<p>Hoi ? </p><p>In augustus wordt onze tweede dochter geboren en ik zit eigenlijk totaal niet te wachten op kraambezoek. Na de geboorte van mijn eerste dochter vond ik al die overweldigende aandacht en druk echt traumatisch te noemen. Ik ben best op mezelf en ik ben hoogsensitief en hou het daarom in mijn gewone dagelijks leven ook al rustig. Nou waren wij vorige al vrij snel met het versturen van de geboortekaartjes en het duurde dus ook niet lang dat we werden bedolven onder de appjes , belletjes en kaartjes van mensen die wilde langskomen terwijl er op het kaartje stond dat er een uitnodiging zou komen voor een babyborrel. uiteindelijk is die er nooit van gekomen omdat onze eerste dochter een jaar lang heel veel gehuild heeft en ik terecht kwam in een monster van een postnatale depressie. Dat hele proces van die eerste weken toen heeft mij wel een beetje bang gemaakt en laat me nadenken over hoe ik er nu het beste kan ontlopen allemaal. nabije familie vind ik best maar zit echt niet te wachten op de 50 koppen tellende vriendengroep van mijn man die allemaal lekker verspreidt willen langskomen… of nog erger… de mensen die uren blijven hangen op kraambezoek zoals tantes, ooms of ouders van vrienden die dan volgens die vrienden maanden bezig zijn geweest met een schattig zelfgemaakt cadeautje ?</p><p>probleem is wel dat ik nogal een pleaser kan zijn en het iedereen naar de zin wil maken. Dit is precies wat we vorige keer ook mis ging. zijn er meer mensen die geen kraambezoek willen en hoe hebben jullie dat aangepakt? Zet je zoiets op je geboortekaartje? Of zet je er gewoon niks op? Stuur je ze gewoon niks (dit lijkt mij wel raar om te doen, gevoelsmatig verwachten mensen wel een kaartje) </p><p>Alvast bedankt voor het meedenken!</p>