Hoi meiden
Toen wij de 20 wk echo kregen kwam ze er achter dat onze dochter een groei achterstand had en witte drampjes. Ze stopte binnen 5 min de echo en zei dat wat ze zag niet goed was. Met paniek in haar ogen belde ze onze vk op en vertelde in medische termen wat ze had geconstateerd, en dat we door verwezen moesten worden naar zk.
Daar moesten we het mee doen.
Volledig verslagen zaten me man ik in de auto onderweg naar huis.
Later werden we gebeld door de vk.
Ik kon haar niet te woord staan want voor mij (en ook voor me man) was de wereld gevallen.
Ze vertelde dat ze geen contact kon krijgen met zk maar dat ze de volgende dag weer zou proberen en dan weer zou bellen.
De volgende dag ( ik was eigenwijs gaan werken niet slim) belde ze op dat we terecht konden zk Arnhem dat het wel einde van de middag werd omdat ze eigenlijk heel druk hadden maar ons gewoon achter aan hadden gezet.We waren heel blij dat de gyn langer wou blijven om ons dochterje na te kijken. Een uur lang heeft hij gekeken en zei dat ze een groei achterstand had van 4 wk, dat haar darmen te wit waren, weinig vruchwater en dat me navelstreng niet goed werd doorbloed.
Er werd bloed afgenomen om uit te zoeken of wij dragers waren van de gene taaislijmziekte en ik moest 2 wk later terug komen voor een nieuwe echo. Gelukkig was de uitslag at we niet dragers waren van de taaislijmziekte . Wel bleek uit de tweede echo dat het een stuk slechter ging met ons dochtertje en ze wou dat we de week erop weeer terug kwamen.
Die afspraak was op 7 juni en dat was ook de dag dat we achter kwamen dat on s dochterje Amy niet meer leefde.
Onze wereld stoorte in en kijken vol verdriet naar het scherm waar haar zag zonder kloppend hartje.
Na ons de tijd te gegeven te hebben om het een beetje te verwerken mochten we naar huis met een pil mee die ik een dag voor dat ik ingeleid zou worden moest innemen. We zouden paar dagen later gebeld worden om een datum te prikken voor de bevalling maar moesten maar eerst een beetje bij komen. Dat was heel goed. We konden toen rustig overleggen wanneer we de bevalling wouden.
We hebben niet lang gewacht. 14 juni zijn w naar zk rijnstate gegaan s'ochtends om de bevalling te laten inleiden. We zijn echt heel goed begeleid door het zk. Ik mocht al heel snel een ruggenprik omdat ze vonden dat zo'n bevalling al zwaar genoeg was en pijn erbij niet moest. Ik heb er even me gewacht tot ik het vervelend vond. Op 15 juni om 8:50 is Amy te wereld gekomen. Ze was 21 cm en woog 155 gr. Het was een prachtig mooi meisje die de ogen, neusje, mondje en handjes van de vader had en mijn kin en voetjes. We hebben mooie afdrukjes van haar handjes en voetjes gekregen van het ziekenhuis die nou ingelijst aan de muur hangen en hebben foto's van haar gemaakt. Op 20 juni is ze begraven in een kleine kring.Het is een heftig verhaal maar we zijn heel goed begeleid door zk rijnstate en onze vk wat het verwerken makkelijker maakt.
Uit onderzoeken is gebleken dat mijn moederkoek niet goed was ontwikkeld waar door aderen niet waren aangelegd/ functioneren. En dat we gewoon weer zwanger mogen worden en dat dat gewoon goed zou moeten gaan.
Toen wij de 20 wk echo kregen kwam ze er achter dat onze dochter een groei achterstand had en witte drampjes. Ze stopte binnen 5 min de echo en zei dat wat ze zag niet goed was. Met paniek in haar ogen belde ze onze vk op en vertelde in medische termen wat ze had geconstateerd, en dat we door verwezen moesten worden naar zk.
Daar moesten we het mee doen.
Volledig verslagen zaten me man ik in de auto onderweg naar huis.
Later werden we gebeld door de vk.
Ik kon haar niet te woord staan want voor mij (en ook voor me man) was de wereld gevallen.
Ze vertelde dat ze geen contact kon krijgen met zk maar dat ze de volgende dag weer zou proberen en dan weer zou bellen.
De volgende dag ( ik was eigenwijs gaan werken niet slim) belde ze op dat we terecht konden zk Arnhem dat het wel einde van de middag werd omdat ze eigenlijk heel druk hadden maar ons gewoon achter aan hadden gezet.We waren heel blij dat de gyn langer wou blijven om ons dochterje na te kijken. Een uur lang heeft hij gekeken en zei dat ze een groei achterstand had van 4 wk, dat haar darmen te wit waren, weinig vruchwater en dat me navelstreng niet goed werd doorbloed.
Er werd bloed afgenomen om uit te zoeken of wij dragers waren van de gene taaislijmziekte en ik moest 2 wk later terug komen voor een nieuwe echo. Gelukkig was de uitslag at we niet dragers waren van de taaislijmziekte . Wel bleek uit de tweede echo dat het een stuk slechter ging met ons dochtertje en ze wou dat we de week erop weeer terug kwamen.
Die afspraak was op 7 juni en dat was ook de dag dat we achter kwamen dat on s dochterje Amy niet meer leefde.
Onze wereld stoorte in en kijken vol verdriet naar het scherm waar haar zag zonder kloppend hartje.
Na ons de tijd te gegeven te hebben om het een beetje te verwerken mochten we naar huis met een pil mee die ik een dag voor dat ik ingeleid zou worden moest innemen. We zouden paar dagen later gebeld worden om een datum te prikken voor de bevalling maar moesten maar eerst een beetje bij komen. Dat was heel goed. We konden toen rustig overleggen wanneer we de bevalling wouden.
We hebben niet lang gewacht. 14 juni zijn w naar zk rijnstate gegaan s'ochtends om de bevalling te laten inleiden. We zijn echt heel goed begeleid door het zk. Ik mocht al heel snel een ruggenprik omdat ze vonden dat zo'n bevalling al zwaar genoeg was en pijn erbij niet moest. Ik heb er even me gewacht tot ik het vervelend vond. Op 15 juni om 8:50 is Amy te wereld gekomen. Ze was 21 cm en woog 155 gr. Het was een prachtig mooi meisje die de ogen, neusje, mondje en handjes van de vader had en mijn kin en voetjes. We hebben mooie afdrukjes van haar handjes en voetjes gekregen van het ziekenhuis die nou ingelijst aan de muur hangen en hebben foto's van haar gemaakt. Op 20 juni is ze begraven in een kleine kring.Het is een heftig verhaal maar we zijn heel goed begeleid door zk rijnstate en onze vk wat het verwerken makkelijker maakt.
Uit onderzoeken is gebleken dat mijn moederkoek niet goed was ontwikkeld waar door aderen niet waren aangelegd/ functioneren. En dat we gewoon weer zwanger mogen worden en dat dat gewoon goed zou moeten gaan.