Fulltime moeder en financiële onafhankelijkheid

Lieve ouders van nu :) Ik zit met een dilemma en benieuwd of andere ouders hier ook tegenaan lopen en of jullie tips hebben. Het zit namelijk zo:

Ik heb een vriendschap die mij enorm dierbaar is. Wij kennen elkaar al sinds de studie (hebben dezelfde HBO afgerond) en hebben ook ongeveer rond dezelfde tijd ons eerste kind gekregen.
Toen zij zwanger was van haar oudste dochter werd het al snel besloten dat zij zou gaan stoppen met werken totdat haar jongste (inmiddels 2 kindjes) naar school zou gaan. Haar man kon tenslotte met zijn ambities niet minder gaan werken en 3 dagen KDV zagen ze niet zitten. Beide stonden achter deze beslissing. Ik (op basis van hoe ik haar kende) was enorm verbaasd en heb mijn tong verbeten omdat ik hier wel zo mijn ideeën over had. Maar discussie was zeker niet mogelijk en omdat ik de vriendschap koester wilde ik dit niet tussen ons in laten komen. Ikzelf werk 4 dagen en mijn partner ook. En ja dat is af en toe pittig met 2 kids maar gedeelde smart zullen we maar zeggen :) Los van mijn eigen ideeën hierover maakte ik me wel zorgen over het lange termijn effect voor haar, x jaar uit de arbeidsmarkt zijn en dan herintreden is gewoon erg lastig. Maar ze was er vrij stellig in dat dit haar niet tegen zou houden.

Nu zijn we 6 jaar verder en is de jongste inmiddels naar school. Van werken komt het niet maar want “wie wil mij nu nog hebben” én “we zijn nu al helemaal zo op ingericht” én “Voor mijn kinderen is het fijn dat ik er altijd ben”. Haar woorden, niet de mijne:) Mijn gevoelens over het fulltime moederschap vs. betaald werken heb ik inmiddels geparkeerd (haar keuze tenslotte). Maar ik zou graag het gesprek aangaan wat betreft de financiële gevolgen en haar positie t.o.v haar partner mocht het onverhoopt misgaan. Als ze nu uit elkaar zouden gaan is zij compleet afhankelijk van zijn goodwill.

Mijn vragen:
Hoe kan ik het het beste het gesprek hierover aangaan of is het absoluut een no go om hierover te beginnen?
Hoe doen andere fulltime moeders dit? Nog tips over hoe je dit goed voor jezelf kan regelen?

Lang verhaal! Ben benieuwd:)
 
Ik snap je punt, ik werk zelf ook 4 dagen, met 2 kleine kinderen thuis. Maar zoals ik lees uit je bericht heb je dit thema al een keer aangekaart bij je vriendin. Ik zou het zelf daarom laten rusten. Zij heeft (samen met haar partner) de keuze gemaakt en dat is ok. Inderdaad doet het op zijn eigen manier, en dat is prima. Het zou ook saai zijn als iedereen hetzelfde is en dezelfde keuzes maakt in het leven :)
 
Ik ben zelf ook een fulltime huismoeder, dit is de bewuste keus geweest van mijn partner en mij. Als een vriendin van mij al 1 of 2 keer haar mening heeft gegeven erover hoeft ze dat niet nog een keer te doen. Zolang je vriendin gelukkig is met de situatie op dit moment ben jij niet degene die het gesprek daarover moet aangaan met haar. Zoals hierboven ook word gezegd, iedereen doet het op zijn eigen manier. ;)
 
Hoi! ik snap je bezorgdheid en dat is ook erg lief.. maar in mijn optiek een no go om hier over te beginnen; het is haar leven, haar keuze..  
als ze ooit zelf haar zorgen uitspreekt over de situatie zou je er natuurlijk op in kunnen haken.
 
 
Wat is er mis met fulltime moeder zijn? Als haar gezin op deze manier gelukkig is en zij ook.. wie ben jij om er dan wat van te vinden?! En om nu al int calculeren voor het geval dat ze gaan scheiden vind ik erg overdreven. Als je een goeie relatie hebt zou je daar niet bang voor hoeven zijn. Daarnaast zijn er letterlijk overal tekorten dus zal ze in nood echt wel wat vinden!
 
Als het echt moet is er altijd schoonmaak werk of iets soortgelijks beschikbaar.
En bij een scheiding wordt bij verdeling ook de financiële afhankelijkheid meegenomen.
 
De enige manier die ik misschien zie is om het aan te kaarten als je het toevallig met je vriendin over bepaalde onderwerpen hebt (zonder daar echt op aan te sturen) en ze bepaalde dingen noemt die misschien niet kloppen, dat je daarop kan aanhaken.
Stel dat ze bijvoorbeeld zou zeggen; als we scheiden betaalt hij toch partner alimentatie… waarop je kunt aanvullen met; nou, tegenwoordig is dat nog maar een paar jaar, dus na een paar jaar valt dat weg. Wat ze dan vervolgens doet met die informatie is aan haar, maar wellicht zet dat nog aan tot een open gesprek waarin je haar misschien kan informeren over zaken die ze misschien niet helder op het netvlies heeft staan.
Als zoiets zich niet voordoet of ze kent de financiële risico’s en ze maakt toch een andere keuze… tja, dan kun je daar denk ik niet veel aan doen.
 
Terug
Bovenaan