Geloven in God en IVF...zijn hier nog meer meiden die christen zijn?

Hoi Anke,
Ik vind het fijn dat je deze vraag ter sprake hebt gebracht.
Wij staan nog niet voor deze keuze, maar ik denk er wel veel over na.
Ook ik ben christen en worstel met vragen. Het hoe en waarom etc.
Ik kan uit m'n geloof veel kracht halen en dat houd me op de been.

Ik wens jullie veel succes met jullie keuze(s).

Liefs Leah
 
Hoi meiden,

Ik heb heel erg goed nieuws......ik ben zwanger!!! We hebben onze emoties de vrije loop gelaten en God gedankt voor dit grote wonder. Het is nog heel erg onwerkelijk. Iets waar je meer dan twee jaar wanhopig naar hebt uitgekeken, is plotseling werkelijkheid....! Natuurlijk is het nog heel erg pril, maar we hebben ons voorgenomen er vanaf het begin van te genieten.
We hebben zelfs samen gelachen om het feit dat we misschien wel een 'groot' gezin krijgen met de eskimootjes die nog in de vriezer zitten. We zijn zeker van plan deze ook,  zo mogelijk twee aan twee, te laten terugplaatsen. Op dat moment is  de 'afloop'  niet meer onze keuze, maar die van God. Het klinkt heel simpel, maar zo voelen wij het wel.
Het gedicht vind ik echt heel erg mooi. Nooit meer moeite krijgen,  dan je aan kan...... Zelf vind ik het gedicht van de voetstappen in het zand erg mooi....  'Toen het moeilijk was, toen heb ik je gedragen'. Zo ervaren wij het nog steeds. We hebben onze kinderloosheid tijdens  de zwangerschappen in de familie, de kraambezoeken, de doopdiensten en de opgroeiende neefjes en nichtjes nooit als te zwaar ervaren. We voelden ons echt gedragen en dat merkten de mensen om ons heen.
Ik wil iedereen die aan het begin van  het IVFtraject staat het allerbeste wensen.

Gr. Kroesie
 
Hallo meiden,
Een tijdje terug werd hier een gesprek gevoerd over het geloof en zwanger (worden). Ik heb hieronder een link geplaatst voor de mensen die het fijn vinden om hier verder over te praten. Het is geen must natuurlijk maar dacht zet het er ff neer.

Liefs Leah

Parel in Gods hand
 
lieve meiden,

ook wij zijn een christelijk stel, en hebben ook onze vragen over het hoe en waarom, en hoever mag je gaan???

ik las net dat iemand veel steun had aan het gedicht voetstappen in het zand,   dit gedicht hous ook ons op de been, en het lied: Wat de toekomst brengen moge, mij geleid des Heeren hand!!!

ik doe de eigen cyclus icsi in het UMCG in Groningen. www.korenwilma.web-log.nl

boven de behandeltafel voor de punctie in groningen hangt een schilderij aan het plavond van een strand met voetstappen!!!!!   dus je begrijpt wel waar ik aan dacht tijdens de punctie. en jawel ik voelde me hier erg door gesterkt!!!

veel liefs wilma
 


VOETSTAPPEN IN HET ZAND


Ik droomde eens en zie ik liep aan 't strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mijn zij.

We liepen samen 't leven door en lieten in het zand, een spoor van stappen, twee aan twee; de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop, in tijden van geluk en vreugd, van diepe smart en hoop.
Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik langs heel de baan, daar waar het juist het moeilijkst was maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: "Heere, waarom dan toch?" Juist toen 'k U nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag op 't zwaarste deel van 't pad...
De Heer keek toen vol liefde mij aan en antwoordde op mijn vragen: "Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb Ik jou gedragen".

Geschreven in 1936 door Mary Stevenson (1922-1966)
 
Hallo meiden,

Mooie gedichten/verhalen.
En leah, bedankt voor de link ik heb me net aangemeld. Fijn om te horen dat er nog meer mensen zijn die hiermee worstelen.

liefs ester
 
Hoi lieve meiden,

Mooie gedichten ja, ik kende ze al. Wat een bijzonder iets ook, dat er een poster van voetstappen in het zand aan het plafond  hing bij de punctie! Dat kan toch geen toeval meer zijn!
Wij zijn inmiddels op gesprek geweest in R'dam, zoals jullie hebben kunnen lezen. De gyn deed wel zijn best om ons 'ervan af te praten', van onze voorwaarden dat er maar 2 eicellen bevrucht mogen worden en alles teruggeplaatst wat er over blijft. Maar toen hij eenmaal door had dat wij er echt wel goed over nagedacht hebben en ook op de hoogte zijn van het feit dat er dan menselijk gezien minder kans op zwangerschap is, was hij het met ons eens dat het op de manier moet gaan gebeuren waar wij ons prettig bij voelen. Zo is er bijv. eigenlijk een afspraak dat er bij vrouwen onder de 35 maar 1 embryo wordt teruggeplaatst, maar als bij ons nou allebei de eicellen bevrucht raken willen wij niet dat er eentje wordt weggegooid, dus voor ons maken ze dan een uitzondering dat er in dat geval wel twee worden teruggeplaatst. Op zich ook best normaal, want door de chemokuren zijn mijn eierstokken en de functie ervan ook best wel verouderd, dus waarom zou ik niet behandeld worden als een vrouw van 35?? Vond ie wel een goed punt!
Voorlopig nog weer 8 weken afwachten en in de tussentijd gaan we door met IUI.... Fijn te weten dat er hier nog best wel veel meiden ook christen zijn! Als iemand dan eens ergens mee zit op dat gebied, kunnen we steun vinden bij elkaar!

Liefs, Anke
 
Terug
Bovenaan