Geen roze wolk?

A

Anoniem

Guest
Help, ben ik de enig die niet op een roze wolk zit?
Of zijn er meer??
Het maakt me best onzeker, deze zwangerschap (mijn 1e) is mijn grootste wens die in vervulling gaat.
Ik hoop op reacties.
Groetjes, Roeie Klied
 
Meid, dat had ik tijdens mijn eerste zwangerschap ook!!!!! Er kwam zoveel op me af en ik heb me negen maanden lang zo waardeloos gevoelt, echt alles deed zeer en elke dag was een hele uitdaging voor me om die dag weer door te komen...
Heb echt jankend in de badkamer gestaan om te vragen of de ellende kon stoppen (hoe graag ik het kindje ook wilde) ik vond het zwanger zijn vreselijk!!
Maar meid, echt het is voor een goed doel!!!
Ik heb een prachtige zoon gekregen, en die zwangerschap is alleen maar een vage herinnering..
En nu ben ik zwanger van een tweede, en ik zit nu wel echt op een roze/blauwe wolk!! Het gaat super met me, voel me fantastisch en kan er echt van genieten!!
Kom op de aanhouder wint!!

x
 
hoi hoi roeie klied

allereerst van harte gefeliciteerd met het uitkomen van je grootste wens, je eerste zwangerschap.
Ik weet niet hoever je bent????
Ik hoop dat je beseft dat je hormonen veel met je doet, dus die kan je ook die gevoelens geven he. Je zegt namelijk dat je geen roze wolk hebt maar dat dit wel je grootste wens is. Vooral als je nog in je eerste 3 maanden zit dan zijn je hormonen nog erg aan het huishouden, daarna word het wat rustiger.
Geen zorgen hoor, zolang je nog blij bent dat je wens is uitgekomen!!!
Ik weet nog van mijn eerste zwangerschap dat ik de eerste 3 maanden enorm moe was en helemaal niet blij, gelukkig veranderde dat na die 3 maanden en sloeg ik helemaal om!!!
Dat besef sterkt me nu ( morgen 7 weken zwanger) omdat ik weet wat voor moois me te wachten staat. ( de komende maanden)

Mijn eerste zwangerschap vond ik super vanaf het moment dat ik hem voelde schoppen, heerlijk!!!!

nou ik hoop dat de roze wolkjes gauw aan komen vliegen en zo niet....voel je niet schuldig of rot of iets....wij mogen die rot hormonen lekker de schuld geven hihi

groetjes moeke 6weken, 6 dagen
 
Hoi,

Ook ik herken het wel.
Bij de eerste dacht ik ook, dit nooit meer. Had ook niet zo'n leuke bevalling, die eindigde in een keizersnee.
Nu bij de 2de is het eigelijk nog erger, heb ernstige bekkenklachten en voel me ellendig,maar weet nu wat het inhoud om een kindje van jezelf te hebben en dat is onbetaalbaar. Ook ik heb regelmatig zitten huilen en stiekem gehoopt dat het mis zou gaan, omdat ik me zo beroerd voelde,  NIET omdat ik het kindje kwijt wou
Nu weet ik dat er ook zwangerschapsdepressie bestaat en dat dat onder invloed van de hormonen ontstaat. Als je daar last van denkt te hebben, neem dan gewoon contact met je vk of huisarts op, want er zijn medicijnen voor. Niet voor schamen en wie weet kan je nog genieten de rest van je zwangerschap.
Kop op meid, het is echt de moeite waard. Ik ben immers ook weer  voor de 2de keer aan begonnen

Evelien mv Dylan en 33+2 wk zwanger
 
hoi,

ik ken het gevoel, ik ben nu 9 weken zwanger en opzich heb ik me er nu wel bij neer gelegt dat het niet elke dag goed kan gaan. ik heb de roze wolk ook nog niet gezien. vanaf het moment dat ik er achter kwam dat ik zwanger was had ik zoiets van ´ik geniet pas als ik de eerste 12 weken voorbij ben` . vorige week kwam ik er achter dat ik 1 week verder was dan ik dacht en dat bracht iets meer rust mee omdat ik sneller bij de 12 weken was dan ik dacht.
mijn grootste angst is om deprie te worden aangezien ik daar een geschiedenis in heb, en als ik twee dagen gewoon niks kan doen doordat ik zo beroerd ben komt dat snel naar boven en dan is de roze wolk zeker ver te vinden, maar goed dan slaap ik veel en hoop ik dat ik de volgende dag wat meer kan. o ja en een potje huilen wil dan ook wel werken, ik huil nu om het kleinste dingetje en als ze hier in huis dan gek gaan zitten kijken komt de opmerking ´zijn de hormonen` deal with it!!!

je bent dus niet alleen

groetjes
peetje
 
Hoi allemaal,

Ik herken jullie verhaal als geen ander! Wij zijn 5 jaar bezig geweest om zwanger te worden. Na vele onderzoeken is dit op de natuurlijke manier gelukt! Goh, wat was ik blij! Maar dat is van korte duur geweest!
15 weken lang iedere avond overgeven. Daarna verplichte rust gekregen van de VK vanwege   i.v.m. krampen en harde buiken en tot overmaat van ramp werd ik ook nog eens ontslagen...... Kortom, alles heeft tegen gezeten!

Het is dat ik een ontzettend lieve man en moeder heb die mij erdoor slepen anders had ik het niet getrokken. Had zelfs geen zin om aan het kamertje te beginnen terwijl het toch altijd mijn grote droom was om moeder te worden! Alles staat nu klaar en ik ben bijna 36 weken zwanger. Door alle stress ben ik maar 3 kg. aangekomen maar alles gaat goed. Kindje is goed van gewicht, hartje klopt, mijn bloeddruk is goed. Kortom, de VK noemde het perfect! Dus ik zou blij moeten zijn. Maar omdat alles tot nu toe tegen heeft gezeten, kan ik nog steeds niet genieten. Heb dagen dat ik het liefst de hele dag in bed lig en de andere dag kan ik de hele wereld aan.
Het is nu afwachten tot de bevalling en ik hoop dat die WEL goedgaat en dat ik eindelijk KAN en MAG gaan genieten..... Dus je bent echt niet de enige hoor!

Liefs,
Camel
 
Ken het gevoel. De roze wolk is hier ook met enige vertraging aangekomen. Eigenlijk dit weekend pas (na 15 weken...) nadat ik na een klein buikgriepje helemaal gesloopt in bed lag te huilen.
Het is een beetje een keerpunt geweest omdat ik toen eigenlijk pas van mijn lichaam ben gaan accepteren dat het allemaal niet zo vlekkeloos loopt als voor de zwangerschap. Ik heb zelf het gevoel gehad dat ik heel erg tegen mijn eigen principes in moet (rustig aan doen, ook op het werk). Denk dat het iets is dat ik heb moeten accepteren voordat ik er echt van kon gaan genieten.
 
Wat duikmo zegt is trouwens ook heel belangrijk, accepteren dat je niet meer alles kan zoals je dat wel kunt als je niet zwanger bent.. zwanger zijn vergt heeeeel veeel van je lichaam, en door daar aan toe te geven doe je jezelf een heel groot plezier!!
Als ik me nu moe voel geef ik daar aan toe (indien mogelijk) en ga ik rusten, en dat doet een lichaam echt deugt hoor!!
 
Terug
Bovenaan