geen goed nieuws eerste weken zwangerschap

A

Anoniem

Guest
Ik heb na 8 weken en 4 dagen zwangerschap veel last van bloedverlies. Gisteren een echo gehad, maar er werd niet veel duidelijk. We moeten rekening houden met een grote kans op een miskraam. Ik heb nu nog bloedverlies en buikpijn. Ik denk dat ik morgen niet ga werken. Het is geen leuk onderwerp, maar wilde het toch plaatsen. Zijn er hier op het forum ook moeders die een miskraam hebben gehad of last van bloedingen. Hebben jullie misschien tips voor mij en wat kan ik verwachten over het verdere verloop? Ik moet zeggen dat ik er vrij nuchter over ben. Ik heb een heel lieve dochter van 16 maanden en zij biedt mij veel afleiding en ik ben toch nog steeds gelukkig. We gaan het gewoon opnieuw proberen. Ik vind het wel  jammer, want het leeftijdsverschil zou precies 2 jaar zijn.

Alvast bedankt voor de reacties!
 
hoi,
jee daar word je niet vrolijk van lijkt me. Vooral omdat je na de echo nog geen zekerheid hebt.
Maar je weet het natuurlijk nooit of het goed gaat of niet.
Ik wil je niet alle hoop ontnemen, maar volgens mij gaat een miskraam alijd gepaard met bloeden en buikpijn/buikkrampen.
Ik heb zelf voor Sarah een miskraam gehad en ik had ook echt van die ongesteldheidskrampen die erger werden. Uiteindelijk verloor ik ook zoveel bloed en een soort van stolsels (sorrie voor de details) dat het duidelijk mis was.
Alleen bloedverlies hoeft geen miskraam te zijn, je kunt ook bijvoorbeeld een onderliggende placenta hebben en door bijvoorbeeld gesprongen adertjes wat bloed verliezen. Maar dat heb je natuurlijk inmiddels al van een vk of arts gehoord.

Nou meid, ik hoop voor je dat het goed mag gaan en wens je sterkte!

Tamar
 
He meid,

Wat ontzettend vervelend dat je bloedverlies hebt. Ik hoop met heel mijn hart voor je dat alles toch goed blijkt te zijn. Ik zelf heb bij Marissa ook bloedverlies gehad, de arts had zelfs al gezegd dat ik een miskraam had, maar gelukkig was dit niet zo en ging toch alles goed. Ik weet dat er hier op het forum nog meer vrouwen zijn die bloedverlies hadden en toch een gezond kind hebben gekregen. Ik hoop dat dit voor jou hetzelfde is.
Maar er blijft natuurlijk die kans dat het mis gaat. Je bent daar nu best nuchter onder begrijp ik van je. Het is misschien te makkelijk gezegd maar ze zeggen wel altijd dat als het fout gaat er ook iets mis was met het kindje.
Maar nogmaals, ik hoop dat alles toch goed is. En mocht je je verhaal kwijt willen dan kun je altijd bij ons terecht. Ook met minder leuke mededelingen hoor. Dat hoort toch ook bij het leven. Ik denk aan je

liefs Linda

 
Hoi Babybelle,

Ik heb voor de zwangerschap van Sven ook een miskraam gehad. Ik had een missed abortion, dat wil zeggen een leeg vruchtzakje. Ik kwam erachter tijdens een echo die ik zelf geregeld had bij een echobureau omdat ik vanaf het begin van de zwangerschap al geen goed gevoel had. Mijn vermoedens werden dus alleen bevestigd.
Ik heb destijds gekozen voor een curretage in het ziekenhuis omdat ik de miskraam verder niet wilde afwachten. Daar ben ik erg blij om geweest want ik wil je niet bang maken maar een natuurlijke miskraam kan erg pijnlijk zijn. Het schijnt net een bevalling te zijn.
Tijdens de zwangerschap van Sven heb ik ook erg veel bloedingen gehad in het begin (zie mijn verhaal bij het topic van Kezfan 'zwanger zijn is niet leuk'). Toch heeft die zwangerschap wel doorgezet want daar is Sven dus uit voortgekomen.
Je kunt een miskraam nooit voorkomen, het is gewoon een aanlegfout geweest. Je hoeft je zelf dus ook niets te verwijten.
Ik heb me er destijds heel snel overheen gezet. Nu had ik dan wel het 'voordeel' dat die zwangerschap nooit goed heeft gevoeld dus ik had  me ook nog niet emotioneel verbonden aan het zwanger zijn.
Het enige vervelende wat ik eraan over heb gehouden is dat ik nooit meer onbevangen zwanger zal zijn omdat ik weet dat het fout kan gaan.
Heel veel sterkte en hou je ons op de hoogte?

Liefs,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
 
hoi,

Ik heb net een miskraam achter de rug. Donderdag 29 augustus ben ik er tijdens mijn werk (als verpleegkundige op de kraamafdeling) door middel van een echo, achtergekomen dat het al sinds weken gestopt was met ontwikkelen. Ik had al wat dagen een paar druppels bloedverlies en tijdens mijn werk werd het iets meer. Mijn collega heeft later die dienst een echo gemaakt. Ik had toen 10 weken zwanger moeten zijn. Waarschijnlijk is het vruchtje gestopt met ontwikkelen bij een week of zes. Gek genoeg was ik niet eens heel verbaasd, maar wel enorm verdrietig. In eerste instantie moest ik afwachten van mijn eigen verloskundige. Echter via mijn eigen ziekenhuis vorige week maandag (dus 4 dagen na het slechte nieuws) al een curettage gehad. Het bloedverlies kwam en ging in de dagen ervoor en ook had ik af en toe wat menstruatie buikpijn, maar het zette niet door. De gynaecoloog die de curettage gedaan heeft, gaf aan dat het waarschijnlijk nog weken geduurd had voor het vanzelf los was gekomen, als dat al zou gebeuren. Ik ben dus heel blij dat ik zo snel gecuretteerd ben. Nog steeds lopen de tranen af en toe en ben ik nog steeds wat gammel van de narcose, maar we kunnen het nu wel een plek gaan geven en het na de volgende menstruatie misschien weer een kans gaan geven. Ook bij ons schuift een dochter van 1 over de vloer en ik ervaar haar als een groot geluk en een enorme troost. Ik wens je sterkte en ik hoop voor je dat het toch een goede zwangerschap blijkt te zijn.
En als je meer contact wil, laat het me dan weten.

groet,

Meike
 
Hoi Meike,

Wat verschrikkelijk zeg. Ik weet wel dat het er ook een beetje bij hoort maar toch ga je er dan vanuit dat het jou niet gebeurd. Mijn hart gaat naar jou en je man uit en ik hoop dat jullie snel een goede zwangerschap hebben

Linda
 
Jeetje wat vervelend die onzekerheid zeg! Ik hoop voor je dat het gewoon wel goed zit!!
Voor de zwangerschap van Daan heb ik een miskraam gehad. Dat zagen we tijdens de echo, ik zou ruim 12 weken zijn. Maar er het was met 7 weken al opgehouden. Rond 13 weken ben ik gecurrateerd. Ik heb van deze miskraam niks gemerkt, geen voor tekens of iets gehad. Ik was al die tijd ook gewoon zwaar misselijk etc.

Tijdens de zwangerschap van Daan heb ik zwaar bloed verlies gehad, het bloed liep me langs mijn benen. Ik dacht toen ook dat het helemaal mis was! Maar alles was goed en nu hebben we een heerlijk mannetje.

Nu ben ik zwanger van nr 2 en tijdens deze zwangerschap heb ik 2 weken gevloeid. Ook nu dacht ik dat het mis was, maar onder tussen ben ik ruim 31 weken zwanger!

Ik hoop voor jou dat het goed zit!! Heel veel sterkte!!
 
He wat naar toch voor je. Dit zijn een leuke dingen!

Ik heb bij mijn 1e zwangerschap na 8 weken een mk gehad. Ik begon ook te bloeden. Dit heeft bij elkaar iets van 1.5 week geduurd en ging gepaard met wat nare krampen maargoed die vielen met ibuprofen te onderdrukken.

Ik hoop voor jou echt dat het geen mk is!!!

sterkte!
gr.Ing
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan