. 1x waarschuwen. 2e keer echt op ooghoogte met volle aandacht. 3e x is time out. 1 tot 2 min. Daarna even lief knuffelen en na 2 weken was 2x waarschuwen voldoende. Nu hoef ik hem soms maar aan te kijken haha.
Succes! Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen.
 
Terug
Bovenaan