even voorstellen

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi

ik ben Carina, 28 jaar (bijna 29).
we hebben disndag te horen gekregen dat ons kindje met 10 weken gestopt is met groeien. en dat terwijl we dachten al  14 weken zwanger te zijn.  de baarmoeder is wel meegegroeid en ook in de moederkoek zat nog leven.
hierdoor is het na 3,5 weken nog niet vanzelf door mijn lichaam afgestoten en heb ik wel een buije gekregen.

ik heb pilletjes gekregen. Zondag moet ik deze voor het eerst inbrengen en deze moeten krampen opwekken. als dit de zondag niet werkt, moet ik het maandag nog een keer doen. maandag moet ik weer op controle.
wanneer niet alles weg is moet ik gecurreteerd worden.
Iets waar ik erg tegenop zie.

Op dit moment ben ik erg bang voor wat komen gaat. de angst overheerst op dit moment.
Dinsdag heb ik huilend de dag doorgebrahct. nu huil ik om de kleinste dingen.
onze hele toekomst zoals we die de afgelopen weken hadden ingevuld ligt in duigen. even valt alles weg.

ik hoop hier een beetje van me af te kunnen schrijven, advies te kunnen vragen, maar ook om gezellig met elkaar te kunnen kletsen.

even wat vraagejs aan jullie...
Wie heeft ook pilletjes gehad om de krampen op te wekken? heb je dan veel pijn?
wie van jullie heeft er een curretage gehad? is die altijd onder narcose?

oja ik ben ook nog eens rhesus negatief, dus moet ik,  nadat ik gevloeid heb, een prik krijgen zodat ik geen antistoffen aan ga maken. wie heeft dat ook gehad?

liefs Carina
 
Hoi Carina.

Meid wat zal de aarde onder je voeten weg gehaald zijn toen de echo uit wees dat het niet goed zat met jullie zwangerschap.
Je bent verdrietig en bang wat logisch allemaal.
Sta het toe hoor!!!!!
Want het is toch een verlies van iets waar je al zo vol van was.
Het is een hele verdrietige periode waar je door heen moet.
En hopelijk kun je straks als je wat verder bent af en toe weer een lichtpuntje zien.
Voor nu is het afwachten hoe je lichaam reageerd.
Wanneer heb je nu weer een afspraak staan dan??
Houd je ons op de hoogte van hoe het met je gaat??
Hoop dat de pillen die je zondag in mag nemen wat voor je kunnen doen.
Zelf ben ik overigens ook resus negagtief en die prikjes vind ik zelf erg mee vallen.
Is alleen maar goed voor een volgende   zwangerschap zodat je kindje dan beschermd is he.
De curretage (waar ik erg tegenopzag) viel me lichamelijk erg mee,die heb ijk afgelopen 13 juli gehad   bij onze 2e miskraam.
Ik mocht overigens wel een ruggenprik als ik dat wilden, maar koos toch voor algehele narcose ook omdat je daarvan weer sneller op de been bent daarna.
Zo'n ruggenrpik houd je onder lichaam langer verlamd.
Zelf wilden ik ook maar liever "weg" zijn tijdens het weg halen van ons kleintje.
De 1e miskraam kwam spontaan, nouja na weken wachten dat wel.
Met pillen heb ik geen ervaing.

Heel veel sterkte meid, groetjes Ccor.
 
Hoi Carina,
wat herken ik veel in je verhaal!! Daarom wens ik je veel sterkte met het verwerken van dit verlies, want dat is het. Weken heb je je erop ingesteld, bepaalde denkwijze aangenomen, dat valt in 1x weg en moet je het weer omzetten naar de realiteit.
Zelf heb ik 3 miskramen gehad, 1 spontaan bij 8 weken, 2 missed abortions. Bij de 2e miskraam kwamen we er op de echo bij 10 wkn achter dat het bij 5 a 6 weken al gestopt was. Bij de 3e miskraam kwamen we op de echo bij 12 weken erachter dat het bij 8 wkn gestopt was. Ik heb beide x-en heel bewust voor curretage gekozen. Ik heb namelijk van een kennis een drama verhaal gehoord wat die pillen betreft, maar dat hoeft natuurlijk niet bij jou zo te gaan. Wel heb ik gelezen dat in veel gevallen het nog zo is dat er gecurreteerd word omdat niet altijd alles weg is na het nemen van die pillen. De curretage's vond ik echt een uitkomst! Je leven staat na het vervelende nieuws stil, tenminste zo voelde ik het. Beide keren zat het vruchtje al 4 weken of langer, levenloos in mijn lijf, daardoor had ik geen vertrouwen dat het nog vanzelf los zou komen. Om toch weer een beetje verder te kunnen gaan vond ik dat curretage de enige oplossing was. Bij mij beide keren onder narcose, maar ik zeg je, die narcose heeft niet veel langer dan een kwartier geduurd!   De ingrepen zijn mij echt 100% meegevallen want ik heb heerlijk geslapen!!!. Alleen de laatste x heb ik daarna nog best wat last van bloedverlies en krampen gehad, iets erger dan een menstruatie, maar prima te handelen zoalnd je maar thuis bent!! Na   weekjes was dit ook weer over en kon ik weer verder.
Veel sterkte met de pillen, ik hoop voor je dat het allemaal mee valt. Probeer je gedachten af en toe en beetje te verzetten, hoewel ik weet dat dat lastig is.
Sterkte meid en laat even horen hoe het met je gaat!!

