ff 2 discussiepuntjes!!!

A

Anoniem

Guest
Ben benieuwd naar jullie ervaringen, meningen, visie op deze 2 punten!!!


1. Moeders voor moeders, wel of niet? Waarom wel/ waarom niet?

2. Vertellen dat je zwanger bent. Meteen of wachten tot 13 weken?


Groetjes Martine
 
Hoi Martine,

2 leuke discussie punten waar ik ook echt een mening over hebben

1. moeders voor moeders
Absoluut doen. Het kost je zo weinig moeite en je maakt er andere moeders zo gelukkig mee. Ik was zo blij met mijn   zwangerschap en gunde dat andere ouders bij wie het niet vanzelf gaat ook. Ik heb me dus de volgende dag al aangemeld na mijn positieve test en heb het maximale aantal weken trouw meegedaan. Moet wel zeggen dat de lucht uit de flessen niet echt helpt als je zwanger bent, maar dat heb ik voor lief genomen. We willen zoals jullie weten geen kinderen meer maar mochten we on sooit bedenken dan zou ik me weer direct aanmelden

2. Toen we wisten dat we zwanger waren hebben wij er ook voor gekozen het direct aan iedereen te vertellen. Ik vond ook dat als het mis mocht gaan iedereen moest weten waarom we verdrietig waren en als het wel gewoon goed zou gaan dan konden ze lekker meeleven.

groetjes Linda
 
Uh, zal zelf ook ff reageren!!

1. Ik ben ook echt van Doen!!! Ben zelf ook echt het maximaal aantal weken bezig geweest, en het gaf me een goed gevoel.

Verder vond ik de lucht in de flessen juist heerlijk!! Gek he!!

Wat ik wel jammer vind, is dat ik van anderen zo vaak smoesjes hoor, als het kost te veel moeite!! Dan denk ik altijd: denk eens aan alle moeite die sommige vrouwen doen om uberhaupt zwanger te worden!! Daar kun jij aan bijdragen!!

2. Ik ben ook van het meteen vertellen, maar vind dat wel ieder voor zich!! Ik ben niet van de geheimpjes en verrassingen en kan zulk groot nieuws ook niet echt voor mezelf houden!!!

Groetjes
 
1. Het lijkt me wel goed om mee te doen, maar ik heb me nooit aangemeld. Ik denk uit drukte en er daarna niet meer aangedacht...slecht he?

2. Ouders en schoonouders en 1 iemand op het werk wel vertellen, de rest pas na een goede echo. Dit is meer mijn gevoel, ik kan het niet goed uitleggen, want de reactie van Linda (meteen vertellen aan iedereen) kan ik me ook goed voorstellen.
 
1. Doen! Maar......ik ben een slechte mama, medemens; bij de 1e zwangerschap was ik te ziek om die moeite te doen en bij zwangerschap 2 en 3 kwam het er niet van (jaaaaa, ik weet het; echt heel slecht)

2. Meteen vertellen. ook al bestaat de kans dat het mis kan gaan. Mensen snappen dan meteen waar je verdriet om hebt

x
 
Hee hallo!

1. Moeders voor moeders: vind het heel goed maar waar wij eerder in nederland woonden is dus niet zo'n ophaaldienst of hoe je het maar moet noemen. Mijn schoonzus moest het bijvoorbeeld 2 keer in de week geloof ik weg brengen. Ik weet niet of ik dat wel zou doen.

2. Iets langer wachten, tot 10 week ofzo proberen? 12 weken lukt gewoon niet!
Toen ik zwanger was van Alice kregen we in week 6/7 visite uit Nederland voor 8 dagen. Aangezien ik toen sochtends alles er uit kotste konden we het moeilijk stil houden!

Groetjes
 
hoi hoi

nummer 1: geen twijfel over mogelijk DOEN
ik heb het zelf ook de volle 10 weken gedaan en heb er zelf ook "baat" bij gehad

nummer 2: we hadden het gelijk verteld omdat we na 3jaar eindelijk zwanger waren en dus niet op konden van geluk dat het voor ons houden niet meer lukte
of ik dat bij een 2de ook zou doen??? misschien is later vertellen

groetjes moekje
 
hoi hoi,

1. Moeders voor moeders: Meteen gedaan!
Juist omdat het bij ons lang geduurd heeft om zwanger te worden wou ik dit goede doel steunen nu ik het kon.

2. Wij hebben het meteen verteld aan iedereen. Ik denk ook niet dat ik het geheim had kunnen houden, we waren zo blij! Maar we wilden het ook aan iedereen vertellen ook met het idee dat als het mis zou gaan we ook mensen om ons heen zouden hebben die ons konden steunen. Ik heb eerder een miskraam gehad waarbij we het niemand verteld hadden en dat was toch wel erg zwaar.

Maar ik kan me bij alletwee de keuzes ook voorstellen dat anderen een andere keuze maken .

Groetjes,
Tamar
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan