<p>Hoi dames ( en heren) ,</p><p>moet even van me af schrijven.. </p><p>Ik heb een lieve man, maar er zijn zoveel dingen die hij niet ziet! Mijn uitgerekende datum komt dichterbij en ik ben al dik 3 weken met verlof, maar voor mijn gevoel moet er nog zoveel gedaan worden, simpelweg omdat ik het mrt mijn dikke buik bijna allemaal alleen doe aangezien hij heel erg veel werkt. Op de dagen dat hij thuis is doet hij wel het een en ander maar heeft dan op alles wat IK doe wel iets aan te merken. </p><p>Van de week heeft dit tot meerdere ruzies geleid, ik weet niet meer hoe ik mijn rust moet vinden als hij overal iets op aan te merken heeft, en ben dus een paar keer de kamer uitgestampt. Ik heb ondertussen 2 dagen op de bank geslapen omdat ik me gewoon echt niet begrepen voel en het enige wat hij zegt is: je moet je niet zo druk maken! Ja hoe dan ?! En: je hebt last van je hormonen. Als ik probeer te praten is dat het enige wat hij zegt en kapt het af.. mij frustreert dit alleen maar meer, en er even uit gaan om met een ander te praten kan ook niet want ik ben verhuisd naar de andere kant van het land waardoor hrt bijna 2 uur duurt voor ik de eerste vriendin kan bereiken, iets wat ik niet meer volhoud.. </p><p>Ik zeg hem al weken dat we uit elkaar groeien in plaats van dichterbij elkaar komen op deze manier, maar hij doet er niets aan! </p><p>Gisteren had ik oefen weeen, heel heftig, en hij roept elke keer: ik help je, ik zal ervoor zorgen dat je je beter voelt!! Nou dit was een kans voor hem, maar wat doet hij? Hij gaat naar de wc voor 20 mjn lang! Niet even checken hoe ik me voel, nee gewoon weggaan.. ik voel me echt een beetje alleen gelaten op het moment en weet gewoon niet zo goed wat ik met hem aan moet want rustig praten heeft geen nut. </p><p>Ik heb dus ook niet het idee dat hij veel zal helpen tijdens het echte werk, hij zei zelfs doodleuk: daar ben ik toch niet voor, dat is de verloskundige haar werk. 
</p>
</p>