Naast alles wat hier al gezegd is, is het ook een soort touwdansen, 1 verkeerde stap en het is oorlog in de tent. Ons zoontje is er heerlijk vroeg bij met 20 maanden ?
Van de week heeft hij tussen de middag 3 kwartier staan krijsen in bed voordat hij toch ging slapen. Toen ik terug dacht aan waar het fout ging, was dat bij zijn pyjama shirt, dese draagt hij alleen voor de nacht, maar hij had zichzelf onder geplast, dus heb ik heel praktisch dat shirt even gepakt. Achteraf snap ik dus waarom hij boos was... hij wilde nog helemaal niet een hele nacht slapen.
Dus als hij zo boos wordt, probeer ik echt even te bedenken wat er nu fout gaat. Vaak is er namelijk iets, wat hij verbaal nog niet kan uiten, daardoor wordt hij boos. Door even na te denken en vragen te stellen kom ik er vaak achter waar het fout gaat.
Als het simpel zijn zin doordrijven is, dan heeft meneer pech en dan zeg ik hem dat hij best even boos mag zijn en mag huilen, dat hij, als hij klaar is met boos zijn weer mee kan doen met mij/ons.
Ik probeer het woord Nee ook te vermijden als het niet nodig is. Als hij stout is, of iets gevaarlijks doet krijgt hij het gewoon te horen hoor. Maar bijvoorbeeld voor het slapen gaan lezen we een verhaaltje, uit een boek wat hij heeft gekozen. Als we klaar zijn wil hij dan toch ook nog een ander boek lezen, ik zeg dan geen "Nee",want dan heb ik zeker een woedeaanval te pakken. Ik zeg dan dat we dat boek de volgende keer gaan lezen, dat we nu al dit boek hebben gelezen. Dan is het oké.
De nieuwste trend is zijn bord wegschuiven omdat hij iets anders wil, zoals een slokje melk van pappa. Ik zeg hem dan: eerst je bord leeg eten, dan een slokje. Voordat hij dan boos wordt, zeg ik gewoon: "we hoeven daar niet boos om te worden, of ruzie over te zoeken, je kan gewoon zelf kiezen. Óf je bord leeg en een slokje, of niet eten en dan geen slokje." Ik blijf gewoon vriendelijk en kalm en ga daarna gewoon zelf verder eten en laat hem dus kiezen. Hij kiest bijna altijd eieren voor zijn geld en gaat gewoon verder eten...
Allerbelangrijkste is: Doe wat je zegt en zeg wat je doet! Ik merk dat mijn zoontje bij mij braver is dan bij mijn vriend. Ik onderhandel niet, geef hem realistische opties en ik houd me aan mijn woord, daardoor weet hij dat ik het gewoon meen en hoeft er dus geen onnodige strijd te ontstaan