ex

Succes anoniem! Ik denk inderdaad dat het heel wijs is om een leven voor jou en de baby op te bouwen, zonder aan je ex vast te zitten. Niet laten erkennen is dan een must. Jouw kind kan naarmate de jaren verstrijken misschien best een band met de vader opbouwen, maar de veilige stabiele thuishaven zul jij moeten bieden. Nu zit je in een dilemma, maar als je verder bent is het waarschijnlijk de beste beslissing van je leven geweest. Op den duur vindt je misschien een partner die jou en jouw kleine wel wat kan bieden!
 
Luister en wat heel veel mensen vergeten is dat een vader ook al vader is voordat het kindje geboren is. Net zo goed als jij moeder bent op het moment dat je zwanger raakt..En hij heeft volgens mij genoeg kansen gehad van toch??? Met dat erkennen bedoelde ik niet dat hem volledig uit het leven van je kindje moet houden, maar je kunt wel zeggen als hij je kindje keer op keer telleurstelt zoals hij bij jou heeft gedaan; en nu is het klaar..Een kind kan niet met die pijn van telleurstelling omgaan zoals een volwassene dat kan..Een kind denkt gelijk dat het zijn/haar schuld is.
Daar komt bij jij moet ook kunnen gaan genieten van je zwangerschap. Lijkt me verstandig om daar nu mee te beginnen toch...

En knoop goed in je hoofd een vader begint niet bij de geboorte maar daarvoor ook al.

Groetjes en heel veel succes

p.s. hoe ver ben je eigenlijk???
 
Ja dat is het hem nou net iedereen zegt wacht maar tot de baby geboren is, dan veranderd hij wel want dat gebeurt vaker. Ik geloof daar helemaal niks van. Het heeft naar mijn mening met karakter te maken. En wat die erkennig betreft daar heb je een punt: als hij het inderdaad ook laat afweten naar mijn kind toe in de toekomst dan kan ik tenminste zelf nog ingrijpen zonder een rechter achter mijn kont te krijgen. Ik ben trouwens 32 weken nu.
 
Dat was precies wat ik bedoelde hoor. Met die rechter en zo. Niet dat je hem uit het leven van je kindje moet verbannen. Maar laat hem zich eerst maar eens bewijzen. Daar komt bij wat ik al eerder gezegt heb hij is nu ook al vader hoor en niet pas als je kindje geboren is zeg... Jij mag dan wel zwanger zijn maar het is ook zijn kind en alle emoties die jij hebt voelt je kind ook en daar mag hij ook wel rekening meehouden.(vind ik hoor. Maar je bent er al bijna dus..Nu gaat het snel hoor. Die laatste weken vlogen bij mij in ieder geval voorbij..

En over die erkenning...mocht hij nou bewijzen dat hij voor je kindje wel een hele goede vader is kan je hem in de toekomst altijd nog erkennen. Maar als blijkt dat hij het ook bij je kindje laat afweten kan je de erkenning niet terug draaien vandaar dat ik het zei. Maar je moet je eigen gevoel volgen.. Het was alleen een tip om in de toekomst je kindje te kunnen beschermen, mocht hij het dan ook laten afweten. Hopelijk ga je nog wel even genieten van die laatste weekjes.

Groetjes

 
Bedankt voor je berichtje. Zo denk ik er nu ook over inderdaad ik laat hem de baby niet erkennen maar wil het eerst aankijken hoe hij het gaat doen. Ik wil hem best een kans geven als blijkt dat hij zich bewijst als vader dan kan dat altijd nog dat erkennen enzo. Denk dat ik ga aankijken hoe hij het eerste jaar het gaat doen. Ik heb echt een gruwelijke hekel op dit moment aan hem maar ik probeer te blijven denken: het is de vader van mijn kind, niet mijn man (godzijdank). Ik wil ook zeker niet in de toekomst dat mijn kind hier wat van mijn merkt, mijn aversie naar hem toe. Hopelijk heb ik het straks allemaal een plaatsje weten te geven zodat ik niet steeds zo boos ben.
 
ik hoop het ook voor je.en ook voor je kindje dat hij wel een goede vader blijkt te zijn. En als dat niet zo is dan is je kindje echt beter af zonder hoor. Maar is het wel is het ook heel fijn voor je kindje.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan