Geen nacht zonder huilen

Waarom huilt hij? Wil hij eruit? Wil hij jou zien? Is hij bang? Krijg je überhaupt contact met hem op deze momenten?

Huilt hij 1 minuut en slaapt hij eigenlijk gewoon? Of moet je erheen om hem te kalmeren? Wat gebeurt er als je hem even laat huilen? (2 min)

Zomaar wat vragen die wel belangrijk zijn.. En is dit altijd zo geweest of zijn er periodes dat hij wel goed slaapt?
 
Bedankt voor jullie reacties! Hij slaapt soms een tijdje goed, maar is nooit heel lang, hooguit een paar weken en dan is er weer een periode van onrust. Maar zo lang als nu is nog nooit geweest. Laten huilen kan ik niet goed, dat breekt me op en bij mij in bed mag hij soms (daar vraagt hij dan om) als ik het heen en weer lopen niet meer trek, maar dan slaapt hij eigenlijk ook nooit echt, dus dat heeft geen zin.
Nachtangst heeft hij ook, maar omdat hij afgelopen tijd niet naar de opvang ging had hij dat niet. Dat heeft hij alleen soms op die opvangdagen en dat is in de avond en dan daarna slaapt hij meteen weer.  Bij het huilen in de nacht is hij wakker en roept.
Heb nu, al eerder even gehad, zn bedje op mijn kamer gezet, voor mij geen heen en weer lopen in de nacht en hopelijk voor hem een gevoel van veiligheid zodat hij niet hoeft te gaan huilen als hij even wakker wordt... 
En jeetje, Zonneschijn, 40 keer!!! 
 
Snap effen niet waarom ik dit reactie krijg laten jullie kind nooit huilen ofzo en dit heb ik niet zomaar gedaan dit hebben we opgebouwd consultatiebureau heeft zelf gezegd laat haar huilen en wanneer ze overgeeft gewoon snel aankleden niks zegen en weer de kamer uit ze moet weten dat ze moet slapen effen geen aandacht misschien wat te streng maar het heeft idd wel echt geholpen soms zit je zo wanhopig voor al niet slapen hoeveel stress dat kan opbouwen en dan moet het maar
 
Tsja, voor iedereen werkt iets anders.. Veertig keer is zelfs nog weinig? zodra wij naast hem gingen slapen werd het langzaamaan minder.
Gaf soms wel hilarische situaties in de ochtend, manlief lag met zijn arm door de spijlen en peuter was al lang uit bed gehaald door mij. Heb mijn man maar laten liggen? 
Feit blijft dat het vaak maar een fase is. Zoek een manier wat voor jullie allemaal werkt en doorbijten, het komt goed?
 
Ha Patricia, ik herken het deels ook. Mijn dochter is in januari 2 jaar geworden en is sindskort ook aan het spoken snachts. Geen gehuil maar ben net als jij ook druk in de weer. Heb geen partner meer. Het is veel soms eh? Wat sneu voor hem en ook voor jou dat hij zo huilt en van streek is.
Wellicht teveel prikkels van de dagen dat hij naar de opvang gaat? Ook al zijn ze nog zo klein, als je de dag met hem doorneemt tijdens het douchen bijv. Zoiets heb ik anderen ook horen doen en dat hielp schijnbaar. Doet hij nog middagdutjes? Zoja, wat gebeurd er als je deze een keer overslaat? Wellicht slaapt hij savonds beter. Misschien valt het avondeten hem af en toe niet goed waardoor hij last van zn buikje heeft en zo huilt? Veel sterkte vrouw. Het is hopelijk maar een “fase”.

Die reactie van @Azzz, is zo erg dat ik er gewoon om moet lachen. Het consultatiebureau zou zoiets noooooooit adviseren. Arm kind zeg. Als je kind ZO van streek is dat hij/zij gaat overgeven dan doe je iets niet goed. Hoe zou je het vinden als het andersom was? Als jij ligt over te geven in je bed, in het donker en niemand kijkt naar je om? Denk daar maar eens over na!
 
Ik denk dat de reacties zo zijn Azzz, omdat je het zegt alsof het je niks doet. Ik heb het ook echt geprobeerd, laten huilen, maar wel steeds even erheen om proberen te troosten. En ik vind het vreselijk als hij zo huilt, door merg en been gaat het.
Van de opvang heeft hij zeker prikkels, weet dat ook, maar hij ging afgelopen 2 maanden niet, dus dat was het niet. Ik hoop eigenlijk dat hij nu misschien weer wat moeier gaat worden van de gewone wekelijkse routine en dat dat het misschien is! 
Slaapje smiddags overslaan is nog geen optie, heeft hij echt nog nodig. 't Is ook nooit heel lang
 
Wat sneu voor hem en jou. Hopelijk is dit een flinke groeispurt waarin hij zoveel leert dat zijn hoofdje het even niet kan bijbenen. En zodra de spurt voorbij is, de rust ook weer terug.
Wat betreft de harde aanpak... Dat is mij zelfs geadviseerd door het CB toen mijn dochter nog geen 2 maanden oud was. Verschrikkelijk, maar er zijn nog steeds artsen die "koptelefoon op en wat voor jezelf gaan doen" (ja echt, dat zei ze) adviseren. Als nieuwbakken moeder wist ik nog niet veel, maar ik wist wel dat ik dát nooit ging doen. Ze bleek een KMA te hebben en daarom moeilijk te slapen. Blij dat we er toch gewoon altijd voor haar zijn geweest.
 
Ik meen het echt dat heeft consultatiebureau letterlijk gezegd, en over geven is bij ons sowieso en drama want als ze al klein beetje niet eens huilen en dan gaat het al, en tuurlijk in het begin ben ik om de minuut gaan kijken en als je gaat googelen lees je ook van als en beste optie voor slapen dan heb ik het over 8 maanden is laten huilen toen ze baby was tot 8 maanden heeft ze bij ons kamer geslapen toen vond ik het nog zo jong om te laten ook kwa tandjes ze kunnen dan nog van alles hebben maar 8 maanden vond ik bij haar en goeie start en heeft gewoon geholpen iedereen doet het gewoon andere en ik heb er totaal geen spijt van nu slaapt ze ook uit zij vrolijk wij vrolijk
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan