Geen mens op bezoek in de kraamweek

<p>Daar ben ik weer hoor.</p><p>Nu de bevalling steeds dichterbij komt merk ik dat ik geen zin heb in mensen, vooral bepaalde mensen.</p><p>En voornamelijk als de baby er dadelijk is.</p><p>Dit klinkt waarschijnlijk heel erg raar, maar een aantal jaar geleden heb ik een zware depressie gehad. Hier ben ik helemaal weer goed uit gekomen, maar ik ben bang dat het terug komt als ik dadelijk ben bevallen (geen idee of dit kan overigens)</p><p>Maar wat me stoort is dat mensen nu al roepen dat ze ons wel willen helpen die eerste weken.</p><p>Dat is echt super lief! En geen idee of het nodig is, maar ik heb hier ook een kraamhulp rondlopen. De eerste paar dagen werkt ze langer dan de laatste paar dagen (dat is al afgesproken) ik vind het storend als er dan ook nog andere mensen rondlopen en zich eventueel gaan bemoeien. Terwijl ik niet weet hoe ik me dan voel op dat moment.</p><p>In mijn hoofd is het een grote chaos. Begrijp me niet verkeerd, mijn ouders en hun nieuwe man en vrouw en schoonzussen zijn zeker welkom als ik net ben bevallen. En tegen mijn moeder kan ik altijd zeggen dat ze misschien een dag niet hoeft te komen. Maar mijn stiefmoeder is een heel ander verhaal.. ze is nogal dominant, probeert haar zin door te drijven en komt 1000% onaangekondigd binnenvallen (zij en mijn man gaan ook niet zo goed samen en 1 verkeerd woord tegen haar en ze trekt haar mond open, daarnaast is ze het type dat mijn zoon heel de dag wil vast houden en gaat kussen :s )</p><p>Er komen ineens zoveel dingen in mijn hoofd die echt niet wil dat dat gaat gebeuren.</p><p>Lang verhaal kort, kun je mensen weg houden in je kraamweek en hoe doe je dat? En hoe groot is de kans dat een depressie terug komt?</p><p>Ik wil gewoon wennen, rust en genieten met mijn man en onze zoon. En als ik behoefte heb aan mensen dat ze dan kunnen komen en anders niet.</p><p>♡ </p>
 
Het is jouw kraamweek. Als jij je daardoor beter voelt, moet je het lekker op jouw manier doen.
Makkelijk gezegd, maar probeer niet nu al allerlei dingen in je hoofd te halen, je weet totaal niet hoe je je straks voelt. Komt vast goed. 
Het allerbelangrijkste; geniet ervan! 
 
Ik wilde in mijn kraamweek ook niemand zien en juist met het gezin zijn en aan elkaar wennen. 
Je kan het aangeven bij je kraamhulp en die kan je helpen. Die zeggen dan dat moeder en kind hun rust nu nodig hebben en bezoek niet uktkomt.
schaam je er niet! Die eerste werk moet je wennen en bij komen!
 
Ik ben zelf precies 3 weken geleden bevallen en maakte me ook erg druk over een overvloed van bezoek de eerste dagen en mensen die ongevraagd goed bedoeld van alles wilden doen waar we niet op zaten te wachten. Ook omdat er in het verleden nogal wat gebeurd is en ik bang was voor een overvloed aan emoties waar we niets aan hadden. 
Het beste advies wat ik je kan geven is duidelijk je wensen aan te geven (van te voren misschien zelfs al) bij je familie en ook aan de kraamzorg. 
Wij hebben onze beide gezinnen (ouders, broers en zussen) gevraagd of ze alsjeblieft niet onaangekondigd langs wilden komen, maar even wilden bellen naar mijn man van te voren. Dat beviel erg goed, want zo had ik het gevoel zelf controle te hebben en konden we zelf aangeven dat het een uurtje later of ander moment van de dag beter uit zou komen. En dan kun je op dat moment kijken of je bijvoorbeeld nog boodschappen nodig hebt en dan aan de tel vragen of ze dat mee wilden nemen. En de kraamzorg zorgde ervoor dat onze dochter niet constant van persoon naar persoon overgegeven werd, gaf duidelijk bij bezoek aan dat het voor ons en de kleine beter was om lekker bij papa en mama te blijven de eerste week. 
Ik was van te voren bang dat bepaalde mensen, vooral mijn moeder en schoonmoeder, alsnog hun eigen plan zouden trekken en niet zouden luisteren naar onze wensen maar dat is helemaal niet gebeurd! 
Helemaal vanwege je angst dat de depressie terug komt is het echt heel belangrijk dat je doet wat voor jou het beste voelt die eerste week. Andermans gevoelens zijn dat even wat minder belangrijk! 
 
Voor mensen buiten je naasten is het handig om het geboortekaartje gewoon pas later te versturen. Dus zorgen dat ze pas later weten dat de kleine geboren is. En bij mij heeft een homeopathische arts goed geholpen om hormonen te sturen en een postnatale depressie te voorkomen. Misschien kun je daar ook gewoon nu alvast naartoe gaan?
 
Wees duidelijk over jouw wensen! Ik heb hetzelfde en wil ook niet teveel gedoe de eerste week. Dus ik zeg dat ook tegen iedereen en dat helpt hopelijk. Het van arm naar arm van de baby wil ik ook echt niet omdat ze daar onrustig van kunnen worden. Maar dat vind ik miss nog t meest lastige..
 
Als je een geboortekaartje verstuurd zet er dan op: Bezoek vinden wij fijn, mag het na de kraamtijd zijn. Bezoek vinden wij fijn, mag het na een belletje zijn. Als je een van beide op de kaart zet dan komt er elk geval niemand onverwachts!
Geef het ook meteen door aan de kraamhulp. Zij kan mensen die niet welkom zijn weigeren door te zeggen dat jullie rust nodig hebben. Net als de baby van hand naar hand laten gaan. Dat is voor een kind niet fijn, maar voor jou als moeder al helemaal niet. De kraamhulp is een uitkomst wat dat betreft!
 
Hoi,
ik herken me een beetje in je verhaal. Ik heb ook last gehad van depressies en tijdens mijn zwangerschap voelde ik me ook een tijd somber. 
Toen ik net bevallen was (11 weken geleden) ging het door het slaapgebrek, heftige bevalling en hormonen ook helemaal niet goed. Dit hadden we eigenlijk ook wel voorzien en om die reden ook al het kraambezoek behalve onze ouders op afstand gehouden. 
Onze kraamverzorgster wist hier ook van. Er is in mijn omgeving niemand geweest die er geen begrip voor had. Gewoon aan jezelf denken, er komt straks genoeg op je af! Dat bezoek kan later ook wel. 
En ik adviseer je om zo veel mogelijk rust te pakken in de kraamweek, slapen als de baby slaapt. 
Succes met de bevalling en geniet van je kraamweek! 
 
Terug
Bovenaan