Groetjes,
Sandra
 

hoi,

bedankt voor de lieve reacties en jullie ervaringen.
ik ga de pilletjes wel proberen want...
vanmorgen bij het afvegen wat bloed gezien.vanavond bij het afvegen veel slijmerige zooi.
mijn lichaam begint nu toch met afstoten (tenminste dat denk ik)

ik hoop dat de pilletjes het proces wat kunnen versnellen en toch alles af komt. ik hoop zo dat dat het geval is.

Ik merk aan mezelf dat ik het verhaal heel makkelijk aan famile en vrienden vertel, maar dat het is alsof ik het over iemand anders heb.   Als ik alleen ben en ik lees een lief kaartje dan kan ik wel janken. Vaak gebeurt dat dan ook.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik ervan af moet. dat het er niet meer hoort. ik denk dat dat goed is.

maandag weer naar de gyneacoloog. Dan kijken we of alles weg is. Anders moet ik een afspraak maken voor een curretage. Ik weet nog niet wat ik doe als het op woensdag wordt, want dan is het de sterfdag van mijn vader.   DAt verlies is trouwens al lang geleden hoor, dat heeft zijn plaats al. misschien is het juist wel fijn om het op die dag te hebben. ik ga daar nog eens goed over nadenken.

Ik ben blij te lezen dat de prikje meevallen wanneer je rhesus negatief bent. het is allemaal zo nieuw en spannend, dat alle info welkom is. en erg geruststellend kan zijn.

ik lees dat jullie zelfs 2 miskramen hebben moeten doorstaan... ik kan me niet voorstellen dat ik dat kan. je moet, ik weet het, maar ik heb respect voor jullie hoor!
het moet vreselijk zijn alles nog een keer mee te moeten maken.
hoe gaan jullie ermee om? ik wil een plakboekje maken met de echo erin en de kaartjes die we gekregen hebben. of is dat raar?

groetjes Carina





 
Wat vreselijk dat je dit moet meemaken. Helaas weet ik hoe het voelt. Ons kleine uk is gestopt met leven toen ik 15 weken zwanger was en daar kwamen we pas 2 weken later achter. Ik heb toen geen pillen meegekregen en uiteindelijk ben ik 1,5 week later gecuretteerd. Daar zag ik erg tegenop maar het viel me echt 100% mee. En dat het onder narcose is vond ik juist wel prettig. Het schijnt emotioneel ook beter voor je te zijn. Ik denk dat het geen pretje is als je alles hoort enzo.
Meid, heel veel sterkte en ik hoop echt voor je dat die pillen helpen. Laat je het ons weten?
Liefs Tara
 
En ik heb ook zo'n plakboek gemaakt toen hoor. Daar heb ik het hele verhaal ingeschreven vanaf het moment dat we wisten dat ik zwanger was, alle kaarten die we toen kregen en de echo's. En ook het hele verhaal van de curettage en de tijd daarna heb ik daarin opgeschreven. Dat luchtte mij erg op. Het was toch mijn 1e zwangerschap en dat sterretje hoort nu gewoon bij ons!!!
 
bedankt taralientje!
Bij jou was het kindje natuurlijk al veel groter, snap dat je dan gelijk een curretage krijgt. I zie er best tegenop het zelf te doen morgen, maar ik wil het wel proberen. juist om het geestelijk te kunnen afsluiten.
Ik ben bang dat ik na een curretage wakker wordt met een leeg gevoel en daar niks mee kan. Als je het zelf meemaakt lijkt me dat gemakkelijker te plaatsen.

ik weet niet of het een uitgebreid plakboek gaat worden, weet niet of ik zoveel behoefte heb om zelf te schrijven.

Ik ben nog alleen thuis. mijn vriend is naar een voetbalwedstrijd gegaan (moest ie van mij) en staat nu in de file.
ik heb de hele tijd al rozig slijm bij het afvegen. dat zeurende vervelende gevoel wat ik de hele dag al heb is nog iets erger geworden lijkt het wel.
ik hoop dat hij snel thuis komt!

ben zo bang voor morgen!

 
Hallo Carina,
Hoe is het gegaan met de pillen?
Ik heb zelf een curettage gehad en daarna die pillen. Een vreemde volgorde, zal je denken. Na de curettage was ik vrij snel gesopt met vloeien. Dat vond ik op zich niet erg maar wel vreemd. Volgens mijn verloskundige kan dat best als ze tijdens de curettage je baarmoeder goed schoon gemaakt hebben.
Maar een dag of vier na de curettage kreeg ik erg heftige krampen in mijn rug. We mochten naar het ziekenhuis komen en op de echo zagen we dat mijn baarmoeder zich niet had samengetrokken en er dus allerlei bloedstolsels gevormd waren. Ik kreeg toen van die pillen een paar uur later kreeg ik weer krampen en verloor in aardig wat stolsels. Op de echo de dag daarna bleek er nog een stolsel te zitten. Ik kreeg nog wat pillen en een paar uur later verloor ik nog wat dik bloed. Het laatste beetje rommel moet er nu de komende weken uit gaan en anders bij de volgende menstruatie.
De curettage viel mij reuze mee, vooral omdat het onder algehele narcose gebeurd is. Lichamelijk was ik snel weer op de been maar die stolsels waren toch een flinke domper. Maar dankzij die pillen   was ik ook daar weer snel vanaf.

Sterkte de komende tijd!
Mirjam
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan