Even voorstellen, en een vraagje over eigen willetje en eten

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal!

Ik ben Janneke, 32 jaar, en moeder van Robin die geboren is op 05/06/07. Ik ben supertrots op mijn vrolijke lieve meisje. Ze is super eigenwijs, dit heeft ze niet van een vreemde denk ik  

Maar soms is ze wat té slim en eigenwijs naar mijn zin, maar dat zullen jullie wel herkennen hoop ik. Als baby was ze erg makkelijk, vond alles goed, huilde eigenlijk nooit -   alleen als ze ziek was. De laatste weken heeft ze echter haar eigen willetje ontdekt en die is me nogal sterk aanwezig! Ze wijst nu alles aan wat ze wil en het moet dan ook NU gebeuren natuurlijk. Zoals ik al zei,  ze huilde nooit maar nu komen de tranen hoor!     Ze krijgt niet altijd haar zin overigens, dat kan ook niet. Als ik iets anders aanbied gaat het prima.

Ze  heeft altijd hartstikke goed  gegeten  maar ook daar komt de laatste tijd de klad in. Tijdens het eten, en vraag me niet hoe het er is ingeslopen, wil ze met speelgoed spelen. Een boekje, een speeltje, een lepeltje - als het maar iets anders is dan eten. In het begin was één speeltje genoeg, maar daarnet  heeft ze wel met 6 verschillende dingen  gespeeld. En álles zat onder de pap (of liga, of brood, of warm eten etc). Toen was ik het eigenlijk wel  beu. Als ze niks in haar handen heeft stopt ze gewoon met eten en blijft naar dingen wijzen en "eh eh eh" zeggen. Ook al ligt er geen speelgoed in de buurt, dan wijst ze wel naar de fruitmand.

Hoe los ik dit nou op?  Is het normaal dat ze tijdens het eten met iets willen spelen? Met als gevolg vies speelgoed etc? Of moet ik gewoon niets meer geven zodat ze honger krijgt en vanzelf gaat eten? Suggesties?

Vast bedankt voor jullie hulp! :)
 
Hoi. Zoals je zelf al aangeeft had het beter geweest om nooit iets te spelen te geven tijdens het eten..Maar ja, daar heb je nu niets meer aan haha..
Tja, ik ben wat dat betreft wel streng, want bij ons is eten eten, en niet spelen! Dat heb ik bij mijn oudste zo gedaan en dat doe ik bij mijn jongste (van 12 juli 207) weer.. Ik blijf het ook niet eindeloos proberen, willen ze niet dan gaat het weg en hebben ze maar honger.. Maar gelukkig hoeft dat hier niet, want ik heb 2 enorme vreetzakkies haha..
Ik denk dat je het beste gewoon, zoals je zelf al zegt, het speelgoed achterwege moet laten, en ik weet zeker dat het binnen een paar dagen weer voorbij is hoor dat gejengeel en getut onder het eten..
Succes!! O enne nog welkom hierzo..
Gr. Anne-Marie
 
Dank je wel voor je snelle reactie. Oké, vanaf morgen dus geen speelgoed meer tijdens het eten. En natúúrlijk gaat ze dan net naar oma die alles goed vindt, zucht. Maar die ga ik instrueren!

En het eigen willetje? Dit wordt alleen maar erger, of niet?   Ik word er soms zo moe van, en het is nog maar het begin zeggen ze haha.
 
Hoi Janneke,

allereerst welkom hier!!!

Ik herken mezelf wel een beetje in jou verhaal. Dylano is ook een supermakkelijk kind... Altijd al geweest. Maar begint nu ook een eigen willetje te krijgen hoor.
Maar hij hoeft geen speelgoed tijdens zn eten, maar gebruikt zn eten als speelgoed. Een stukje brood, haalt hij uit zn mondje, en als ik het dan af wil pakken, gaat hij me toch tekeer joh!  
Dan pak ik het alsnog af, en dat helpt vaak wel, maar soms wilt hij dan helemaal geen brood meer. Nou ja... dan maar geen brood ook hoor  Gelukkig doet hij het meestal tijdens zn 2e boterham, dan heeft hij er iig al 1tje op.
En vorige week, zat hij aan zn prakkie, en hubbie had een ijstje voor ons gehaald. Man man man... Een geschreeuw!! Meneertje wou zn eten niet meer. En iedere x als ik het lepeltje van mn ijsje naar mn mond wou doen, werd hij stil en deed ook zijn mondje open. Op zich wel grappig, maar toetjes zijn voor na zn prakkie. Ben toen zo boos geworden omdat hij maar bleef dringen en schreeuwen, dat ik hem opgepakt heb en naar zn bedje heb gebrachtOfdat hij het al snapt weet ik niet, maar je kunt niet vroeg genoeg beginnen met regeltjes maken. Hij is daarna trouwens wel in slaap gevallen. Dat heeft mn schuldgevoel een stuk minder gemaakt, want ik voelde me toch echt wel schuldig toen ik een beetje afgekoeld was.
Ik zou dus gwn jou zin doordrijven, ofdat hij/zij (ff vergeten, sorry) het daar nou eens mee is of niet. Anders krijg je strax mss zo'n doordrammertje, en dat mag ook wel, maar wel tot een bepaalde hoogte en niet verder.

Moeilijk soms hé, kinderen.

Succes ermee!!

Groetjes Debby.
 
Hoi Janneke,

Ik herken het driftige gedoe van je dochter. Mijn zoontje wordt volgende week 1 jaar. En hij is iemand die een behoorlijk eigen willetje heeft. Ik heb hem nu aangeleerd, dat hij met het lepeltje mag spelen als we klaar zijn met eten. Heeft hij z'n bord niet leeg, dan krijgt hij hem niet....en tja dan wordt meneer maar even kwaad, maar hij houdt wel een keertje op. Op dat moment negeer ik hem ook even, en dat werkt perfect, omdat hij van mij geen aandacht krijgt en z'n doel niet bereikt.

Hij krijgt van mij nog wel z'n toetje na het eten, want iedereen heeft weleens een dag dat men geen trek heeft in eten...dan ga ik hem niet z'n toetje weigeren. Die eet hij dus wel op, maar goed, dat vind ik niet erg!

Daarnaast houdt dat driftige wel een keertje op, maar zoals je zelf al zei, ze zijn slim, zo is mijn ventje dus ook heel slim en is me nu al aan het testen hoever hij kan gaan! Gewoon streng blijven, dezelfde regels hanteren elke keer! Dan gaat het vanzelf wel over!!

Succes ermee!! Groetjes!
 
Oh wat fijn dat jullie zo snel reageren zeg! Ik zat er eventjes doorheen daarnet, maar ik voel me al een stuk beter   Harstikke bedankt!

Ik ga met de tips aan de slag! Grenzen stellen....oh god, het gaat beginnen...
 
Hoi Janneke,
welkom op dit forum, wat een mooie geboortedatum heeft jouw meisje trouwens!
Maargoed, ik herken jouw situatie ook, mijn dochter (22-06-07) huilde ook nooit maar als ze nu haar zin niet krijgt dan komen ook de (krokodillen) tranen, als ze bijv, iets   gepakt heeft wat niet mag en ik pak het af dan kan ze krijsen, niet normaal, gelukkig duren deze buien niet erg lang hoor en kan ik haar snel afleiden.
Tijdens het eten is ze ook gauw afgeleid door van alles en nog wat en wil ze ook graag iets vasthouden, soms geef ik haar een extra lepel zodat ze het idee heeft dat ze zelf eet.
Nou succes en de groetjes,
Sonja
 
Terug
Bovenaan