Gekwetst

<p>Hoi allemaal, ik wil graag iets van me af schrijven. Mijn man en ik hebben een eigen bedrijf dus zwangerschapsverlof is allemaal een beetje ingewikkeld. Ik ben nu 38 weken zwanger en heb al die tijd nog geprobeerd te doen wat ik kan doen maar het meeste werk komt er op de schouders van mijn man bij. Het huishouden is daarom voor 100% voor mij en daarnaast dus het werk wat ik nog kan doen. Omdat mijn man zo veel werkt zien we elkaar bijna nooit en ik ben heel vaak ziek en meerdere dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Die dagen is hij van 9 tot 10 in de avond bij me geweest en de rest was ik alleen.</p><p>2 dagen geleden is er een beginnende zwangerschapsvergiftiging vast gesteld en dus weer naar alleen het ziekenhuis voor een dagopname. Ik mocht weer naar huis maar als ik nog een keer wat heb word ik ingeleid. Vandaag is de controle dus ik vind het heel spannend omdat ik dus niet weet of ik na vandaag met of zonder baby naar huis kom. Mijn man heeft vandaag in de ochtend iets laten plannen door anderen (privé) en dat is natuurlijk prima, alleen als ik echt ingeleid moet worden vandaag betekent dat dat hij pas na 10 uur vanavond in het ziekenhuis kan zijn want er is geen vervanging voor het bedrijf. Daarom heb ik 2 dagen geleden aangeboden dat als het goed met me zou gaan dat ik dan wel een beginnetje wilde maken met werk zodat hij wat tijd bespaart en stel dat ik ingeleid word dan kan hij er in ieder geval een uur of 8 zijn.</p><p> </p><p>Vanmorgen heb ik mijn bloeddruk gemeten en die was 128/93. Normaal was mijn onderdruk altijd rond de 60 dus voor mij is dit heel hoog. Had het tegen mijn man gezegd dat mijn bloeddruk weer zo hoog is en dat ik gisterenavond heel de slaapkamer al ondergekotst heb (hij was om half 12 savonds thuis dus had hij niks van mee gekregen) maar heb er niet specifiek bij gezegd dat dat betekende dat ik echt niet kan werken vandaag en mezelf heel rustig moet houden.</p><p> </p><p>....en nu krijg ik een appje dat de spullen op het bedrijf klaar staan en dat ik kan beginnen met werken.</p><p> </p><p>Dit ga ik natuurlijk niet doen. Is het heel raar dat ik gekwetst ben dat ik dit appje krijg in plaats van ‘schat ik wil dat je rustig blijft liggen?’ Had ik duidelijker moeten zijn? </p>
 
Eeeeeehh pardon, is jou man wel een beetje betrokken bij de zwangerschap?! Dit kan echt niet hoor, en ik zou super gekwetst zijn! 
Snapt hij dan niet wat zwangerschaps vergiftiging inhoudt, en dat je rustig aan moet doen? Je bent hoogzwanger en je kleine kan ieder moment komen. 
Ik weet niet wat voor bedrijf het is en hoe moeilijk je dingen kan verschuiven, maar ik zou toch samen eens nagaan wat er voor jullie belangrijker is. De geboorte van jullie kind of jullie bedrijf. Mijn vriend is ook ZZP-er, ik ben over 6 weken uitgerekend, en hij houdt er rekening mee dat hij rond deze tijd geen afspraken heeft staan die hij niet eventueel kan verzetten mocht de bevalling beginnen. 
 
Ik krijg het gevoel dat je man niet helemaal weet wat er speelt en welke gevolgen dat heeft. Wil jij dat hij bij de bevalling is? En weet hij hoe jij daar over denkt? 
Mijn vriend is ook zzper en had 2 weken na de uitgerekende datum vrij gepland. Ik begrijp dat dat niet bij alle zaken kan. Is er iemand die je man kan ondersteunen? Want ook na de bevalling kun jij nog niet direct weer meewerken. En dat moet je ook zeker niet willen! Je hebt echt die 3 maanden verlof nodig.
Zoek contact met hem. Vertel hem duidelijk wat de situatie is. En wat de gevolgen zijn. Als jij ingeleid word kan het heel snel gaan! 
En heeft hij een plan wat hij doet als jij belt dat de bevalling begonnen is? Laat hij alles vallen, komt er iemand hem overnemen of werk hij door? Vraag het hem en geef aan wat jij van hem nodig hebt. 
Hou nog even vol. Je hebt bijna je kindje in je armen!
 
Los van dat ik het absurd vind hoe je man reageert en ik het compleet begrijp dat jij je gekwetst voelt, hoop ik vooral dat je deze laatste loodjes goed doorkomt en je zeer binnenkort kunt genieten van jullie kleintje.
Misschien weet je dit al, maar als ZZP'er heb je tijdens de 16 weken die staan voor zwangerschapsverlof bij een werkgever, recht op een uitkering van het UWV. Het is niet veel, maar wellicht helpt het je een beetje om jouw verantwoordelijkheidsgevoel richting het bedrijf te relativeren. Volgens mij het het ook nog met terugwerkende kracht aan te vragen.
Sterkte!
 
Wil je die vent van je ff heel gauw duidelijk maken dat het nu menens is? Leg hem uit dat een risico op zwangvergiftiging niet alleen voor de baby gevaarlijk is maar ook voor jou. 
Ik vind echt dat je wat beter voor jezelf moet zorgen, je had sws deze weken vrij moeten plannen. Dus ja, wees wat duidelijker en laat het werk even helemaal los zodat je even kunt rusten en je je kunt voorbereiden op de bevalling. Als je altijd maar doorgaat en veel werk naar je toetrekt dan vind ik het niet raar dat je man zich zo opstelt. 
Succes met de laatste loodjes en zet em op!! 
 
Ik zou me niet alleen gekwetst voelen door het appje, maar ook gewoon door de hele situatie. Je moet rust gaan nemen. Als je vandaag of morgen gaat bevallen, dan heb jij je energie heel hard nodig. Sorry, maar het is natuurlijk ook zwaar onzin dat hij pas om 22.00 uur bij je zou kunnen zijn. Jij en jullie kind moeten met stip op 1 staan toch? Ik snap je man niet. Sorry! Denk goed aan jezelf en aan jullie kindje. 
 
Het is absoluut niet raar dat je je gekwetst voelt. Goeiedag... als ik lees wat je allemaal al alleen hebt moeten doen en hoe vaak je man er al niet voor je is geweest... Nee, dit is echt niet oké. Hij zou je gewoon moeten steunen en helpen en er voor je moeten zijn. Ik lees bizar weinig betrokkenheid en begrip van zijn kant. Ongelooflijk hoor.
Heb je hier al eens een goed gesprek met hem over gehad? En kun je je gevoel wel goed uitspreken naar hem? 
Ik vind het erg rot voor je.
 
Mijn man heeft ook een eigen bedrijf (wel met personeel) en omdat hij de kostwinner is (ik werk overigens wel gewoon) doe ik nooit moeilijk over lange dagen etc. Ik vind het ook ontzettend leuk om te helpen waar ik kan maar sinds ik zwanger is hij ineens op tijd thuis en vraagt hij minder om mijn hulp. Ik denk en vindt dat het zo ook hoort. Iedere situatie is natuurlijk anders maar het idee is wel hetzelfde, je hoort er voor elkaar te zijn en het moet over het algemeen in balans zijn... 
Succes en ik hoop dat een goed gesprek wonderen doet :)... En hopelijk snel genieten van de kleine! 
 
Terug
Bovenaan