Hey,
Ik moet echt ff een zeikerig onderwerp aansnijden. Voel me ook wel een zeikerd, maar voel me er ook kut onder. Kan h et zeker niet bij vriendinnen kwijt, dus dan maar even hier...
Ik was de eerste in de vriendengroep (7 meiden) die zwanger was. Iedereen helemaal enthousiast, wat leuk! We gaan een babyshower organiseren! Toen ik voor mijn verjaardag babyspulletjes vroeg, kreeg ik amper wat van hen, want nee.. dat gingen ze op de babyshower geven...
2 maanden later verteld de volgende vriendin dat ze zwanger is. Zij krijgt vervolgens allemaal leuke cadeautjes, en kaartjes... Heb ik nooit gehad!
En nu gaan ze voor haar babyshower organiseren!! 2 maanden voordat ze uitgerekend is, dus ik kan er vanuit gaan dat dat voor mij niet meer gaat gebeuren (ben nu 39 weken...)
Heb maar heel enthousiast gereageerd (net zoals ik haar ook een kaartje heb gestuurd om haar te feliciteren met de zwangerschap), en ga er ook heus wel heen... Maar voel me zo onbelangrijk.... Waarschijnlijk zijn het ook gewoon mijn hormonen, en bedoelt niemand er wat mee. En ik weet ook wel dat ik nergens op moet rekenen enzo...
Maar vraag me af wat dan het grote verschil is tussen haar en mij...
sorrie voor het zeuren...
liefs,
T
Ik moet echt ff een zeikerig onderwerp aansnijden. Voel me ook wel een zeikerd, maar voel me er ook kut onder. Kan h et zeker niet bij vriendinnen kwijt, dus dan maar even hier...
Ik was de eerste in de vriendengroep (7 meiden) die zwanger was. Iedereen helemaal enthousiast, wat leuk! We gaan een babyshower organiseren! Toen ik voor mijn verjaardag babyspulletjes vroeg, kreeg ik amper wat van hen, want nee.. dat gingen ze op de babyshower geven...
2 maanden later verteld de volgende vriendin dat ze zwanger is. Zij krijgt vervolgens allemaal leuke cadeautjes, en kaartjes... Heb ik nooit gehad!
En nu gaan ze voor haar babyshower organiseren!! 2 maanden voordat ze uitgerekend is, dus ik kan er vanuit gaan dat dat voor mij niet meer gaat gebeuren (ben nu 39 weken...)
Heb maar heel enthousiast gereageerd (net zoals ik haar ook een kaartje heb gestuurd om haar te feliciteren met de zwangerschap), en ga er ook heus wel heen... Maar voel me zo onbelangrijk.... Waarschijnlijk zijn het ook gewoon mijn hormonen, en bedoelt niemand er wat mee. En ik weet ook wel dat ik nergens op moet rekenen enzo...
Maar vraag me af wat dan het grote verschil is tussen haar en mij...
sorrie voor het zeuren...
liefs,
T