geslacht

Sja, is inderdaad altijd een moeilijk onderwerp, maar jullie doen er gelukkig niet moeilijk over....haha

Ik heb heel de zwangerschap heeeeeeeeeel stiekem gehoopt dat het een meisje zou worden. Wij wisten ook al voor de zwangerschap een meisjesnaam, de jongensnaam waren we eigenlijk niet helemaal over uit, maar mijn man zei steeds dat we die toch niet nodig zouden hebben...... Ik stelde me wel heel bewust in op het feit dat het toch echt ook een jongetje kon zijn....en dat was het ook! Ik heb er op het moment zelf echt niet bij stilgestaan (wel verbaasd trouwens) en zou mijn mannetje nooit meer kunnen missen, maar ik heb wel een beetje afscheid genomen van de leuke roze jurkjes.....haha. Nu zie ik overal vooral de leuke jongenskleertjes....ben helemaal om! Misschien krijg ik   ooit nog de neiging om te proberen een meisje te maken, maar ja, je krijgt geen garantie en ik weet niet of we wel een tweede willen.......

Iig, ben ik super-gelukkig met Stef.
Liefs Annet
 
Bij de eerste maakte het me niet zoveel uit. Maar als het een meisje werd moest het wel een stoere meid worden vond ik altijd.
Het werd dus een meisje Yenna, ja en een echte stoere meid.  Bij de 2e zwangerschap maakte het mij eigelijk ook niet zoveel uit, een meisje zou heel leuk zijn, maar een jongetje zou toch ook heel leuk zijn. Dan hadden we van alles wat.
Ik denk dat ik stiekem toch een beetje meer op een jongetje hoopte. Mijn man  hoopte ook echt bij de 2e op een jongetje, daar kwam hij ook eerlijk voor uit.
Toen bij de pretecho bleek dat het een jongetje zou zijn kon zijn geluk niet op.

Dus nu hebben we 2 kids, van alles wat.....meer soorten bestaan niet .
Misschien een 3e.....We weten het nog niet.

Groetjes Marina
 
Mijn man en ik hoopte allebei op een meisje en we hebben dan ook een echo laten maken om te zien wat het zou worden. We waren dolgelukkig toen het een meisje bleek te zijn en inmiddels is onze kleine schat ook geboren. Ik vind het geen taboe om erover te praten en vind ook dat je gewoon mag zeggen wat je het liefst wilt. Alsof ik van een jongetje minder zou houden! Absoluut niet en ik hoop ook echt dat de volgende, als we zo gelukkig mogen zijn dat ik nog een keer zwanger word, een jongen wordt. Zo niet, dan is een meisje uiteraard weer van harte welkom. Je houdt toch altijd van je kind, jongen of meisje.
 
Hallo,



Het maakte mij echt niet uit wat het zou worden. Ik had het allebei
leuk gevonden. Wel heb ik heel de zwangerschap gedacht dat het een
jongetje zou worden. Ik wist het bijna zeker. We hebben het niet laten
uitzoeken, want ik vond dat het een verassing moest blijven. Ik ben
superblij met mijn mannetje, maar een meisje was ook goed geweest.



Ik moet wel zeggen dat mijn man het liefste een jongetje wilde hebben. (Maar ook bij hem was een meid ook goed geweest hoor)



Groetjes Natasja

 
Ik ben de trotse mama van een prachtig knulletje. Voordat ik zwanger was dacht ik altijd dat ik een echte jongensmoeder zou zijn. Toen ik nou eenmaal zwanger was, was ik zo blij dat het me echt helemaal niets meer uitmaakte. Het is een cliche, maar je hoopt toch dat het een gezond kind is en of het nou een jongen of meisje is....... Nadat mijn zoontje geboren was vroeg ik helemaal niet wat het was. Het was dat de verpleegkundige het liet zien en toen pas kwam langzaam het besef, het is een jongen!
We waren hartstikke blij en dat zijn we natuurlijk nog steeds.
 
Voordat ik zwanger raakte van onze zoon Milian (nu 6 weken), heb ik een miskraam gehad. Ik wist zeker dat het toen een meisje zou worden en had ook alleen een meisjesnaam in mijn hoofd. Helaas bleek het niet goed te zijn en verloor ik de vruchtzak met 10 weken. Gelukkig was ik vrij snel erna weer zwanger en dit maal ging alles voorspoedig..

Alleen blijkt dus mijn hele omgeving te denken dat ik liever een meisje had gehad. Tijdens mijn zwangerschap heb ik geen idee gehad of we een zoon of dochter zouden krijgen en het maakte mij ook echt niets uit. Mijn man had heel sterk het gevoel dat het een jongen zou worden en hij had dus ook gelijk. Ik ben ontzettend blij met onze jongen. Als er nog een jonge knul bij zou komen later (of twee) zou ik ook daar heel blij mee zijn, echt voorkeur voor jongen of meid heb ik dus nog steeds niet. Maar ik kan me er wel iets bij voorstellen als je dat gevoel wél hebt.

Maar goed.. met name mijn schoonmoeder mag nog graag regelmatig benoemen dat ik liever een meisje had gehad. Echt belachelijk!! En met zo'n toon alsof ik niet blij ben dat het een jongen is. En dan moet je vriendelijk blijven lachen!
 
Ik ben de gelukkige moeder van twee gezonde meiden. Bij de eerste hebben we ons laten verrassen. Ik hoopte heel stiekem toch wel op een meisje en dat is het ook geworden. Bij de tweede wisten we vantevoren dat het weer een meisje zou worden, geweldig! We zijn superblij met onze twee prachtige meiden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mezelf ook wel meer een "meidenmoeder" vind. Maar als ik een zoon had gekregen had ik dat misschien heel anders ervaren.
 
hoi ik heb twee meiden en een jongen.Bij de eerste hoopte ik ook op een meid en het gevoel was het ook zo, bij de tweede had ik geen voor keur,het maakte me niet uit,we kregen toen weer een dochter. maar na een paar jaar (3 jaar) kwam tog het verlangen naar een derde,diep in me hart hoopte ik op een jongen, mensen zijden wel vaak van nu ga je zeker voor een jongen,maar zij altijd het maakt mij niet uit als het maar gezond is,en een meid is leuk voor de andere meiden.met 20 weken hebben we een echo laten maken en ik wou weten wat het was,en wat was ik blij dat het een jongen werd.
hij is nu bijna 11 weken en ben er stapel verliefd op ,net als op mijn meiden
 
Terug
Bovenaan