geen steun partner

haha wat een mooi verhaal Nomidia. Je hebt dat heerlijk luchtig opgepakt. Ik ga het ook proberen! intussen verandert er heel langzaam al wat in de goede richting. hij vertelt nu ook aan anderen dat hij vader wordt, en dat al na 25 weken ;-)
Het komt wel goed, en als ik het allemaal maar niets vind en verdrietig wordt, ga ik naar m'n familie en vrienden. die zijn geweldig.

Groeten
 
Hallo ik herken het geen steun krijgen van de partner. Die van mij denkt dat alles hetzelfde blijft hij zegt en denkt nooit aan de baby en belt me soms 10 dagen niet. Ik ben er echt klaar mee, ik denk dat ik het kind maar beter alleen kan opvoeden. Dan is het tenminste duidelijk. Ik ben nu op het punt beland dat ik hem niet meer hoeft te zien en te horen. Ik ben al snel en vaak verdrietig door de hormonen maar dit maakt me nog verdrietiger terwijl ik juist nu hoor te genieten. Ik ga er wel alleen voor dat lijkt me het beste!
 
Terug
Bovenaan