Even voorstellen...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Halle dames,

Helaas hoor ik nu ook hier op dit gedeelte van het forum thuis...Ik ben Sandra 30 jaar 3 jaar getrouwd en moeder van Kirsten (21 maanden oud.)
Ik zou morgen precies 10 weken zwanger zijn maar helaas begon ik vorige week woensdag te bloeden. Gisteren hebben we uiteindelijk de bevestiging gehad dat het niet goed was. Het vruchtje is op 6 weken ongeveer blijven hangen. Nu is het dus wachten tot het afkomt...Ik hoop dat het vanzelf komt want een curretage lijkt me erg eng...
Ik ben erg benieuwd hoe het allemaal zal gaan lopen en ik ga nu eerst eens even jullie verhalen lezen.

Groetjes Sandra
 
Hoi Sandra,

Helaas, welkom op dit forum....
Inderdaad zul je hier veel herkenning vinden! Gebruik dit forum op de manier waar jij behoefte aan hebt. Ikzelf ben de ene week meer actief hier dan de andere. Ben zelfs een tijdje amper hier geweest maar dan opeens heb ik er weer behoefte aan.
Heb een prille miskraam gehad in juni. Ik heb er veel aan om mijn verhaal hier kwijt te kunnen, te kunnen reageren op anderen om hen ook een beetje te helpen en soms gewoon om lol te hebben want ook dat hebben we hier best wel eens hoor, zo helpen we elkaar!
Ik wil je heel veel sterkte wensen om dit een plekje te geven!
(je partner ook natuurlijk!).

Groetjes Ineke
 
Hoi Sandra,

Wat ontzettend balen voor jullie! Hoe gaat het nu met je?

Ik heb ongeveer hetzelfde gehad als jij, maar kwam er met 10 weken achter dat het vruchtje met 7 weken was gestopt met groeien. Ik heb een week gewacht of het uit zichzelf eruit wilde (had af en toe bloedverlies, maar niet veel), maar een week later op controle toch besloten tot een curettage. Vooral omdat ik er gek van werd dat ik alle irritante zwangerschapskwaaltjes (misselijk, moe, pijnlijke borsten etc)  had. Die kwaaltjes zijn prima te verdragen als het voor je kindje is, maar als je eenmaal weet dat het nergens  meer voor dient ben je er snel klaar mee. Ik wel in elk geval.

De curettage viel mij erg mee. Leuk is het natuurlijk niet, maar het duurde niet lang en meteen er na waren alle zwangerschapskwaaltjes weg. Nog even 2 dagen wat slapjes, maar daarna voelde ik me snel weer stukken beter.  In de  2 weken  tussen de echo en de curettage heb ik de tijd genomen om afscheid  te nemen  van  de zwangerschap,  en na de curettage vond ik het toch ook weer fijn om mijn eigen lijf  terug te hebben.  

Ik hoop voor je dat het vruchtje langs natuurlijke weg je lichaam wil verlaten, want dat lijkt me toch ook prettiger. Heel veel sterkte! Je zult een hoop herkenning vinden op dit forum.

Groetjes, Em
 
Hoi Sandra,

Wat jammer dat jullie dit mee moeten maken! Helaas weten wij hier allemaal wat het is... En daarom is het zo fijn dat ook dit forum bestaat. Je vind hier altijd een luisterend oor of je kunt advies vragen. Het is heel jammer dat ik je hier welkom moet heten.  

Over een eventuele curetage zou ik me niet al te druk maken. Ik heb het nu 2 keer megemaakt, en heb er geen nare herinneringen aan over gehouden. Het gebeurd onder algehele narcose. (op verzoek ook met ruggeprik, maar dat lijkt me niks.) Na de ingreep kun je nog een paar dagen tot 1 a 2 weken bloedverlies hebben. De pijn valt mee. Daar kun je pijnstillers voor krijgen. Ik heb ze beide keren niet nodig gehad. Het emotionele deel is mij veel zwaarder gevallen. Zeker de eerste keer. De klap kwam pas echt toen het vruchtje uit mijn lijf was. Toen was ik definitief niet meer zwanger. En met meerdere zwangeren in  de vriendengroep was het best moeilijk zo af en toe. Maar na 4 maanden was ik weer zwanger, en  ik heb een pracht zoon gekregen. Afgelopen april helaas mijn tweede miskraam, en zoals je weet nog steeds niet zwanger.

Ik wil jouw en je man/vriend/partner heel  veel sterkte wensen. En ik zal je van de zwangerenlijst afhalen. Ik snap dat dat nu erg confronterend is. Laat even weten hoe het verder met je gaat.

Sterkte!
Groetjes, Kat  
 
He meiden,

Bedankt voor jullie lieve woorden! Vanmiddag is het vruchtzakje eruitgekomen dus ik hoop dat het bloeden nu snel minder word. Hoelang heeft dat bij jullie nog geduurd? Gelukkig heb ik zelf eigenlijk geen last meer van zwangerschapskwaaltjes, nou had ik die toch al bijna niet. Dan lijkt het me idd nog moeilijker om te wachten tot het vanzelf komt. Maarja dat heb ik nu achter de rug in ieder geval...
Het is een fijn gevoel dat ik als ik vragen mocht hebben hier terecht kan!
Nou tot lezens/schrijvens!

Groetjes Sandra

P.s. Kat alvast bedankt dat je me van de zwangerenlijst af haalt!
 
Hoi San,
helaas welkom hier. Wat zonde dat het mis is gegaan. Mijn kleine is nu ook zo'n 21 maanden, maar een broertje,zusje wil nog even niet zo lukken. Ik hoop dat je je verlies een plekje kunt geven, heel veel sterkte
 
Hoi San,
Hier iemand die in hetzelfde schuitje zit als jij. Ik ben Sisi en ik heb een dochter van 13 maanden. Net als jij  zit ik op dit moment ook te wachten tot mijn miskraam op gang komt. Ik zou nu bijna 12 weken zwanger zijn, maar helaas... Ik vind curreteren ook niet zo'n fijne gedachte, maar heb het toch maar gepland voor volgende week vrijdag. Ik wil ook niet weken met het dode vruchtje blijven lopen, met de kans op ontstekingen....
Ik wens je heel veel sterkte!
Liefs van Sisi.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan