ff heel iets anders.. maar ben zo verdrietig

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden,

Sorry dat ik jullie lastig val met HEEL iets anders dan kleintjes, maar ik zit er erg mee en ik wil het even van me afschrijven, dat lucht vaak wel op. En toch was er laatst ook een topic over .. vriendinnen.
Ik heb er toen niet op gereageerd want het doet me pijn, maar bij mij is er 1 vriendin die ik juist aan het verliezen ben.. door mijn kleine??, ik weet het niet. Ze is mijn beste vriendin nota bene, heeft zelf 3 kinderen, maar het gaat helemaal de verkeerde kant op nu, met ons..

Ik probeer het in het kort uit te leggen. We zijn dus al een paar jaar dikke maatjes, echt ze is mijn beste vriendin. We weten alles (nou bijna alles!) van elkaar en deelden heel veel. Ze was op de dag vd geboorte ook bij me, heeft mn hand nog vastgehouden toen ik immense naweeën had.. anyway, ze is vorig jaar verhuisd van een klein plaatsje naar een stad. We gingen altijd vaak stappen toen ik nog vrijgezel was en ook wel eens daarna (zij is overigens getrouwd)..

Maar uiteraard sinds ik een baby kreeg, werd dat stappen minder. Bij haar, sinds haar verhuizing naar de stad, werd het juist méer. Ze ontmoet nieuwe vriendinnetjes (sommige zijn 10 jr jonger dan zij) en is nu bijna elk weekend op stap. Met mij zoekt ze nog weinig contact. En dat doet zeer. Sinds die verhuizing (toen was onze kleine er al) is er een grote afstand gekomen tussen ons, ze is dichterbij komen wonen, maar het voelt als veel verder bij me
vandaan.
Jullie snappen missch dat het nu voelt alsof ik dus ''slechts'' een stapmaatje voor haar was... terwijl het voor mij veel dieper zat.
Ik heb het haar allemaal verteld, dit speelt al maanden. Ze gooit het zelf op drukte (met werk en ja ook sociaal leventje) en we hebben toen afgesproken om 1x per mnd een avondje voor ons te hebben. Alleen wij tweetjes, dat kan kletsen zijn, bioscoop, etentje of gewoon bankhangen. Het is 1 keer gelukt, daarna niets meer over gehoord.
Steeds neem IK het initiatief.. maar vaak is er geen ruimte om af  te spreken. Later hoor ik dan bijv dat ze wel op het laatste moment met andere nwe vriendinnetjes had afgesproken. En ja, dat doet pijn!!!! Pas ik niet meer in haar nieuwe leventje??? Ik weet dat haar man het niet leuk vindt dat ze bijna elk weekend op stap gaat...
maar toch doet ze het, ze denkt momenteel erg aan zichzelf.
Als ik eens serieus wilde praten over iets, gingen de gesprekken al gauw weer over zichzelf en haar geweldige afgelopen weekend...
snappen jullie>?
Zucht. Ik heb haar verteld dat ik ook afstand neem, dat is nu een paar mnd geleden. Ik wil niet meer als een hondje achter haar aan hollen. Dat begreep ze en ze zou proberen meer contact te zoeken (haha alsof ik op mn knieen mag daarvoor!!!!) maar nee hoor, ik hoor of zie niks meer van d;r..... Laatst kreeg ik een sms,dat ze de vlgde week langs zou komen: nou ik heb haar NIET zien opdagen, niets meer gehoord en ook geen afzegging!!!!!
Woest ben ik nu en vooral verdrietig...
Ik kreeg net sinds tijden weer een sms: of ik vanavond wat te doen heb. Om eerlijk te zijn nee, maar heb ik hier nog zin in????
Ik kan dus weer opeens opdraven nu mevrouw een gaatje heeft denk ik... ze heeft me laten vallen als een baksteen... dus ik wil eigenlijk sterk zijn en vanavond dus haar niet zien, maar... ik mis haar zo !!!       Misschien denken jullie dat het handig is om er vanavond over te praten, maar ik wilde al zovaak praten, maar dan had ze weer eens geen tijd dus ik denk dat ik haar nu maar ;s moet laten voelen dat niet de hele wereld om HAAR draait...!!??

Wat is nou wijsheid? Andere vriendinnnen van me zeggen dat ik het mooi moet laten gaan, ze zoekt het maar uit, zeggen ze.
Zij vragen vaak ook naar de kleine, hoe het gaat enzo, maar mn beste vriendin NOOIT!!!
Ik wil haar niet kwijt maar ik wil zo ook niet verder, als dit vriendschap is??? Mensen komen en gaan in je leven, ik weet het, zo ook vriendschappen, maar het zat altijd zo goed en diep, en toch ben ik blijkbaar niet meer zo belangrijk..

Graaaggg advies meiden.. jullie hebben hier  vast een frissere  kijk op, bij mij zit er ook veel gevoel bij natuurlijk en ik weet het echt niet meer...
 
Hoi,
jeetje wat een verhaal zeg en wat vervelend allemaal. Kan me goed voorstellen dat je erg teleurgesteld en verdrietig bent.
Het klinkt idd alsof zij nieuwe vriendinnen en een ander/nieuw leven heeft gevonden waar jij niet meer in past, behalve als ze (zoals vanavond) een gaatje vrij heeft heeft in haar agenda.
Ik denk dat je goed moet nadenken of dit een vriendin is waar jij (nog) op zit te wachten?
Als zij niet eens vraagt naar jouw kleintje? Dat is toch het belangrijkste in jouw leven nu dus als beste vriendin hoort zij daar wel naar te vragen.
Ik zou zelf niet meer bevriend willen zijn met zo een persoon, maar ik begrijp ook dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is, dus mijn advies denk echt heel goed na!
Succes met je beslissing,
groetjes van Sonja
 
Jeetje wat een verhaal, maar o zo herkenbaar.
Niet dat het door de kleine kwam, maar mijn ongeveer beste vriendin kreeg een nieuwe vriend, een heel apart figuur echt een viezerik en toen ging zij verhuizen naar hem toe. 45 minuten verderop, ipv 15 minuten (nog niet eens).
Ik moest altijd het initatief nemen, maar nooit kwam het meer van haar kant uit.
Omdat ik op d'n duur besloten heb om haar het initiatief te nemen heb ik nooit meer iets van haar gehoord!
En nog steeds doet me dit pijn.
Ik weet dat zij ondertussen ook aan de kinderen is, maar ik zou zo graag willen weten hoe het met haar is.
Ik ben ook zo bang voor haar gezondheid, ze heeft zware astma en haar ondertussen man rookt als een ketter en zij rookt dan af en toe mee, ondertussen alleen maar denk ik. En hij eet zo ongezond, woog ook meer als 150 kg toen ik hem leerde kennen en had een maagverkleining gehad, maar ging gewoon door met eten als voorheen.
En zij ging toen ook al echt die kant uit, zou het zo zonde vinden dat zij haar leven zo "vergald" heeft door zo iemand.
Maar ja misschien is het wel ware liefde anders zou je ook niet trouwen en samen kinderen nemen.

Het is wel ietwat ander verhaal, maar de kern blijft hetzelfde.

Ik zou zeggen, zeg dat je niet kan maar graag een andere keer wilt afspreken en wacht op haar volgende sms of telefoontje?
En spreek dan wel iets af, als het niet weken later is natuurlijk ;-)

Heel veel sterkte!
Ik zou zeggen steek je energie in andere vriendinnen, hoe moeilijk het soms ook zal zijn.

Laat je weten wat je besloten hebt?

 
bedankt zover voor jullie reacties, ik zit er bovenop! Steeds pagina vernieuwen hier op het forum om te kijken of er al reacties waren!

Want ik zal haar toch moeten laten weten wat ik doe vanavond..
kan soms wel janken. Denk je mensen door en door te kennen en had dit nooit verwacht... Indd.. ik heb momenteel meer aan mn andere vriendinnen. Daar ben ik ook behoorlijk intensief mee bezig, mn hierna volgend beste vriendin (misschien nu wel allerbeste aan het worden) heeft een dood- en doodziek zusje, die is stervende, maar zelfs dan heeft ze elke keer interesse in MIJN leven, in mijn zoontje etc.ze vraagt er steeds wel naar,  terwijl ze toch zulke zware andere dingen aan haar hoofd heeft.. kijk, dát zijn vriendinnen!!! Door dik en dun, ja toch... ik ga zelf ook door het vuur voor ze...
Deze lieve vriendin heeft nu zoveel steun nodig, heel triest allemaal, en weet je, door haar maakt dit me ook zoveel kwader. Mn beste vriendin (ja ik wil natuurlijk hier geen namen noemen) toont ook hierin noooit interesse, terwijl ze weet hoe de situatie is, (zij kennen elkaar dus ook)...   ach als ik het zo opschrijf dan moet ik inderdaad goed nadenken of ik zo iemand nog wel als vriendin wil, die puur met zichzelf bezig is en uitgaan, uiterlijk en drank!!!!!!
 
Hoihoi,

Een hele moeilijke situatie maar ik zou in dit geval gewoon wachten tot er initiatief van haar kant komt. Op zich vind ik eigenlijk het verzoek voor vanavond al wel een initiatief van haar kant. Ik zou dus waarschijnlijk wel gewoon afspreken. Je kunt dan altijd kijken of ze wel komt. Mocht ze dan toch niet komen dan is het klaar. Maar komt ze wel dan kun je kijken waar jullie nou eigenlijk staan. Ik ben het wel met de andere eens dat het wel echt van twee kanten moet komen, ik zou het nog een keer proberen en dan aan de hand van hoe het gaat mijn plan trekken. Succes met beslissen

groetjes Linda
 
Ik heb even privé een msn gestuurd naar je hoe ik er over denk. Dus als je weer aanwezig bent daar kan je het nalezen.

Knuffel van Marloes
 
Thanx allemaal..
ik heb toch besloten om haar uit te nodigen vanavond.
Ik heb heel kort in het smsje terug gezet: ''ah je leeft dus nog! Ik had je vorige week al verwacht maar je niet gezien, ik ben vanavond wel thuis dus je kunt langskomen''   Normaal is zo'n bot berichtje niets voor mij maar ik wil het nu ook niet anders doen lijken dan ik het voel momenteel...
Ik wil haar vanavond zien om te horen wat ze te vertellen heeft..
zal wel weer niet zoveel meer inhoud hebben dan allemaal verslagen van haar afgelopen wilde feestweekenden .. haha   Ik hou jullie wel op de hoogte als het mag!!
Trouwens, er is niets mis met feesten, daar hou ik zelf ook wel van ;-) maar nu ik een gezin heb kan dat natuurlijk niet meer elk weekend zo gaan!
 
Je hebt het precies zo gedaan als ik gedaan zou hebben. Houd ons zeker op de hoogte want ik ben erg benieuwd hoe het nou gaat. En er is ook niets mis met stappen, mijn vriendin is pas 25 en zij zit op een heel ander punt in haar leven, zij gaat nog heel veel stappen en ik eigenlijk helemaal niet meer. Maar dat respecteert zij, ze weet dat Marissa er nu is en dat ik dus niet meer in de kroeg ga hangen. Maar we spreken nu andere dingen af, zoals samen lunchen of lekker hier met de WII spelen. Laatst zijn we samen met Marissa naar de kermis geweest en dan is het ook echt gezellig maar je hebt nu gewoon andere prioriteiten.

groetjes Linda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan