Familie.......

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hebben jullie ook het gevoel soms opeens bezit te zijn van sommige mensen omdat je een kindje hebt? ( 4 maanden )

Wij ( man en ik )hebben allebei gescheiden ouders met nieuwe partners.

Dus 4 opa en oma setjes!

Als bv mensen in ons bijzijn vragen en   hoe is het nu om oma te zijn? Zegt bv mijn schoonmoeder   "Ik zie ze bijna nooit"   en mijn vader begint ook op die toer...

Als we iedereen af gaan zijn dat al 4 !!   weekenden   vol gepland..

En vriendinnen die ook al beginnen ik zie je nooit meer....   Nee ik kan niet makkelijk weg met een bay die die om de 2 uur drinkt! ( maar wel heeel lief is en ook lekker doorslaapt van 1900 tot 800) vandaar dat ze vaak drinkt overdag om wel genoeg voeding te krijgen..

En als we op bezoek zijn bij de opas en omas krijg je opmerkingen "wij deden dat nooit zo"     wij wel dus in deze tijd maar goed... of "laat haar maar even liggen''       uh was het niet mijn dochertje die ik heeel goed zelf ken??

elk kindje is anders en ik denk dat ik mijn dochter toch goed ken...

Onze dochter is ons eigen gezin was ven wennen Met zn drietjes maar loopt heeeel goed en vrolijk en we genieten zo!!   Maar hoe de familie veranderd met de komst van een kleine is verschrikkelijk.......

Ik heb nooit de verwarming aan op haar kamertje   (   slaapzak, dekentje , pyama)
warm zat dochter slaapt heerlijk.   Maar slaapt ze   bij opa en oma   ( waar we bij zijn!!) gaat daar de verwarming aan!!!   ondank dat ik zeg van niet!!     ( heb m stiekum weer uitgezet   te moe om ruzie!)

ik ben 26 en mijn man 28   maar ze denken dat we zelf kinderen zijn! verschrikkelijk Hun weten het allemaal wel beter.. Ik zie er erg tegenop om weer   naar hun allemaal   toe te gaan!

Ik heb in een hormonen aanval mijn lange haar eraf geknipt, staat best leuk!
Mijn vader je moet het weer lang laten groeien en (naam van mijn man) vind dat ook, terwijl mijn man het hardstikke leuk vind staan! Ik zeg ik moet helemaal niets!     Ik zie hem maar heel weinig gelukkig!

Zo effe frustatie eruit getypt!       Maken jullie ook dit soort dingen mee???


 
Oooooooooooo, zó herkenbaar!

Mijn eigen ouders gaan nog wel, maar mijn schoonouders. Overal kritiek op. Mijn schoonvader ging uitgebreid onze commode staan controleren voordat Esther geboren was, want hij vond hem niet stevig genoeg.
Mijn schoonmoeder vind voeden op verzoek onzin. Volgens haar moet je weinig en kort voeden, want dan leren ze lekker hard zuigen (en ze raken ondervoed en je melkproductie loopt terug).
Toen ze laatst langs kwamen en Esther lag net te slapen waren ze beledigd dat we haar niet wakker gingen maken (het was 19.30 uur...) omdat zij er waren. Want ze zagen haar al zo weinig. Dat ze de hele dag al wakker was geweest door darmkrampjes en eindelijk, eindelijk, eindelijk sliep deed er niet toe. Toen zijn ze toch een portie onbeleefd geweest. Als ze het nog een keer doen, zet ik ze de deur uit!

Niet dat mijn eigen moeder nooit iets doet: ze blijft maar klagen dat ik Esther te koud aankleed en dat het te koud is in huis (een keurige 20C, dag en nacht) en legt haar steeds op haar zij (en dan draai ik haar weer terug, omdat ze steeds op haar buik zakt...).

En inderdaad, mijn ouders zijn ook gescheiden, dus het is toch al een hele tour om iedereen af en toe te zien. En vrienden zien is helemaal lastig, zeker als de kleine last heeft van krampjes of regeldagen en dan veel huilt.

Mijn oplossing: af en toe een dagje de stekker uit de telefoon. Heerlijk. Geen commentaar of adviezen, geen mensen die bellen om eens een paar uur bij te praten (als ik een paar uur over heb, heb ik eigenlijk nog wel meer te doen met een baby van 4 weken), niemand die kan bellen om af te spreken. Gewoon, lekker rust aan ons hoofd. Ik voel me inderdaad af en toe 'bezit' van de opa's en oma's, bleh!

Zo, lekker ff geklaagd! Fijn onderwerp!

Liefs,

Eveline
 
Ja, ik ken dit ook!
Al moet ik wel eerlijk bekennen, het is al wel minder. Mijn man heeft namelijk geen blad voor de mond en wijst zijn ouders er op dat ze moeten ophouden met alle goedbedoelde adviezen. Mijn ouders wonen ver weg, die zijn dus weinig in beeld. En als ze er zijn, dan kan mijn moeder ook wel eens wat laten vallen hoor. En ik laat echt wel merken dan dat ik daar niet van gediend ben.
Nu mijn zoon 11 weken is, is het 'nieuwe'voor de opa's en oma's er wel af. Tuurlijk word er nog wel wat gezegd. Maar ik kan het nu op  de een of andere manier beter hebben. Zoonlief slaapt nu iets langer 's nachts waardoor ik  beter in mijn vel zit. Men staat ook niet meer elke dag voor de deur.  
Inderdaad: sluit jezelf maar eens helemaal af voor iedereen! Ik heb dat best vaak gedaan. Jammer dan voor diegene die langs wilde komen of wil bellen. Morgen weer een dag!

Succes en laat je niet gek maken!

gr Anita  
 
Ja hoor,super herkenbaar!!! Mijn schoonmoeder komt binnen loopt regelrecht naar de box en haald hem eruit! Of hij nou slaapt of niet ze pakt hem gewoon! Loopt daarna met de bloemengieter mijn planten water te geven onder het mom van:heb je zeker geen tijd meer voor. En inderdaad hoor ik de hele tijd verhalen vroeger deden we het zo,word ik echt niet vrolijk van!! Als zijn luier verschoont moet worden komt ze er bij staan om te 'helpen' tja dan valt het niet mee met 4 handen op zo`n klein lijfje. Als hij huilt is het: ohhh kom maar bij oma,je hebt honger hè! grrrrrr,nee hij heeft net gegeten hoor! Tegen mijn eigen moeder kan ik ook makkelijker zeggen dat ze normaal moet doen maar ja dat kun je tegen schoonmoeder niet zeggen. Manlief moet zijn antenne maar uitsteken en dan moet hij het maar oplossen vind ik,en dat gaat steeds beter!
Groetjes Mikkie
 
hahahaha... ja wie heeft er niet last van he???  ook ik ja!!
Nou ten 1e noem ik  ze al mijn schoonloeders, en ik heb schoonloeders te veel (totaal van 3 stuks) leuk joh als er ook nog een adoptie tussendoor is geweest, en een scheiding/hertrouwen...
Maar ja om jullie eerlijk de waarheid te bekennen, ik weet nu ook niet hoe ik zal reageren als mijn kleine meissie (want dat zal ze altijd voor mij blijven) een kindje krijgt.

Maar om even bij het heden te blijven en even lekker mijn frustraties af te reageren...
"vinden" de meeste familie leden dat we haar te weinig laten huilen, ja hallo zeg.. alsof ik niet weet wanneer ze de boel loopt te flessen.
En ook familie die reageert dat we te weinig langs komen, nou wij wonen nog steeds op het zelfde adres, en ja.. ook ik heb stromend water en een koffie apparaat zodat je bij MIJ kan koffie lurken hoor!!!!

Daar integen hebben we echt een SUPER vriendenkring die echt mega rekening met ons houden.
We gaan wel eens naar lokale bands kijken (behalve de laatste tijd dan) en de vrienden die normaal ook gaan, bieden zelfs aan om op te passen zodat wij ook een keertje weer kunnen gaan.. echt superlief gewoon!!!!

zo dat lucht op!!!
 
Wij zijn de laatste in de familie die aan de kinderen zijn gegaan, dus krijgen we van iedereen niet alleen goede raad, maar vooral ook heel veel spullen. Dat begon al bij de zwangerschap. Iedereen had nog wel wat op zolder staan en leg je schoonzus maar eens uit dat je haar ledikantje niet wilt gebruiken omdat je het oerlelijk vindt.  
En het blijft doorgaan. Afgezien van dat ik ook wel eens wat leuks voor mijn kleintje wil kopen, vraagt ook iedereen regelmatig of we de wipstoel, draagzak, of weet ik wat ook gebruiken. Als we dan heel voorzichtig nee proberen te zeggen, komt er een beledigde reactie dat niet alleen hun kinderen, maar ook die van de complete vriendengroep met veel plezier gebruik hebben gemaakt van de draagzak...

Aangezien we dat nu wel redelijk zat zijn, huichelen we ons nu door familiebezoek heen en zodra de familie hier is wordt de dochter in oerlelijke tweedehands van familie gekregen kleertjes gehezen en liegen we er lustig op los; 'Dit? Komt dat bij jullie vandaan? Het staat zo leuk, ze heeft het eigenlijk altijd aan!'

Zo, lekker even kunnen zeuren ;-)

KT
 
Nou dames, breek me de bek niet open. Ik zal het niet gaan typen want dan slaat het forum vast hahahaha.
Ik vind altijd dat de schoonouders het ergste zijn (van de vrouw gezien dan he) ik heb ook zo een.
En 1 tip als ze lopen te zeuren dat ze op bed liggen s avonds dan moet je gewoon zeggen dat ze dan maar overdag moeten komen en anders hebben ze pech. Hebben wij ook gedaan. Ik neem de telefoon niet op als ze bellen. Ik weet dan al hoelaat het is. Morgen komt Tijn zn vader ff langs. Ik ben nu al aan het zoeken naar een excuus om weg te komen hahaha. En het gaat me lukken ook.
Nou succes he dames,

Liefs,

Rachel. mama van Ginger en Mike 2jaar en Phoebe 3,5 maand

ps. ik kom hier niet zo vaak ben meer op het oktober forum
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan