Geen zin om te vrijen?

Hoi!
Welcome to the club!
Ik ben 24 weken zwanger. Eerste kindje. Voor mijn zwangerschap was ons sexleven behoorlijk vruchtbaar maar ook ik heb helemaal geen zin meer sinds mijn zwangerschap. De eerste 3 maanden dacht ik, komt door de misselijkheid maar die ging weer over en mijn libido is nog steeds op "zwangerschapsverlof". Tot overmaat van ranmp vind mijn man mijn dus nog sexier met buik! Als we het nu eens in de week doen, is het veel en hij moet er dan echt zijn best voor doen. Ik vind het vrijen wel fijn maar de opstart procedure is wat traag bij mij en na het vrijen voel ik me meestal niet geweldig, totaal uit geput. Mijn man begrijpt het best en als ik geen zin heb doet hij er ook niet moeilijk over maar ik vind het soms toch lullig tegenover hem.
Ik hoop dat ik na de bevalling weer helemaal de oude ben op dit gebied.
Sterkte, Vosje
 
Hallo,

Goed dat er ook eens over dit onderwerp wordt gepraat! Als ik zo lees heeft mijn man het het 'zwaarst'. Sinds ik zwanger ben hebben we geen gemeenschap gehad. Ik ben wel veel aanhankelijker geworden, knufffelen enzo dat wil nog wel.
De eerste 3 maanden durfden we allebei niet, omdat ik hiervoor een miskraam heb gehad. We waren allebei bang dat er van binnen een bloedvaatje zou 'scheuren' ofzo en dat ik dan weer helemaal in de stress zou schieten. Maar ook daarna is het er niet van gekomen, terwijl ik wel meer zin heb dan normaal, maar ja we vinden het toch wel een heel gek idee. Nu ben ik hoogzwanger en hoef ik er echt niet aan te denken, helemaal omdat het kindje helemaal ingedaald is.
Gelukkig kunnen m'n man en ik er goed over praten en stonden we allebei op 1 lijn wat betreft, al heb ik wel eens het idee dat als het aan hem had gelegen dat het er in de 'middelste 3 maanden' nog wel van was gekomen. Ik heb heel duidelijk zo'n gevoel van, als het kind er straks is ga ik ook niet bezig waar hij/zij bij is.

groetjes Kirsten
38w0d
 
Gelukkig ik dacht dat ik de enige was, ben nu 30 weken en als we 3/4 x  gevreeen hebben is het veel. Net als wat jullie allemaal al schrijven, heb ik heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel behoefte aan knuffelen, mijn vriend heeft het er wel moeilijk mee, maar we gaan er maar van uit dat het na de bevalling allemaal weer goed komt (als we niet uitgeput in ond bed liggen) Groetjes Nadine
 

Hoi hoi!

Ik herken het verhaal wel een beetje, de eerste maanden van mijn zwangerschap moest ik er niet aan denken!
Ik vond het heel erg als er aan mij gezeten werd!
Nadat de eerste maanden voorbij waren kreeg ik wel weer zin en is het zelfs een paar keer gelukt.
Mijn vriend heeft er nooit een probleem van gemaakt, nu tegen het einde van mijn zwangerschap heb ik nog steeds zin maar hij wil liever niet meer, hij vind het een gek idee en het gaat natuurlijk ook niet allemaal meer vanzelf met een enorme buik haha ...
Ik maak me er verder ook geen zorgen om, straks naar de bevalling komt het vanzelf wel weer terug dus!

Liefs Sarah 39w4d
 
Hoi Allemaal,

Mij komt dit verhaal helemaal niet bekend voor. Tot aan de eerste echo bij 5 weken durfde ik niet met mijn vriend naar bed. Toen ik eenmaal zag dat het er goed bij lag, ben ik helemaal omgeslagen. Ik heb juist heel veel behoefte aan gemeenschap met mijn vriend. En die vind dat helemaal niet erg hahaha. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat het heel vervelend is als je echt totaal geen zin meer hebt.

Nou meiden heel veel sterkte en je moet maar zo denken, na 9 maanden wordt bijna alles weer het oude.

Liefs,

Danielle
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan