Gisterochtend werd ik mijn bed uitgebeld. De huishoudster van mijn oma belde, mijn oma kon ineens niets meer en werd met ambulance naar ziekenhuis gebracht. Mijn vader kon ze niet te pakken krijgen.
Dus ik spring onder de douche en hop naar het ziekenhuis (mn pa inmiddels op de hoogte ging mee)
Oma blijkt een tia gehad te hebben. Gistermorgen kon ze niks meer. Niet praten, slikken, armen en benen niet gebruiken. Omdat ze er snel bij waren, kreeg ze speciale medicijn waardoor de effecten teniet werden gedaan. En inderdaad, oma kon gistermiddag weer zelf een theekopje vast houden! Ze praat nog beetje met dubbele tong, maar al veeeel beter dan gister.
Was dus erg geschrokken. Ze is al 91, woont zelfstandig, helemaal alleen. Als de prikdienst al weg was, had mijn vader ze pas 's avonds gevonden. Moet er niet aan denken!!
Verder ben ik errug moe. Niet een beetje, maar echt kapot. Er zijn dagen dat ik van ellende niet weet hoe ik de dag door moet komen. Ik voel me voor Myrthe een slechte moeder. Ze mag meer tv kijken en moet zichzelf meer bezig houden. Iets wat ze niet leuk vind en daardoor ze erg kattekwaad uithaalt. (proberen op de ramen te kleuren, op de tafel e.d.)
Ook heb ik nu al pijn in mijn bekken. Ik kan Myrthe veel minder tillen, lang lopen is lastig. Hoe moet ik dat verkopen op mijn werk? Ik wil ze nog niet vertellen dat ik zwanger ben.
Sorry hoor meiden, ik heb ff een baalbui. Voel me echt beetje rot....
Dank je wel als je moeite heb genomen dit te lezen....
Liefs Irene
Dus ik spring onder de douche en hop naar het ziekenhuis (mn pa inmiddels op de hoogte ging mee)
Oma blijkt een tia gehad te hebben. Gistermorgen kon ze niks meer. Niet praten, slikken, armen en benen niet gebruiken. Omdat ze er snel bij waren, kreeg ze speciale medicijn waardoor de effecten teniet werden gedaan. En inderdaad, oma kon gistermiddag weer zelf een theekopje vast houden! Ze praat nog beetje met dubbele tong, maar al veeeel beter dan gister.
Was dus erg geschrokken. Ze is al 91, woont zelfstandig, helemaal alleen. Als de prikdienst al weg was, had mijn vader ze pas 's avonds gevonden. Moet er niet aan denken!!
Verder ben ik errug moe. Niet een beetje, maar echt kapot. Er zijn dagen dat ik van ellende niet weet hoe ik de dag door moet komen. Ik voel me voor Myrthe een slechte moeder. Ze mag meer tv kijken en moet zichzelf meer bezig houden. Iets wat ze niet leuk vind en daardoor ze erg kattekwaad uithaalt. (proberen op de ramen te kleuren, op de tafel e.d.)
Ook heb ik nu al pijn in mijn bekken. Ik kan Myrthe veel minder tillen, lang lopen is lastig. Hoe moet ik dat verkopen op mijn werk? Ik wil ze nog niet vertellen dat ik zwanger ben.
Sorry hoor meiden, ik heb ff een baalbui. Voel me echt beetje rot....
Dank je wel als je moeite heb genomen dit te lezen....
Liefs Irene