Geboren: MARE!

Hallo meiden,

Hierbij dan mijn bevallingsverhaal (tis wel een beetje lang geworden, maar ja..). Ik vond het zelf een beetje raar gaan, eerst schoot het helemaal niet op, toen ging het heeeeeeel snel....
Gelukkig hebben wij ons er allebei bij neergelegd dat het nu eenmaal zo gegaan is...
Ben wel "trots" op mezelf, dat ik het mooi toch heb gered in mijn uppie...


Zondag 28-12, 22.10 uur: vliezen breken. Omdat het zoveel is (terwijl ze goed was ingedaald) besluiten we de vk te bellen. Die komt en ze constateert een hoog schedel dus dat betekent dat ze weer uit het bekken is geschoten. We moeten naar het ziekenhuis. In allerijl opa en oma gebeld om op Nynke te passen. Ik word opgenomen en Jurgen mag blijven slapen (wat natuurlijk maar amper lukt). We moeten wachten totdat de weeën beginnen.

Maandag 29-12: slecht enkele lichte weeën per uur, dus stelt niets voor. We moeten dus blijven wachten. Woensdag zal ik worden ingeleid.

22.30 uur: Jurgen is naar huis en ik begin weeën te krijgen, zo om de 10 minuten maar zijn nog goed te doen. Omdat Mare nog steeds niet is ingedaald, zeggen de verpleegkundigen dat het indalingsweeën zijn, dus nog geen actie.

01.30 uur: Het wordt iets heftiger, krijg slaappilletje om te slapen. Ik wil Jurgen bellen maar de verpleegkundigen adviseren hem te laten slapen omdat dit toch geen ontsluitingsweeën zijn maar indalingsweeën. Dan kan hij beter fit zijn als het doorzet voor morgen. Ja hebben ze ook wel weer gelijk in, hij was toch al zo moe.

02.30 uur: Aan het CTG, ze zien weinig activiteit, dus afwachten maar weer.

03.45 uur: Ik vind het heftig worden en ze besluiten te kijken met een eendebek of er al ontsluiting is (ze mogen niet toucheren ivm infectiegevaar) en ze zien dat er inderdaad nog geen ontsluiting is. Het advies is om proberen te slapen.

04.45 uur: Na een uur lang iedere 5 minuten weeën, besluit ik weer te bellen. Ik heb persdrang geloof ik, maar ja dat kan toch niet met indalingsweeën?? Ik besluit dat ik assertief moet zijn en “eis” dat ze me gaan toucheren en dat ze Jurgen bellen.

5.00 uur: Jurgen wordt gebeld met de mededeling dat ik 0 cm heb maar zeg dat ik het niet meer houd, of hij naar het zkh wil komen. Hij springt in de douche en komt naar Den Bosch toe (is 20 min rijden). Ondertussen wordt ik eindelijk getoucheerd: tussen de 6 en 7 cm, zo dat hadden ze niet gedacht ….

5.10 uur: ik arriveer op de verloskamer maar kan het echt niet meer houden. Ik moet gewoon persen. Ik vraag of het mag maar de vk zegt dat ik moet wachten tot mijn man er is, maar ik kan het niet meer houden.

5.22 uur: Jurgen wordt gebeld waar hij blijft, hij is er met ongeveer 5 min. Dat bent u te laat meneer….wordt gezegd. Door de telefoon hoort hij hoe Mare wordt geboren.

5.29 uur: Jurgen arriveert en mag de navelstreng gelukkig wel zelf doorknippen.

Alles gaat goed, alleen een beetje troubles met de bv, maar dat komt ook wel weer goed!

Groetjes,
Patty mv Mare en Nynke

 
Jeetje mineetje Patty........... Ik krijg er een brok van in m'n keel zeg. Wat ben jij lang bezig geweest en wat goed dat je met de figuurlijke vuist op tafel hebt geslagen! Heftig om in je eentje te moeten doen, maar ook heftig voor je man om er nét niet bij te zijn. Maar ja, die oerkracht ís gewoon niet te stoppen... Gelukkig heeft ie wel de navelstreng door kunnen knippen. En hebben jullie er vrede mee dat het zo gelopen is.

Toen ik je beichtje van de week las, had ik niet door dat je in het ziekenhuis lag en zag ik je al helemaal in je eentje thuis zeg, pfff. Je was in goede handen, maar wat kunnen die ziekenhuisprotocollen je dan tegewerken he.

Lekker thuis nu met je gezinnetje, geniet ervan!
Liefs
Susan
 
Door allerlei dingen ben ik een beetje traag hoor.... Maar het is nog wel heel erg gemeend:   Gefeliciteerd met jullie nieuwe prinses! Heerlijk genieten nu samen hé? God, wat kan een mens zich rijk voelen, zucht...

Kus, Marieke,   Thomas & Nina
 
Terug
Bovenaan