Ik vind zelf een gedicht van Dolf Jansen erg mooi. Ik denk niet dat iedereen het geschikt vindt voor een doop, want het is in een aparte stijl geschreven, maar ik wil het toch even hier neerzetten. Ik vind zelf juist de humor en toch het realistische in het gedicht erg leuk. Zelf heb ik de eerste twee alinea's boven mijn bureau hangen, die vind ik prachtig!
100 op de schaal van lief - Dolf Jansen
Jouw kleine handje grijpt
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
ik vraag je 'gaan we lachen?'
je antwoord met een lach
en als jij zo antwoord op mijn vraag
heb ik een goeie dag
ik weet dat gletsjers smelten
van ozon en van gif
ik ken de laatste panda
en ik heb gehoord van hiv
ik zie de wereld draaien
Ãk draag niet voor niets een bril
maar als jouw lach zich daarin spiegelt
dan staat de wereld even stil
want jij bent 100
jij bent 100
jij bent 100
jij bent 100 op de schaal van lief
jouw kleine scherpe nageltje
krabt krasjes in mijn arm
en als ik jouw stevig vasthoud
hebben wij het samen warm
ik geef een fles, ik vraag een boer
jij schudt bedachtzaam nee
en als je heel soms huilen moet
dan huil ik stiekem mee
ik weet van pijn en onrecht
door politiek geweld
ik zie ongelijkheid wereldwijd
en ik ken de macht van geld
ik heb geen geld, ik heb een vriendin
dat is niet bedoeld als klacht
want ik ben rijkste van allemaal
wanneer jij naar me lacht
jij bent 100
jij bent 100
jij bent 100
jij bent 100 op de schaal van lief
