Even voorstellen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

Ik zal mezelf even voorstellen. Mijn naam is Gaby, ben 36 en heb afgelopen zondag een miskraam gehad. Ik was toen 8 weken zwanger.
Ik had al zo`n vaag voorgevoel dat het mis zou gaan.
Een week of 3 geleden begon het al met bruine afscheiding dat later roze werd. Ik het ziekenhuis gebeld, maar dat betekende niks zeiden ze.
Met week 7 hebben we een echo gehad en zagen we het hartje kloppen, al was het dan heel lichtjes.
Afgelopen weekend zouden we naar de camping gaan in Belgie, en daar gebeurde het. Zaterdag een hoop bloedverlies en zondag de vrucht losgelaten. Echt klote !!!!!
Maandag gelijk de ha gebeld en die wenste me alleen maar veel sterkte?????
Toen ziekenhuis gebeld, en die zeiden dat ze aanstaande maandag pas gaan kijken of alles schoon is. Als ik eerder krampen of een berg bloedverlies zou krijgen dat ik dan direct moest komen. Nou wat een gang van zaken denk ik dan maar weer.
Mijn bazin belde me dat ik deze week maar thuis moest blijven om wat op krachten te komen. Nou dat doe ik wel hoor, ik slaap een gat in de dag hihihii.
Morgen ga ik wel weer aan het werk denk ik, ik weet nog niet hoe ik mezelf voel dan natuurlijk. Voorlopig loop ik leeg.
Wij hopen dan aanstaande maandag alles goed is en we dan weer kunnen gaan proberen om zwanger te worden.
Ik heb al 3 kids, alle 3 jongens ( 14, 12 en 9 jaar). Mijn vriend heeft er nog geen.

Ik spreek jullie snel weer.

Liefs Gaby
 
lieve Gaby,

Meid wat een ellende zeg, wat een verdriet. En wat een botte reacties
zeg, ik vraag me wel eens af of ze allemaal zo zijn. Ik kan je alleen
de raad maar geven, doe het rustig aan en neem de tijd. Dit verlies is
groot en als je te snel weer van alles gaat doen komt het misschien
weer terug op een nare manier. Probeer het een plekje te geven, het zal
slijten ookal vergeet je het nooit. En trek je niks aan van eventuele
rotopmerkingen, want mensen zijn dom.

Fijn dat je al drie van die grote zoons hebt, hoe zijn zij eronder? Ik
hoop dat ze ook steunen, ook zij hebben hier verdriet van, neem dat
maar van mj aan. Ik zelf heb 7 kids en in totaal 4 mk gehad, waarvan
drie in het afgelopen half jaar.

En de jongste vier zijn van mijn tweede man. Ik kan me zo goed
voorstellen dat jij en je vriend er ook samen graag een willen. Dat
maakt hem gelijk ECHT vader als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik wens je enorm veel sterkte met dit verlies. Geef het tijd, en een
plekje. Kijk om je heen naar je gezin en de mooie dingen die er nog wel
zijn. Je zal je echt beter gaan voelen op den duur. Maar het blijft een
deel van je leven.

Liefs Hester  

 
Lieve Gaby,

het is altijd weer schrikken, als het mis gaat. Verdriet, woede en angst komen boven. Nu moet je even tijd nemen om  bij te komen en straks kan je   weer naar de toekomst kijken. Ik heb al twee kids en hoop ook samen met mijn vriend nog een kindje te krijgen, het is net wat Hester zegt, dan word je vriend echt vader. En ik herken het helemaal. Wij waren dolblij, samen een kindje, bij  ons  ontdenkte we dat  ons kindje na 17 weken niet meer te leefde. Echt een schok, maar het heeft ons wel nader tot elkaar gebracht. En we blijven dromen.

Neem de tijd, maar kijk vooruit.

Kus
Miep
 
Lieve Gaby
Ik kan me alleen maar aansluiten bij de dames boven mij. Schrijf alles lekker van je af hier. Probeer het niet weg te schuiven. Heel veel sterkte meid!!

Liefs Costa
 
Wat een verhaal zeg!
Het is zo'n shock als het mis gaat  nietwaar en wat vervelend dat het gebeurde terwijl je niet lekker thuis was. Rust in ieder geval lekker uit en schrijf het hier maar lekker van je af, dat lucht in ieder geval geweldig op.  

Veel sterkte  met het verwerken van dit verlies.
 
Liefs Britt
 
Hoi,

Wat kan ik hier nu nog aan toevoegen..schrijf lekker over je gevoelens met ons..wij zijn hier voor elkaar en dus ook voor jou..het helpt..en of het nu je eerste of achtste kindje was..het is uit liefde gemaakt en dat is het belangrijkst.

issabel
 
Hi Lieve Gaby,

Vanaf deze kant wil ik je nogmaals heel veel sterkte wensen met dit verdriet. Wat kunnen ze je soms toch aan je lot overlaten zeg, echt waardeloos  dat je ha zo bot reageert.

Denk alsjeblieft de komende tijd aan jezelf  en geef je zelf de ruimte om je verdriet te verwerken en een plekje te geven. Ook lichamelijk denk ik dat je jezelf even wat rust moet gunnen maar als je morgen wilt gaan werken en je voelt je daar goed bij moet je je niet door mij laten tegenhouden. Maar na mijn mk wilde ik ook zsm weer aan de slag en binnen 2 dagen kon ik al niet meer. Gedurende twee weken heb ik wat minder gewerkt en 's middags lekker bijgeslapen, had 's avonds wat fut om te sporten en ben zo uit mijn dalletje gekrabbeld. Het is niet niets waar je doorheen gaat. Het moet een plekje vinden. Ik heb ook heel veels steun gehad door er veel met mijn vriend over te praten en samen door deze moeilijke periode heen te komen. Daarnaast heeft dit forum en mijn omgeving die echt fantastisch waren mij erdoorheen gesleept.

Heel veel sterkte en ik hoop dat je binnenkort een goede zwangerschap hebt.

Liefs,
Daantje
 
Hoi hoi..
 

wat erg voor jullie zeg!!!wij weten maar al te goed hoe dat voelt..

heel veel sterkte en neem de tijd om je verdriet te verwerken..


liefs maantje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan