Ik wil geen zeikwijf zijn maar moet even van me afschrijven. En voel je niet verplicht om het te lezen of te reageren.
Ik ben er zo klaar mee. Mijn energie is op. Aniek weigert nog steeds die stomme fles. Ik prbeer nu al een maand of zo over te gaan op de fles maar ze vertikt het gewoon en ik ben nu gewoon heel erg boos. Want ze kan het gewoon wel, dat heeft ze zelf laten zien maar ze vertikt het. Wat ik ook doe ik heb echt alles al geprobeerd. Verschillende flessen verschillende voedingen.. zelfs fruit en pap zijn maar een paar happen. Er is maar 1 ding wat ze wil en dat is mij en ik ga eraan kapot. Ik ben echt helemaal gesloopt.
Mijn energie is gewoon helemaal op. Ik ga als gastouder werken en begin volgende week. Vanmorgen is hier een kindje komen proefspelen voor 3 uurtjes en ben al gesloopt. Hoe ga ik dat volgende week hele dagen achter elkaar volhouden en daarnaast het huishouden en boodschappen en koken... ik weet het niet hoor. Ik trek dit al niet meer. Ik wil van die stomme bv af en ze kan gewoon heel goed uit een fles drinken maar vertikt het gewoon en ik weet niet wat ik fout doe!
Ik ben er zo klaar mee. Iedereen zegt elke keer oo wat een mooi en lief meisje. Ja zo lang ze bij mij zit en bv krijgt.. Als ze bij iemand anders zit is het drama, als ze een fles krijgt is het drama. En dan niet zielig huilen. Nee mevrouw die krijst de hele buurt bij elkaar dat je er later hoofdpijn van hebt. Niets is goed. En dan kan ik het dus niet hebben dat iedereen zegt o wat een mooi lief meisje, zo zie ik dat nu dus niet. En ik ben ook zo boos op mezelf dat ik dat nu zeg maar zo voelt het wel. Ookal kan ik me haar echt niet meer wegdenken hoor en ben ik zielsgelukkig. Ze kan echt een trutje zijn.. ze is zo stronteigenwijs. En als ik nou wist hoe ik haar aan de fles kan krijgen... Dat geeft mij gewoon weer de ruimte om te ademen en er van te genieten. Dat doe ik nu niet.. Ze wil alleen maar bij mij zitten en bij mij drinken en dat voelt als een verplichting. En ik voel me zo schuldig als ik dit zeg.. Ik weet dat we er zelf voor gekozen hebben en ik zou echt niet anders meer willen hoor, begrijp me niet verkeerd.. Maar ik weet gewoon niet meer wat ik fout doe of wat ik anders kan doen.
Ik ben er zo klaar mee. Mijn energie is op. Aniek weigert nog steeds die stomme fles. Ik prbeer nu al een maand of zo over te gaan op de fles maar ze vertikt het gewoon en ik ben nu gewoon heel erg boos. Want ze kan het gewoon wel, dat heeft ze zelf laten zien maar ze vertikt het. Wat ik ook doe ik heb echt alles al geprobeerd. Verschillende flessen verschillende voedingen.. zelfs fruit en pap zijn maar een paar happen. Er is maar 1 ding wat ze wil en dat is mij en ik ga eraan kapot. Ik ben echt helemaal gesloopt.
Mijn energie is gewoon helemaal op. Ik ga als gastouder werken en begin volgende week. Vanmorgen is hier een kindje komen proefspelen voor 3 uurtjes en ben al gesloopt. Hoe ga ik dat volgende week hele dagen achter elkaar volhouden en daarnaast het huishouden en boodschappen en koken... ik weet het niet hoor. Ik trek dit al niet meer. Ik wil van die stomme bv af en ze kan gewoon heel goed uit een fles drinken maar vertikt het gewoon en ik weet niet wat ik fout doe!
Ik ben er zo klaar mee. Iedereen zegt elke keer oo wat een mooi en lief meisje. Ja zo lang ze bij mij zit en bv krijgt.. Als ze bij iemand anders zit is het drama, als ze een fles krijgt is het drama. En dan niet zielig huilen. Nee mevrouw die krijst de hele buurt bij elkaar dat je er later hoofdpijn van hebt. Niets is goed. En dan kan ik het dus niet hebben dat iedereen zegt o wat een mooi lief meisje, zo zie ik dat nu dus niet. En ik ben ook zo boos op mezelf dat ik dat nu zeg maar zo voelt het wel. Ookal kan ik me haar echt niet meer wegdenken hoor en ben ik zielsgelukkig. Ze kan echt een trutje zijn.. ze is zo stronteigenwijs. En als ik nou wist hoe ik haar aan de fles kan krijgen... Dat geeft mij gewoon weer de ruimte om te ademen en er van te genieten. Dat doe ik nu niet.. Ze wil alleen maar bij mij zitten en bij mij drinken en dat voelt als een verplichting. En ik voel me zo schuldig als ik dit zeg.. Ik weet dat we er zelf voor gekozen hebben en ik zou echt niet anders meer willen hoor, begrijp me niet verkeerd.. Maar ik weet gewoon niet meer wat ik fout doe of wat ik anders kan doen.
dan kan ik me voorstellen dat je nu even zo reageert. En ergens meen je het niet want je houdt zielsveel van die kleine drammert