Geen meisje...

<p>Laat ik beginnen met dat ik heel goed weet en besef hoe dankbaar ik mag zijn dat wij in verwachting mogen zijn van ons tweede kindje. Dit is niet voor iedereen vanzelfsprekend, dat weet ik. Ik houd mijzelf daarom ook steeds voor dat ik dankbaar moet zijn en deze gevoelens/gedachtes niet mag hebben, maar ik kan ze gewoon maar niet van mij afschuiven...</p><p>Wij krijgen voor de tweede keer een zoontje. Ik ben bijna op de helft van mijn zwangerschap en ben eigenlijk heel lang overtuigd geweest dat onze tweede een meisje zou worden. Ik zag mijzelf al helemaal tussen de jurkjes, strikjes en een roze babykamertje. Ik heb wel 100x tegen mijzelf gezegd dat ik mij hier niet op moest vastbijten, en dat een jongetje ook echt heel leuk zou zijn!</p><p>Toen de geslachtsecho, het is een jongetje! Geen gevoel van zware teleurstelling, maar toch even moeten slikken. Ik moet echt even wennen aan het idee en de wens voor een meisje opzij zetten. Want een 3e kindje zit er ivm mijn gezondheid hoogstwaarschijnlijk niet in. En een 3e kan overigens ook net zo goed weer een jongetje worden.</p><p>Tuurlijk, ik ben blij dat wij een tweede kindje krijgen. Dat onze oudste een broertje krijgt. Dat we straks twee broertjes hebben die lekker samen kunnen ravotten. Maar ik had voor mijzelf zo graag een meisje gewild en ik vind het zo lastig om het een plekje te geven, dat het gevoel van blijheid over onze tweede een beetje naar de achtergrond verdwijnt. En dat vind ik oprecht heel erg. Ik voel mij echt schuldig tegenover het kleine mannetje in mijn buik. </p><p>Sorry als ik hiermee mensen voor het hoofd stoot. Maar ik hoop dat er misschien mensen zijn die mijn gevoel herkennen en hoe je daarmee om bent gegaan. </p>
 
Heel herkenbaar hoor en er zijn er vast meerdere. En dat gevoel mag er ook zijn. Ik heb er een dag om gehuild en er met paar mensen erover gesproken. Dat lucht wel op. Naarmate de zwangerschap vorderde kreeg het steeds meer een plekje. En nu ik onze 2 jongens zo samen zie, is het echt super leuk! Zelfde interesses en dol op elkaar. 
 
Heel herkenbaar hoor en er zijn er vast meerdere. En dat gevoel mag er ook zijn. Ik heb er een dag om gehuild en er met paar mensen erover gesproken. Dat lucht wel op. Naarmate de zwangerschap vorderde kreeg het steeds meer een plekje. En nu ik onze 2 jongens zo samen zie, is het echt super leuk! Zelfde interesses en dol op elkaar. 
En het betekend echt niet dat je van je 2e zoontje minder houd. Maar het is jets waarvan je droomde. Geef het de tijd en zie er ook de voordelen in. 
 
Ik snap dit!! Mijn zoontje van bijna 1 ben ik zo verzot op; moest alleen wel even wennen aan het idee dat het geen meisje was want ik wil ooit nog graag een dochter en dat verhoogt toch wel de 'spanning' voor de tweede. Vanmiddag had ik een positieve test in handen - nummer 2 komt eraan! En in de afgelopen paar uur heb ik stiekem al 2x gedacht 'ik hoop dat we een meisje hebben gemaakt', zo erg, maar tegelijk ook niet. Voorkeur mag je hebben en dat doet niéts af aan de liefde die je voor je kind hebt, wat het uiteindelijk ook wordt. Dus jouw gevoel mag er zijn!!
 
Hier juist 2 meiden. Wij wisten van beiden het geslacht niet tot de geboorte. Bij de tweede waren we allebei overtuigd dat het een jongetje zou zijn. Ze lag in stuit en we hebben heel veel extra echo's gehad en we waren allebei ook overtuigd dat we per ongeluk een piemeltje gezien hadden op meerdere echo's. 
Toen ze met de keizersnede uit mn buik getild werd, werd er gezegd: Een meisje,gefeliciteerd! 
Ik wist niet wat ik hoorde.. een meisje??? Wéér een meisje? Dat kon niet!! Huh???? Wat zou mn man daarvan vinden? Hij verheugde zich zo op een zoon, en dat snapte ik zo goed. En ikzelf eigenlijk ook wel..
Ik was er oprecht van geschrokken en eerst ook even teleurgesteld. Maar eigenlijk was het ook direct na geboorte alweer goed. Zo'n mooi mensje, totaal onbelangrijk wat het geslacht is. Ik hou er net zoveel van als mn oudste dochter en mijn man is ook dolblij met zn 2 dochters.
Ze zijn nu 3 jaar en 15 maanden en eerlijk gezegd zou ik het ook echt niet anders willen,  heerlijk om 2 kids van hetzelfde geslacht te hebben! Zoooo leuk!!! Zoveel lol en begrip voor elkaar! Dus eigenlijk ben ik er alleen maar blij en dankbaar voor achteraf, ook al waren we behoorlijk van slag vlak na geboorte. En als er hier een derde komt, hoop ik zelfs stiekem op weer een meisje.. 3 kids van hetzelfde geslacht!
Hopelijk geldt dit verhaal straks voor jou ook voor je jongens. Ik snap heel goed wat je bedoelt, en stiekem heeft bijna iedereen wel een 'voorkeur' denk ik, zeker bij een 2e kindje. Maar ik hoop oprecht dat je ook juist de mooie kant ervan ziet en straks keihard geniet van je 2 jongens!
 
Oh ik had altijd mijn hele leven gezegd dat ik een jongensmoeder ben en niet zou weten wat ik met een meisje zou moeten.
Je raadt het al, wij kregen een meisje. Ik moest echt even twee weekjes bijkomen na die echo. Daarna ging de knop om en was ik helemaal om. Ik geniet nu al ruim 1,5 jaar intens van onze dochter. 
Nu komt er een tweede aan en nu maakt het me niks meer uit wat het wordt. Jongen lijkt me leuk voor de nieuwe ervaring maar van een meisje weet ik nu gewoon hoe leuk het is :)
Geef het even tijd. Straks als hij er is ben je er echt net zo dol op. Komt echt goed! Hormonen maken je gevoel nu ook iets sterker ;)
 
Herkenbaar... wij kregen 2 jaar geleden een meisje en nu (2,5 wk geleden bevallen) dacht ik zeker te weten dat dit een jongen zou zijn. Hoopte het, voor mijn man en de oudste halfbroer, een jongen erbij leek me zo leuk. Ik kon er alleen maar aan denken als aan een jongen. Je raadt het al, we kregen een tweede meisje. Ik moest een.paar dagen aan het idee wennen. Was boos op mezelf dat ik me zo vergist had.
Nu denk ik, het is wel erg leuk, hetzelfde geslacht met een klein leeftijdsverschil. Hopelijk worden ze later dikke vriendinnetjes
 
Zo herkenbaar mij man zei hele zwanger  schap word meisje iedereen zei het ik dacht helemaal niets tot termijn echo ging ik het ook geloven eerste wat ik zag op echo was een pimel  ik zei het is een jonge zeg ze nee ka  je niet zien dus ik dacht yes meisje toen ik hoorde dat jonge was zei ik je doet je werk niet goed net zeije je kan het niet zien toen 10 min later dacht ik o leuk jongen wat makkelijk nu wil ik echt niets liever dan een jongetje 
 
Terug
Bovenaan