Hoi,
Bij mijn eerste zwangerschap wilde we het héél graag weten. Ik vond het allemaal zo nieuw en spannend dat ik het niet weten van het geslacht to mutch vond hahaha.. werd er helemaal zenuwachtig van. We vonden het erg leuk ivm kamertje aankleden en wat eerder werd gezegt; de kleine had al een naam. Het was ook erg leuk om samen dit geheim te dragen, want niemand mocht het verder weten. Dus al dat raden etc vonden we erg leuk.
Maar nu ik weer zwanger ben wil ik het absoluut niet meer weten!
Ik ben wat meer ontspannen en vind juist nu die verrassing iets extra's geven aan deze zwangerschap. Daarbij liep mijn vorige zwangerschap uit op een keizersnede en dan voel je vrij weinig van je bevalling (daarna wel haha), dus het was achteraf gezien een beetje een anti-climax omdat je zo in een roest bent en je wel al weet wat het is. Ik zou dus nu, achteraf gezien, het heel fijn hebben gevonden als ik weer even bij m'n positieve geroepen zou worden door me te vertellen of het een meisje of jongen is.
Maar ik heb er absoluut geen spijt van dat ik het de vorige keer wel wist, alleen willen we nu ook eens ervaren hoe het is om het niet te weten.
Waarom je het wil weten of niet is heel persoonlijk. Lekker doen wat goed voelt en bij je past. Zelf snap ik de nieuwe hype niet om het ook aan andere te vertellen wat het is. Dat men dat hier doet oke, maar aan je directe omgeving?.. Ik weet namelijk dat m'n broer me destijds opbelde en gelijk zei: "we hebben de 20 wk echo gehad en het is een meisje". Ik vond dat helemaal niet leuk om te weten hahaha!! Ik had ook liever nog wat maanden mee geraden en in spanning afgewacht wat ze nu toch zouden krijgen.. Maar wat ik al zei; ieders eigen keuze! Je moet je er vooral goed bij voelen en daar gaat het om!
Esmé 12wk