gefaalt

Mamaikke mocht je niet kiezen voor keizersnede dan nu bij de tweede? of wil je het zelf nog een keer proberen? lijkt me nu niks om nog een keer hetzelfde mee te maken al willen we nog wel graag een tweede (over een tijdje) als mn lichaam goed herstelt is. Veel succes !
 
Lieve meid, ik had het zelfde kunnen schrijven. Bij ons viel de hartslag weg en al rennent naar de ok gebracht. 1 tip"........praat er over. Ik ben bijna 3 jaar verder en kan er soms nog om huilen. Had ik niet dit, had ik er niet tegenin moeten gaan blablabla.

Succes en laat dit geen schaduw op jou en je kindje zijn.

 
Een bevalling is hoe deze ook gaat een top prestatie ! Het belangrijkste is inderdaad dat je kindje goed op de wereld komt. Het ene kindje heeft wat meer hulp nodig dan het andere. Een bevalling gaat zoals het gaat - je hebt er geen vat/ controle over.

Twijfel alsjeblieft niet aan jezelf - hoe het ook gegaan is het blijft een topprestatie waarbij je alles moet geven.

Nu ik zelf ben bevallen snap ik die twijfel wel veel beter. Mijn bevalling ging behoorlijk snel. Ik hoor van iedereen dan ik zoveel geluk heb - dat het zo snel en zo goed ging. Daar ben ik me ook erg bewust van maar dat wil niet zeggen dat bevallen een heftige ervaring is - zelf al gaat het goed.

Ik had zelf het idee dat het persen niet goed ging, verloskundige heeft me geknipt. Ik dacht dat dit was omdat ik het niet goed genoeg deed. Achteraf blijkt dit niet zo te zijn; bekkenbodem was te strak en rekte niet op.
Waarom zijn we zo snel geneigd om de schuld bij onszelf te zoeken, waarom twijfel je zo snel aan jezelf ? Ik weet het niet - maar begrijp het wel.

Niet twijfelen aan jezelf, veel erover praten, bevallen is een hele heftige ervaring. Heftig zowel in positieve gevoelens als in negatieve. Het is een groot geluk dat een kindje goed op de wereld komt, maar de manier waarop het gaat is heel heftig voor de moeders. Zeker als het met een keizersnede gaat, maar ook als het goed gaat.
Leg voor jezelf de lat niet te hoog. Je mag deze gevoelens hebben, geef ze een plekje en geniet van het resultaat.
 
Geniet van je dochter en geef haar de aandacht en warmte die ze verdient. Voor haar is het niet belangrijk hoe ze op de wereld gekomen is, maar hoe goed jij voor haar zorgt. Het zal voor haar niet uitmaken dat ze door een andere uitgang naar buiten is gekomen. Het enige dat telt is een lieve mama die haar vertroetelt!
Geen schuldgevoelens meer dus, laat je dochter voelen dat je blij bent met haar aanwezigheid.

Sterkte!
Mariska1973
 
Ik ben afgelopen 8 feb bevallen van een supermooie dochter! Helaas was de bevalling niet zonder complicaties. Ik heb een uur en 21 minuten lopen persen met al mijn kracht, maar het lukte me niet. op de 21ste minuut viel haar hartslag weg en hebben ze mijn heel snel ingeknipt en haar eruit getrokken. Ze kwam paars en zonder te ademen ter wereld... Ze werd weggehaald en meteen naar het kinderziekenhuis gebracht met mijn vriend. Ik bleef achter zonder kind en ben nog nooit zo bang geweest als toen! Ook ik nu 3 weken verder heb die huilmomenten en voel me ook alsof ik gefaalt heb. Ik laat de tranen gewoon komen in de hoop dat het vanzelf minder wordt. Ik weet dat ik niet meer had kunnen doen, want heb al mijn kracht gegeven... maar toch heb ik die gevoelens ook. Mijn bekken waren ook te smal en aangezien mijn meisje een volle 8 ponder is, was een keizersnee veel beter geweest.
 
Terug
Bovenaan