Hier dan de eerst foto van onze kleine Bo. Hier is ze net een dag oud (15 sept. op mijn man's 30e verjaardag)
Ben sinds gistermiddag lekker weer thuis na toch een paar daagjes in het ziekenhuis te hebben gelegen met de kleine omdat ze toch prematuur is, ook al is het maar een paar dagen. Ze hebben haar extra onderzocht en in de gaten gehouden. Over 6 weekjes moet ik weer met haar naar het ziekenhuis voor een contolen bij haar kinderarts. (Dr. Ooievaar, nee dit heb ik echt niet verzonnen)
Alles gaat eigenlijk heel goed met ons beiden.
Even kort verslag van hoe het is gegaan.
Zaterdagochtend had ik last van krampjes, drie kwartier lang kwamen ze vrij regelmatig maar daarna eigenlijk niet meer, Ik heb wel de hele dag last van krampjes gehad, maar het was meer vervelend dan pijnlijk. Zaterdag dus nog lekker wezen shoppen voor de kleine, tekst doorgegeven voor de kaartjes ed. 'Savonds nog even naar een verjaardag en nog even naar de dansschool geweest om lekker te dansen.
'Snachts om een uur of 12 werden de krampen erger, maar niet regelmatig, en voor mijn gevoel niet erg genoeg om de vk te bellen. Na een nacht niet slapen zondagochtend om 11 uur toch de vk maar gebeld. Die zag ook geen reden om direct langs te komen dus ik heb een paracetamolletje genomen en ze zou om 3 uur terugbellen om te kijken hoe het ging. Intussen toch de zh tas maar gepakt, je weet maar nooit. Nog 10 keer de trap op en af gelopen enz. Om 3 uur kwam de vk toch maar even langs voor de zekerheid. En wat bleek, ik had al 4 cm ontsluiting.
Op naar het ziekenhuis dus. Om kwart over 9 zagen ze ook daar in dat ze het niet meer tegen konden houden tot 37 weken (had 8cm) en hebben ze de vliezen gebroken. Om 22.06 uur is onze kleine meid geboren.
Al met al is de bevalling mij echt heel erg meegevallen. Ok het doet nu eenmaal pijn, maar dat was ik zo kwijt toen de kleine bij mij lag. Het ergste vond ik eigenlijk het hechten van de knip, denk je klaar te zijn, gaan ze je nog een kwartier zitten "martelen". Helaas heb ik wel een grote bloeduitstorting opgelopen, net naast de knip ik kan dus voorlopig nog niet normaal zitten.
Ik zal binnenkort nog een paar fototjes plaatsen.
Meiden, jullie allemaal heel bedankt voor de gelukwensen en ik hoop dat alles bij jullie net zo voorspoedig zal verlopen, alleen hopelijk wel na de 37 weken, dat scheelt een hoop gedoe en spanning.
Liefs Natalie