Genieten!!!

<p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Hallo allemaal,</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 25.1px;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ik heb eigenlijk best vaak de behoefte om gewoon even mijn verhaal te delen.Ervaringen, de mooie ervaringen, de leuke ervaringen, de hilarische ervaringen.. eigenlijk gewoon ook hoe fijn het wel niet is en hoe erg ik aan het genieten ben!</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Hebben jullie dat ook?</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 25.1px;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Mijn zoontje is nu dik 5 maanden en jeetje, waar is dat ieniemienie kleintje van 2830 gram gebleven????? Hij groeit werkelijk als kool!!!! Niet alleen in lengte en gewicht, maar ook in zijn ontwikkeling gaat hij als een speer. Mijn god, ik zie me nog aan zijn ledikantje staan. Hij lag daar vredig te slapen met een glimlach op zijn mondje. En nu? Poeh, 2 weken terug , hoorde ik zijn eerste schaterlach al! Of iedere dag oefenen om even een paar minuutjes op zijn buik te liggen. Ha! Iedere keer als ik hem nu op zijn rug in de box leg, weet hij niet hoe snel hij naar de buik moet draaien!</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Alleen weet hij dan niet meer hoe hij terug naar de rug moet draaien hhaha! Terwijl hij dat eerst wel kon! Hij begint het nu wel langzaam weer onder de knie te krijgen. Heel af en toe draait hij weer terug naar de rug, maar hij snapt nog niet dat hij dat ook kan doen als hij het moe is op de buik....? </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Mijn mooiste geluksmomentjes zijn sochtends. Ik vind het zo heerlijk om dan met hem op te staan. En dan in alle stilte beneden zijn flesje geven, om vervolgens nog lekker ff samen te tutten. Al worden deze momentjes wel steeds korter helaas... hij begint langzaamaan wakker te worden en dan is het tijd voor actie! Jammer voor mama, maar ach, lekker samen spelen en gek doen is natuurlijk ook gezellig!</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 25.1px;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Of het hier alleen maar rozengeur en manenschijn is?? Neeeeee, echt niet hoor! Ook mijn kleine man heeft last van sprongetjes en verkoudheidjes en dergelijke. En tijdens zo’n sprong is dat kleine monster ook echt niet grappig!! Niks is goed, kan zich niet meer amuseren in de box, wil bij mama zijn, maar dan toch ook weer niet. En noem maar op! </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Zo zit hij nu in zijn 5e sprong en heeft de laatste dagen last gehad van een flinke verkoudheid! Naar hoestje, neusje dicht, keelpijn, hees stemmetje, heel vervelend en heel zielig natuurlijk.</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Dan dat verdomde sprongetje erbij pfffff... Meneer ligt in de box, draait op zijn buik en wil vooruit. Meneertje kan dit nog niet en wordt boos. Heeel erg boos.....  mama legt meneertje weer op de rug en stopt hem zijn lievelingsspeeltje in de hand. Aah fijn, rust. Oh nee, toch niet. Ik heb mijn kont nog niet gedraaid of meneertje ligt weer op zijn buik en wil vooruit, want daar waar hij net niet bij kan, dat moet meneertje hebben natuurlijk. Hij wil vooruit. Meneertje kan dit nog niet en wordt boos. Heeel erg boos.... mama legt meneertje weer op de rug en stopt zijn lievelingsspeeltje in de hand. Aah fijn, rust. Oh nee, toch niet. Lievelingsspeeltje doet iets wat hij niet wilt. Meneertje wordt boos. Heeel erg boos... mama pakt het speeltje en geeft hem een ander speeltje. Meneertje wilt dat speeltje niet en wordt boos. Heeel erg boos... Dan gaat zijn blik naar de mobiel boven zijn hoofd. Ik draai dat ding aan, dat ding speelt muziek en begint te draaien. Aah fijn, rust. Oh nee, toch niet. Wat een pokkemuziek komt eruit dat ding. Ach ja, is maar n minuut of 2. Snel even naar het toilet. Ik sluit de deur van het toilet en ja hoor... meneertje is boos. Heeel erg boos.... Ik heb de afgelopen maanden geleerd om heel snel te plassen... Ik loop naar de box en zie meneertje proberen de beestjes van de mobiel te grijpen. Ze hangen nét iets te hoog en hij is telkens nét iets te laat, want telkens als hij denkt m te kunnen pakken is het beestje weer voorbij. Dan wordt meneertje dus boos. Heeel erg boos.... Mama haalt hem uit de box en gaat er mee lopen door het huis. Stopt bij de spiegel, dit vindt hij nl normaal geweldig. Behalve nu... meneertje wordt boos. Heeel erg boos... Oke oke, mama loopt alweer verder! Dit n aantal dagen achter elkaar... leuk joh, die sprongetjes! Zoooo geweldig wat ze daarna allemaal kunnen!! Pffff, schei uit joh! Dat kan toch ook gewoon zonder die trala allemaal? Ach ja, weer n paar daagjes voorbij en we hebben weer ons vrolijke kereltje in huis! Voor n dagje of 2... Waarom duren die verdomde sprongetjes dan ook zo lang?!!</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ach ja, ik moet zeggen, ik kan er nu wel meer mee lachen en beter mee omgaan dan eerst. Sprong 4 was 10x heftiger dan deze sprong vind ik. Of dat door mij komt dat ik dat zo ervaar, of dat het ook daadwerkelijk is. Ik weet het niet. Wel weet ik dat sprong 4, 2 weken aan een stuk drama was. En deze sprong telkens een paar dagen en dan weer ff goed. We zien wel wat het nog wordt en wat het verder brengt. </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Cliche, maar waar. Je krijgt er echt telkens een ander kind voor terug!!</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 25.1px;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Dan dat praten!! Oooh zo heerlijk!! Hij begint steeds meer geluiden te produceren. Vaak wordt hij sochtends heeeel vroeg wakker en ligt dan wat te brabbelen in bed, om vervolgens na 10 minuten weer in slaap te vallen. Overdag doet hij dat ook als hij wakker wordt. Als ik dan uiteindelijk naar hem toe ga om hem te halen, heeft hij zijn knuffel vast en is tegen zijn knuffel aan het praten... Smelt!!!</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 25.1px;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ik ben zo benieuwd als hij over n paar weken zijn boterhammetje mag! Als hij bij ons aan tafel zit, gaat zijn mond open en maakt hapbewegingen en kirt en gilt het uit! Graait met zijn handjes naar ons eten en drinken. Oh ja, drinken met hem op schoot kan ook echt niet meer! Hij graait zo je glas of mok uit je hand! Groente en fruit eet hij echt super! Hij vindt het heerlijk! Dus ben zeer benieuwd naar de boterham!!</span></p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 25.1px;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> </span></p><p> </p><p style="margin: 0px; font-stretch: normal; line-height: normal;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Sorry voor mijn mega verhaal, maar zoals ik al zei. Ik vind het fijn om te delen!</span></p>
 
Die zijn nog eens fijne berichten om te lezen! Je geniet duidelijk!Onze kinderen zijn direct na de geboorte overleden, maar wat was het duidelijk dat ze band hadden samen! We hebben ze een week bij ons mogen houden. Ze hebben samen op hun kamertje gelegen. De handjes in elkaar. Ondanks al het verdriet zo prachtig om te zien! En ja, we hebben genoten. Ook de band die onze hond had met de jongens was al snel duidelijk. Elke keer liep ze zelf naar boven om bij de jongens te kijken. Er bleef elke keer een haar achter in het bakje water waar Daan en Koen in lagen. We hebben ons best gedaan, maar die haar kregen we niet weg. We hebben een pootafdruk gemaakt van de hond om bij de spullen van de jongens te zetten en zelfs daar zit een haar in. Bijzonder toch?!Blijf lekker genieten van je ventje! Hopelijk willen nog vele ouders hun fijne verhalen delen. 
 
Heel heftig hoor! Een tweeling begrijp ik dus? Waaraan zijn ze gestorven? Heel bijzonder van die pootafdruk met n haar erin...! Ik krijg er gewoon kippenvel van! Moet er  iet aan denken... Knap dat je het positieve en het mooie eruit kunt halen. Geloof dat dat ook helpt bij de verwerking van het versriet en het geven van een plekje... Is het al lang geleden? Ja genieten doe ik echt zeker!! Zou graag vaker berichten delen! Weet niet of iemand er op zit te wachten, maar ach, je bent t natuurlijk niet verplicht te lezen en ik heb ff lekker mijn verhaal kunnen vertellen!
 
Persoonlijk vind ik het heel fijn om je verhaal te lezen! Op dit forum gaat het toch vaal over angsten, zorgen of verdriet.Daan en Koen zijn geboren en overleden op 18 en 19 november 2018. Er zijn geen afwijkingen gevonden. Ik had een echo waar twee gezonde en druk bewegende kinderen op te zien waren met voldoende vruchtwater. Even later kreeg ik een inwendig onderzoek. Ik bleek al 5 cm ontsluiting te hebben. Met een zwangerschap van 20+5 weken kunnen ze niets. We hebben dus 'gewoon' dikke pech gehad. Ik ben dan misschien wel een onzichtbare mama, maar ik ben een mama. Trotse mama van twee prachtige kereltjes waar alles op en aan zat! Ik kijk uit naar de dag dat we van hun broertjes en zusjes kunnen gaan genieten.Blijf vooral posten! Succes met het brood binnenkort. Hopelijk gaat het ook naar binnen en vliegt het niet je huiskamer door haha! 
 
Persoonlijk vind ik het heel fijn om je verhaal te lezen! Op dit forum gaat het toch vaal over angsten, zorgen of verdriet.Daan en Koen zijn geboren en overleden op 18 en 19 november 2018. Er zijn geen afwijkingen gevonden. Ik had een echo waar twee gezonde en druk bewegende kinderen op te zien waren met voldoende vruchtwater. Even later kreeg ik een inwendig onderzoek. Ik bleek al 5 cm ontsluiting te hebben. Met een zwangerschap van 20+5 weken kunnen ze niets. We hebben dus 'gewoon' dikke pech gehad. Ik ben dan misschien wel een onzichtbare mama, maar ik ben een mama. Trotse mama van twee prachtige kereltjes waar alles op en aan zat! Ik kijk uit naar de dag dat we van hun broertjes en zusjes kunnen gaan genieten.Blijf vooral posten! Succes met het brood binnenkort. Hopelijk gaat het ook naar binnen en vliegt het niet je huiskamer door haha! 
 
Wat een mooie verhalen. 2 heel verschillend maar mooi!
 
BenB, hoop dat je snel nog meer kan genieten van broertje/zusje.
 
KL-E, leuk! Ik lees vaker dingen van je, kan me hier goed in vinden.
Zal ook een klein momentje van mijn zoon delen, sinds hij maandag terug kwam van de opvang lacht hij ineens met geluid zo heerlijk. Zeker als mijn vriend hem als een vliegtuigje rond laat gaan en gillen erbij. Puur genot!
 
Heerlijk is dat he.
Mijn kleintje  van 3200 gram bijna 4 maanden verder ook al 6500 gram  . En zo graag dat die bij mij op de buik sliep zo actief is hij nu  zodra ik hem nu op zn buik bij mij leg gaat dat kopje omhoog  en gaat nieuwsgierig  rond kijken en lekker brabbelen en schater lachen.
Heerlijk om te horen hoe hij zn stembanden aan het ontdekken is en wat voor rare geluiden  eruit komen.
En hij elke  dag een ander koppie heeft en het  baby  er een beetje vanaf aan het gaan is.  Kan niet wachten  om.dat smoeltje te zien volgende  week bij zn eerste oefen hapjes ????
Een jaar geleden ontdekte ik dat ik zwanger  was en ondertussen is meneer alweer bijna 4 maanden . Wat gaat de tijd hard.
En ja die sprongen zijn vervelend. Maar hoeveel andere dingen ze kunnen naar zn sprong is dan weer heerlijk om te zien.
 
Lekker knuffelen  nog zolang ze zo klein  zijn want straks  is dat niet meer stoer met mama knuffelen als ze groter  zijn?
 
Terug
Bovenaan