Hoi meiden,
Ik wil het toch even van me afschrijven, ondanks dat ik er al met vrienden over heb kunnen praten!
Afgelopen vrijdag kreeg ik bericht van mijn ex dat hij weer papa gaat worden! Op zich niets vreemds aan natuurlijk, hij heeft sinds 3 jaar een nieuwe relatie en aangezien zij 24 is en nog geen kinderen heeft zat dat er dus wel aan te komen. Mijn psychologe heeft me destijds ook al op mijn hart gedrukt dat ik met deze mogelijkheid rekening moest houden en dat deed ik ook wel, maar toch viel het berichtje me een beetje koud op mijn dak! Niet zo zeer voor mezelf (oke, een beetje wel, want ik voelde toch even een soort van jaloezie, omdat ik altijd heel graag 3 kindjes heb willen krijgen, maar deze mogelijkheid heb ik nu maar opzij gezet), maar meer voor mijn kindjes, die nu een halfbroertje/zusje gaan krijgen! Op zich zou dit ook geen probleem moeten zijn, ware het niet dat met name Merijn een gevoelig mannetje is, waarbij ik al zou kunnen bedenken dat hij het straks vreemd/raar/moeilijk zal vinden als hij na het weekend bij papa naar huis terug moet (niet dat hij het hier niet goed heeft hoor) en dat dat andere kindje bij papa mag blijven! Misschien zie ik beren op de weg, maar dat houdt me wel bezig!
Bovendien vind ik het toch wel moeilijk dat hij nadat hij uiteindelijk voor 1 kindje wilde gaan en na veel nadenken toch voor een tweede wilde gaan, maar daarbij zei dat een derde pertinent niet tot de mogelijkheden zou behoren en dan vervolgens toch weer een derde kindje op deze wereld gaat zetten. Begrijp me niet verkeerd, ik snap ook wel dat zijn gevoelens anders kunnen zijn bij zijn vriendin, maar in het verleden heeft hij al zo vaak dingen keihard van de toren geblazen die uiteindelijk toch allemaal weer teniet werden gedaan en daar heb ik toch een beetje moeite mee. Ik heb ook al eens tegen hem gezegd dat hij nooit NOOIT moet roepen, want je weet nooit welke wending je leven zal nemen!
Waar ik ook een beetje boos om ben, is het feit dat ik dit bericht vrijdagavond kreeg van hem via de mail, terwijl hij nota bene de kinderen 3 uur eerder op haalde bij mij!! Hij vertelde dat hij het de kinderen pas gaat vertellen als er iets zichtbaar wordt en ik vermoed dat hij het in het bijzijn van de kids niet wilde vertellen, maar hij had, nadat hij de kids in de auto had gezet toch even mee terug naar binnen kunnen lopen en het mij persoonlijk kunnen vertellen???!!! Ik dacht dat onze 'relatie' inmiddels wel zo was dat dat soort dingen gewoon gezegd kunnen worden, maar blijkbaar kan hij nog steeds niet met dit soort situaties omgaan en zoekt hij de gemakkelijke weg, omdat hij dan ook geen reactie hoeft te zien!!
Al met al een verandering die ik kon verwachten, maar ondanks dat ik hem zijn geluk wel toewens, voelt het toch heel raar en verwarrend. Ik moet gewoon even wennen aan het idee en dan zal het wel beter gaan. Hij heeft in ieder geval al toegezegd dat er in de omgang met onze kids en mij geen verandering zal komen en op zich ben ik daar wel blij mee. Feit blijft dat ik me een beetje zorgen maak om de gevoelens van met name Merijn.
De tijd zal leren hoe het allemaal zal verlopen!!
Liefs Fonske
Ik wil het toch even van me afschrijven, ondanks dat ik er al met vrienden over heb kunnen praten!
Afgelopen vrijdag kreeg ik bericht van mijn ex dat hij weer papa gaat worden! Op zich niets vreemds aan natuurlijk, hij heeft sinds 3 jaar een nieuwe relatie en aangezien zij 24 is en nog geen kinderen heeft zat dat er dus wel aan te komen. Mijn psychologe heeft me destijds ook al op mijn hart gedrukt dat ik met deze mogelijkheid rekening moest houden en dat deed ik ook wel, maar toch viel het berichtje me een beetje koud op mijn dak! Niet zo zeer voor mezelf (oke, een beetje wel, want ik voelde toch even een soort van jaloezie, omdat ik altijd heel graag 3 kindjes heb willen krijgen, maar deze mogelijkheid heb ik nu maar opzij gezet), maar meer voor mijn kindjes, die nu een halfbroertje/zusje gaan krijgen! Op zich zou dit ook geen probleem moeten zijn, ware het niet dat met name Merijn een gevoelig mannetje is, waarbij ik al zou kunnen bedenken dat hij het straks vreemd/raar/moeilijk zal vinden als hij na het weekend bij papa naar huis terug moet (niet dat hij het hier niet goed heeft hoor) en dat dat andere kindje bij papa mag blijven! Misschien zie ik beren op de weg, maar dat houdt me wel bezig!
Bovendien vind ik het toch wel moeilijk dat hij nadat hij uiteindelijk voor 1 kindje wilde gaan en na veel nadenken toch voor een tweede wilde gaan, maar daarbij zei dat een derde pertinent niet tot de mogelijkheden zou behoren en dan vervolgens toch weer een derde kindje op deze wereld gaat zetten. Begrijp me niet verkeerd, ik snap ook wel dat zijn gevoelens anders kunnen zijn bij zijn vriendin, maar in het verleden heeft hij al zo vaak dingen keihard van de toren geblazen die uiteindelijk toch allemaal weer teniet werden gedaan en daar heb ik toch een beetje moeite mee. Ik heb ook al eens tegen hem gezegd dat hij nooit NOOIT moet roepen, want je weet nooit welke wending je leven zal nemen!
Waar ik ook een beetje boos om ben, is het feit dat ik dit bericht vrijdagavond kreeg van hem via de mail, terwijl hij nota bene de kinderen 3 uur eerder op haalde bij mij!! Hij vertelde dat hij het de kinderen pas gaat vertellen als er iets zichtbaar wordt en ik vermoed dat hij het in het bijzijn van de kids niet wilde vertellen, maar hij had, nadat hij de kids in de auto had gezet toch even mee terug naar binnen kunnen lopen en het mij persoonlijk kunnen vertellen???!!! Ik dacht dat onze 'relatie' inmiddels wel zo was dat dat soort dingen gewoon gezegd kunnen worden, maar blijkbaar kan hij nog steeds niet met dit soort situaties omgaan en zoekt hij de gemakkelijke weg, omdat hij dan ook geen reactie hoeft te zien!!
Al met al een verandering die ik kon verwachten, maar ondanks dat ik hem zijn geluk wel toewens, voelt het toch heel raar en verwarrend. Ik moet gewoon even wennen aan het idee en dan zal het wel beter gaan. Hij heeft in ieder geval al toegezegd dat er in de omgang met onze kids en mij geen verandering zal komen en op zich ben ik daar wel blij mee. Feit blijft dat ik me een beetje zorgen maak om de gevoelens van met name Merijn.
De tijd zal leren hoe het allemaal zal verlopen!!
Liefs Fonske