Even voorstellen, en andere a.s. moeders rondom Zutphen leren kennen

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ey Sanne,
Wat leuk dat je een berichtje achter laat.
Tuurlijk mag je mij dingen vragen over hoe wij erover dachten om aan kids te beginnen .
Het is misschien voor jullie een moeilijke stap om te zetten en misschien weet je ook helemaal nog niet echt of je er nu al aan zou willen beginnen en of je eraan toe bent.
Het was bij ons zo. Ik ken mijn vriend (nu man) nu een jaartje. Bij ons is alles heel snel gegaan, klikte zo goed dat we snel zijn gaan samenwonen en besloten hadden om te gaan trouwen en graag allebei wouden proberen om zwanger te raken. Nou is het zo bij ons, ik ben 23 jaar maar werk ongeveer 3 1/2 jaar in de kraamzorg al. Ik wou zelf altijd al best jong moeder worden en merk dat ik door mijn werk (bevallingen doen en daarna 8 dagen de kraamzorg verlenen) dat ik steeds meer het verlangen kreeg om zelf aan kids te beginnen. Mijn man is 28 jaar dus iets ouder als mij maar die wou ook heel graag al aan kids beginnen. Dus voor ons stond het vast om er toen mee te gaan starten, nou zijn wij extreem snel zwanger geraakt toen we eraan begonnen maar wij zijn erg blij dat onze kleine op komst is. Al moet ik bekennen dat mijn zwangerschap de eerste 16 weken ongeveer niet vlekkeloos verliep en moet nu ook de komende tijd heel rustig aan doen zonder te werken dus loop nu in de ziektewet. Als je eraan begint moet je idd wel zeker weten of je het allemaal wel aan kan en of je er zeker van bent om met z'n 2en de kleine op te voeden. Want een kleine is leuk, maar je krijgt ook je gebroken nachten en veel verantwoordelijkheid erbij. Ik moet volgende week weer naar de gynaecoloog om te kijken hoe het met onze kleine gaat, het blijft altijd spannend met een stolsel in mijn baarmoeder maar voor mijn gevoel blijft het nu goed gaan zolang ik me maar aan me regels houd die ik van de gynaecoloog krijg .
Succes met jullie keuze wat jullie op dit moment gaan doen en veel geluk samen met je vriend!
Groetjes van Nadia.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

bedankt voor je reactie! echt super. mijn vriend en ik hebben er zo veel over gepraat en we zijn er helemaal uit we gaan er voor! gister werd ik wakker en ik dacht: ik wil het, ik wil de gebroken nachten ik wil de pijn ik wil de zorgen ik wil alles. dus ik denk ik er klaar voor ben in hoe verre je dat dan ook kan zijn. een tijd geleden droomde ik alleen maar van hoe leuk het zou zijn maar nu zie ik ook echt in dat het zwaar zal worden maar ik heb het er voor over ik wil het heel graag! haha raar he dat het in een half jaar zo kan veranderen. ik heb alleen een eigen bedrijfje dus daar moeten we nog iets voor zoeken hoe we dat moeten oplossen maar dat komt ook wel goed. ik denk ook echt dat het wel beter is om jong moeder te worden. en we houden echt van elkaar hebben al moeilijke tijden meegemaakt en ook heel veel leuke tijden.

wel fijn zoon forum dan kun je ke gevoel even lekker op papier zetten. want het is moeilijk om er over te praten want je wilt het natuurlijk wel een beetje geheim houden. mijn zus weet ervan en 2 beste vriendinnen. maar als ik begin met praten hoe ik bijna niet meer op haha dat komt omdat ik het zo leuk en spannend vind. ik heb ook al helamaal zin om spulletjes te gaan kopen.

hebben jullie al het een en het ander? ik hoop dat het snel weer beter met je gaat want dat is niet fijn. en succes bij de gynaecoloog! veel liefs en bedankt!