Even zorgen afschrijven!

Wat leuk, we zijn dezelfde dag uitgerekend! Ik snap je geloof ik wel.. Aan de ene kant is het verveling door verlof en iedereen met wie je normaal af zou spreken werkt gewoon.. Voel mij ook vaak eenzaam en dan ga ik ook snacken ? toch een beetje "comfort food" ? terwijl er hier nog genoeg te doen is in huis, maar ben gewoon moe na een paar dingen doen of een keer de trap op en af.. en ja aan de ene kant hoort het er bij, aan de andere kant is het soms lekker om het even van je af te gooien :p 
 
Ik herken heel goed wat je bedoeld. Ben expres door gegaan met werken tot 36 weken en sinds ik verlof heb een stuk minder energie en veel somber. Verveel me en heb weinig tot geen energie voor dingen. Ben nu 39-3 en ik probeer elke dag een blokje om te gaan zodat ik toch in beweging blijf en me toch nog een beetje “nuttig” voel. 
 
Wbt eten kan ik je het volgende advies geven. Koop water meloen. Snijd deze in stukjes en stop dit in een bakje. Telkens als je trek hebt ga je hier van snaaien. Dit werkte bij mij goed. En verder probeer zo veel mogelijk je rust te pakken en toch ondanks de pijn te blijven bewegen. Rust en bewegen in balans! 
 
Ik wilde je alleen even sterkte wensen met de nu dan echt allerlaatste loodjes. Vanaf nu mag je baby gewoon geboren worden. Het vervelen en aftellen herken ik goed. We zijn verhuisd toen ik 38 weken zwanger was en ik had het geluk dat het laatste trimester mijn fijnste periode was met de minste kwaaltjes. Ik had dus genoeg om handen en kon nog best wat ondernemen maar ik voelde mij zo enorm rusteloos. Ik kon nog geen 3 minuten op de bank zitten zonder op te springen en even naar de babykamer te kijken of iets te eten. Ik heb vooral geprobeerd om ipv veel te eten meer te drinken. Dat werkte best goed. 
Sterkte ermee! 
 
Het 'verplicht' thuis zitten is zo herkenbaar! Heb tot 36wk gewerkt en zit sindsdien dus thuis (nu 38+4). Ik kan het werk wel loslaten maar ik had nog zo even door kunnen werken. En idd als je partner dan ook weg is is het zo stil en ben je alleen maar aan het wachten.. Als je leven uit 5 dagen werken bestond en je ineens thuis zit, is dat best even wennen! 
Het snaaien herken ik ook.. Maar haal niets ongezonds in huis en daardoor nu een craving voor cherrytommaatjes. Staat een bakje, gewassen en wel zonder deksel in de koelkast en als ik dan wat zoek dan pak ik daar een handje van :)
Iedere keer bij de VK op de weegschaal maakt mij ook niet gelukkig, maar gelukkig verteld mijn partner nog regelmatig dat ik de mooiste ben en kan daar weer erg gelukkig van worden. Alleen helpt het niet als ik vraag of ik ergens dik in lijk.. Dan krijg terug:je bent niet dik, je bent zwanger haha uhmmzz ja lieverd dat helpt niet haha
Succes met thuis zitten en de laatste loodjes!
 
Het 'verplicht' thuis zitten is zo herkenbaar! Heb tot 36wk gewerkt en zit sindsdien dus thuis (nu 38+4). Ik kan het werk wel loslaten maar ik had nog zo even door kunnen werken. En idd als je partner dan ook weg is is het zo stil en ben je alleen maar aan het wachten.. Als je leven uit 5 dagen werken bestond en je ineens thuis zit, is dat best even wennen! 
Het snaaien herken ik ook.. Maar haal niets ongezonds in huis en daardoor nu een craving voor cherrytommaatjes. Staat een bakje, gewassen en wel zonder deksel in de koelkast en als ik dan wat zoek dan pak ik daar een handje van :)
Iedere keer bij de VK op de weegschaal maakt mij ook niet gelukkig, maar gelukkig verteld mijn partner nog regelmatig dat ik de mooiste ben en kan daar weer erg gelukkig van worden. Alleen helpt het niet als ik vraag of ik ergens dik in lijk.. Dan krijg terug:je bent niet dik, je bent zwanger haha uhmmzz ja lieverd dat helpt niet haha
Succes met thuis zitten en de laatste loodjes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan