Gemengde gevoelens!

Lieve meiden,

Dank je wel voor jullie lieve reacties! Het doet me goed te lezen en horen in gesprekken dat het gevoel wat de mededeling bij me opriep niet raar is en verklaarbaar is. Ik heb er inmiddels met een aantal mensen fijn over kunnen praten en ook zondag met mijn ex. Hij heeft me verzekerd dat er niets zal veranderen in de omgang naar de kinderen en naar mij toe en als het voor mij een keer niet meevalt, mag ik hem altijd bellen en zal hij proberen mij bij te staan. Wat me ook enorm goed heeft gedaan is het feit dat hij zondag toegaf dat hij heel lange tijd met een slecht zelfbeeld heeft rondgelopen en zich enorm schuldig heeft gevoeld over wat hij mij en de kinderen destijds heeft aangedaan! Sinds hij zag dat het met mij beter ging, kon hij dat gevoel wat loslaten, maar zoals hij zegt, ziet hij me als een heel goede vriendin en wil hij dat onze 'relatie' ondanks dit bericht heel goed zal blijven. Zijn kinderen blijven voor hem op de eerste plaats staan en dat verandert niet door de komst van zijn 'nieuwe' kindje! Hij vindt het heel erg dat dit allemaal is gebeurd, maar zoals hij zegt, nemen gedane zaken nu eenmaal geen keer. Het is voor ons beiden uiteindelijk 'goed' (nou ja, niet het juiste woord, maar goed) geweest dat het zo is gelopen, want we voelen ons allebei beter dan in onze relatie destijds.

Ondanks dit alles, kreeg ik gisteren toch een enorme huilbui, nadat ik een verhaal zat te lezen in de "Mijn Geheim". Het ging over bepaalde emoties en ik werd ineens zo intens verdrietig. Er kwamen allerlei flarden naar boven uit de tijd dat ik zwanger was van Siebe en de tijd nadat hij geboren is en de ellende waarin wij ons toen bevonden. Ik heb een vriendin gebeld en zij is meteen langs gekomen. We hebben er lang over gepraat en nadien was ik echt opgelucht. Wat is het toch fijn om zulke mensen om je heen te hebben. Mijn motto blijft: "Alles komt goed", en daar geloof ik ook echt in......

Nogmaals bedankt meiden. Het is heerlijk om hier af en toe van me af te schrijven. Wat is dit forum toch uniek!!

Liefs Fonske
 
lieve Fonske,

wat een bittere pil om te slikken zeg. Wel fijn om te horen dat je met je ex er over hebt kunnen praten. Het zal na de geboorte weer even aanpassing vergen denk ik, want de kinderen zullen er (denk ik) enorm aan moeten wennen dat er ineens een kindje bij is die inderdaad dan bij papa blijft terwijl zij weer naar jou toe gaan.

Wat ik voor iets positiefs zie in dit verhaal: blijkbaar is de relatie tussen je ex en zijn nieuwe vriendin heel goed dat ze voor een kindje gaan, wat betekent dat je kinderen in een stabiele omgeving zijn als ze bij papa zijn. En de breuk is tussen jullie is niet veroorzaakt door een of ander nietsbetekend avontuurtje.

Maar oh, ik leef wel met je mee, het is ook wel een angst die bij mij speelt, ik ken mijn ex en die zou niet aarzelen om snel zijn vriendin zwanger te maken als dat goed voelt.

Sterkte met alles, en zoals hierboven ook al is gezegd, jij bent zo'n enorm sterke vrouw! ik vond dat je echt straalt op die foto op het strand!

liefs Jenneke
 

Ow wat kan ik me je gevoelens goed voorstellen!! Ik zou het idem dito hebben gehad.. Het zou me ook enorm boos hebben gemaakt. Echter is niks zo veranderlijk als de mens en dat is soms enorm moeilijk.

Het is gewoon zo raar dat exen, of je het nu zelf de relatie hebt verbroken of niet, nog zoveel met je kunnen doen. Je zult ze altijd op een bepaalde manier in de gaten blijven houden en dan gaan vergelijken met dat wat jullie destijds hadden.. waarom nú wel en toen niet? Stomme gewoontes zijn het.. Of is het vrouwen eigen? Tsja,..

Dat zijn leven, net als dat van jou, nu verder gaat is uiteraard heel logisch. Maar dat het niet altijd even makkelijk zal zijn is een feit!

Je mag er  gewoon af en toe de balen van hebben, maar daarna wel weer  de schouders eronder! Je hebt het allemaal geweldig voor elkaar zo met die twee kanjers van je.. en wat de toekomst je nog brengt?... we zullen zien!

Esmé mv Kay en Gwen







 
Terug
Bovenaan