Even mijn hart luchten

A

ANONYMOUS_USERNAME

Tja ik weet dat dit verhaal hier niet hoort, maar ik moet het even met iemand delen en met wie kan ik dat beter doen dan bij jullie !!

Toen ik zwanger raakte van Milan moest ik dit na 9 weken al aan mijn werkgever doorgeven i.v.m. vakantieplanning er werd erg leuk op gereageerd. Na 30 weken zwangerschap kon ik niet meer staan,zitten,lopen, tillen van de pijn. Dit bleek bekkeninstabiliteit te zijn moest per direct stoppen en de ziektewet in. Na deze domper kwam er een telefoontje van de huisarts dat ik niet moest schrikken maar dat ze in mijn urine de streptococcen B bacterie hadden gevonden en dat ik daarvoor een zware antibioticumkeer moest hebben. Dit alles heb ik braaf aan mijn werkgever doorgegeven en heb hem tot aan de 38e week verslag over mij gedaan. Op 23 september werd Milan geboren maar van mijn werkgever kreeg ik geen reactie. Toen werd het Kerst en al mijn collega's waren laaiend enthousiast over hun kerstpakket, maar ja ik zou pas 2 januari weer gaan werken, maar ging er vanuit dat ook ik een pakket zou krijgen, maar nee dus. nog geen kaartje. Op 2 januari weer op het werk verschenen en er werd alleen maar tegen me gezegd dat mijn taken typen, envelopperen en doorverbinden van de telefoon zouden zijn. Ik ben dus van beroep Secretaresse en Incassomedewerker. Had als enige veel contact met debiteuren en clienten..... Ik werd uitgescholden door mijn voorheen collega, deze was nu manager, er werden sexistische opmerkingen gemaakt. Als ik er niet was lachten ze me uit... Na negen weken ben ik na een opmerking van mijn werkgever in de ziektewet gedoken. Hij zei: Als ik jouw borsten s'nachts tegen zou komen, zou ik ook doorslapen.... Hij raakte net de verkeerde snaar, want om de streptococcen moest ik stoppen met BV .

Gisteren met mijn maatschappelijkwerkster gesproken en deze zei dat ik voor mijn rechten moest op komen. Ik heb nl nog vakantiegeld van hem tegoed en deze betaald hij dus niet uit. Na lang wikken en wegen heb ik vanmiddag de rechtsbijstand gebeld en hun mijn verhaal gedaan. Nu gaan ze voor mij mijn vakantiegeld bij mijn werkgever innen. Dus nu ontstaat er een arbeidsconflict waar ik dus eigenlijk geen zin in had.

Dit was mijn ongelooflijk lange verhaal, waarschijnlijk kunnen jullie er niets mee, maar ben blij dat ik jullie even heb mogen lastig vallen.

Jolanda
 
DAt is zwaar k*t. Ik heb zelf in een situatie gezeten dat ik met ontzettende tegenzin naar mijn werk ging maar gelukkig werd ik ontslagen door een reorganisatie. Ik kan gelukkig zeggen omdat ik anders ook inde ziektewet was beland!

Veel sterkte en goed dat je er achteraan gaat want met zo'n baas! wat een eikel zeg!

Annemieke
 
Hoi Jolanda,

Geeft helemaal niets hoor meid...daar is het forum voor!
Wat ontzettend lomp van je baas zeg en heel ongevoelig van je collega.Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan   dat je opkomt voor je rechten.Heel veel succes en ik hoop dat je krijgt waar je recht op hebt.

Liefs Kitty en Tess.
 
Hi,

Wat goed van je om de rechtsbijstand te bellen!!!

En laat hun inderdaad het geld maar innen, zodat jij je kunt gaan richten op de toekomst. Je kunt met de rechtsbijstand afspreken dat alle correspondentie over deze kwestie naar hen wordt gestuurd, zodat je thuis niet met brieven wordt lastig gevallen.
Zie het als iets zakelijks. Je hebt nog geld tegoed en daar heb je recht op. Kun je lekker iets voor je kleintje kopen als je het eenmaal hebt.

Ik snap dat je geen zin hebt in gezeik, maar jij hebt hier toch niet om gevraagd. Ik zou zeggen:"effe doorbijten en straks wat leuks kopen voor de kleine of lekker voor jezelf. Al bras je alles op, de advocaatkosten heb je toch niet hoeven maken". Laat ze het maar voelen. Je laat toch niet met je sollen meid.

En als je effe baalt, kom je hier je verhaal maar doen, daar zijn we ook voor!

Groetjes Charlotte
 
Hoi Jolanda,

even heel diep ademnhalen.... je moet een gesprek aangaan met je baas! absoluut doen, neem eventueel een briefje mee waarop je dit verhaal zet (misschien met extra dingen en uitleg) en lees dat aan hem voor of neem je man mee oid. Maar je moet het niet via een omweg gaan doen.... in ieder geval niet direct. Zeg recht toe recht aan waar het volgens jou op staat en dat je deze manier van doen absoluut niet door de beugel vind kunnen.
Daar kunnen ze je niet om ontslaan ofzo, maar daar schrikken ze misschien wel van wakker. Hallo in wat voor wereld leven we wel niet!!!!!!! Zo ga je dus absoluut niet met je personeel om.

een hele dikke knuffel en heel veel moed, wijsheid en sterkte toegewenst.

mama van Rêve

ps die werkgever zit hier ook bij mij in de regio.... moet ik m even voor je in elkaar timmeren? of eh... even flink de waarheid zeggen?
 
hoi Ilse,

Tja dat in mekaar timmer is op zich een goed plan. Maar ach dan ben ik wel weer zo verstandig om geen deuk in zijn dikke bak te rijden. Laten we dat maar niet doen. En over het aan gaan van een gesprek met een derde persoon erbij, dat is echt geen goed plan. Hij en die zogenaamde manager zijn twee ongelooflijke ......... meer zeg ik er niet over. We werken er nog maar met twee personen. maar als ik je vertel dat hij stagelopers neemt uit het asielzoekerscentrum en ze dan domweg zegt dat ze moeten zorgen voor eten of dit of dat . Zodat hij / zij een voldoende krijgen. Op het kantoor is het echt niet uit te houden. Een jongen die mij verving tijdens mijn verlof heeft zelfs ontslag genomen omdat hij niet met deze mensen geassocieerd wilde worden. Dit zegt waarschijnlijk al genoeg.

Jolanda
 
He Jolanda,

dit is geen gezonde situatie voor je hoor! en ik kan het weten, heb een aantal nare bazen meegemaakt en een hele vervelende ontslagzaak pfff dat wil je niet weten.

Maar goed in het kort komt het hier op neer.... wil jij daar wel blijven werken?????? zo ja, dan moet je je gedeist houden enzo en dat weet je zelf allemaal wel.

Maar als je denkt: als ze me ontslag so what?!! of ik wil hier wel blijven werken, maar niet op deze manier. Dan moet je absoluut een gesprek aangaan. Je zult er verbaasd van staan hoe sommige horken schrikken als ze ineens iemand tegenover zich hebben zitten die ze ns verteld hoe het in elkaar zit. Doe het voor jezelf! laat zien dat je niet zomaar over je heen laat lopen!!! kom op! en anders... doe het voor alle andere vrouwen die in hetzelfde k*t schuitje zitten.

Ilse
 
hoi Jolanda
wat een kl#te situatie.
ik heb ook z,on kloot manager(vrouwelijk)
Ze heeft me voor mijn verlof een paar keer gezegd dat ze nooit met zekerheid kan zeggen of ik terug kan komebn op die locatie,het lag eraan hoe op dat moment het plaatje was
Nou daar werk je dan 8 jaar en ga je met een lekker gevoel je verlof in.
toen ik was bevallen belde ze zogenaamd geinteresseerd op(alles aan haar is nep),
in een later gesprek aan de telefoon zei ze ook nog doodleuk dat ze nog even had uitgezocht op kantoor of ze me kon weigeren om een dag minder te werken.
Ik ben dan weer het persoon die niet te veel durft te zeggen,bang om mijn plekje kwijt te raken.
Ook andere mensen mogen veel niet aan haar,volgens mij is ze zo blind als een koe en ziet ze dat niet eens..want iedereen kruipt in haar kont om het eigen hachje te redden zeg maar.
Veel collega,s hier zijn helaas veel met zichzelf bezig,ben er een beetje klaar mee en vertel maar niet meer te veel.ik ben altijd heel geintereseerd maar als je zelf wat hebt..nou dan is het net hoe het hun uitkomt.
mijn manager gaat per septembere en andere locatie sturen,nou opgeruimd staat netjes.het is alleen afwachten wie ervoor terug komt...
managers..en bazen...tegenwoordig zijn er weinig leuke te vinden,,ze worden allemaal zo gedrild bah...je bent gewoon een nummertje soms.
al met al wil ik zeggen dat ik je gevoel begrijp,en ik heb ook weer even mijn hart gelucht.
goed dat je hulp erbij vraagt,want je hoeft dit niet te pikken van die eikel.
veel succes met alles liefs piewie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan