gespannen en zenuwachtig

A

Anoniem

Guest
Vanmiddag een bezoek aan de gynaecoloog. Groei echo om te kijken of de groei nog voor ligt. Hopelijk kan ik duidelijk genoeg maken dat ik gewoon echt niet meer kan en meer huil dan dat ik blij ben...

Zal vandaag ook toch nog een fysio bellen om te kijken of het zin heeft om nog langs te komen.. zit zo vast in een vicieuze cirkel..Als ik iets doe erge buikpijn en als ik niets doe dus nu erge bekkenklachten en zere rug.. Gevolg dat ik eigenlijk niets meer pijnvrij kan doen.. zitten niet, liggen niet, lopen niet, staan niet.. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet en hoe ik deze tijd door moet komen. Ik vrees ook dat de fysio niets kan doen aangezien ik vermoed dat de oefeningen alleen voor extra buikpijn gaan zorgen. (zelfs omdraaien in bed zorgt al voor buikpijn)

Ik voel me nutteloos, wil wat doen (moet toch een keer de was doen) kabouters heb ik hier niet en hulp eigenlijk ook niet. Geen idee ook hoe ik bij de fysio moet gaan komen als er al plek is..kortom... ik loop helemaal vast.
Ik kan niet eens meer blij zijn om een beweging in mijn buik (die trouwens erg schaars zijn maar dat is al langer zo..elke keer als ik besluit dat ik maar moet bellen omdat het nu wel heel lang stil is dan draait ie om. echt schoppen gebeurt hier sowieso nooit)

Sorry voor dit zeurbericht... schiet niemand wat mee op weet ik ook wel..en ik nog minder maar zie even het licht aan het eind van deze tunnel niet.. Ben zo bang dat de gynaecoloog zegt, de groei is nu weer op schema loop maar door tot week 42 (de verloskundige adviseerde te vragen om al een afspraak met week 40) dat ik haar niet overtuigd krijg.. wat mij betreft doen we nog eerder en maken we me nu weer medisch. zo ben ik ook begonnen..

nogmaals sorry voor dit opbeurende positieve bericht maar mijn man was al weg en wist even niet waar anders te roepen...
 
Meid, niet verontschuldigen hoor!! Lekker van je afschrijven. Daar is het hier toch voor!!
Ik weet helaas hoe je je voelt. Ik wilde het hier eigenlijk niet plaatsen (omdat het een open forum is) maar aan de andere kant ben ik er heel open over tegen iedereen dus waarom niet?!

Ik ben een paar weken geleden geestelijk ingestort. Na de geboorte van mijn dochter (vorig jaar) heb ik een tijdje me erg depressief gevoelt. Hier heb ik toen wat afspraken bij de HA en Diazepam gehad en toen ging het eigenlijk weer weg.
Achteraf gezien is dit een postnatale depressie geweest (onbehandeld) waardoor ik nu terecht ben gekomen in een prepartum depressie. Een depressie tijdens de zwangerschap. Gelukkig ben ik dit keer wel goed opgevangen door de HA en gelijk doorverwezen naar de GGZ. Inmiddels gestart met antidepressiva en wat andere medicatie waardoor het allemaal iets dragelijker is en ik goed kan slapen. Ook loop ik nu bij een psychiater. Een zwangerschap en medicatie zou niet samen gaan, maar het valt in de praktijk wel mee hoor!! Er zijn genoeg dingen die je wel mag hebben!
Ik vertel het eigenlijk gewoon tegen iedereen, ben er heel open over. Ten eerste, dat is goed voor mij. Kan ik mijn verhaal kwijt en wat me opvalt is dat er heel veel begrip is in mijn omgeving (ook op mijn werk!!) en ook wel herkenning.
Op de een of andere manier is het een van de laatste taboes.... Dat zwanger zijn (en soms de tijd daarna) niet alleen maar een roze wolk is. Alsof je daardoor minder van je kind zou houden.... Dat heeft er helemaal niks!! mee te maken. Het is nogal wat, al die hormonen, lichamelijke veranderingen en dan ook nog de verantwoordelijkheid.

Meid, trek aan de bel!!! De baby is belangrijk, maar JIJ bent er ook nog. Zorg dat ze naar je luisteren en overdrijf het misschien hier en daar een beetje!!
Heel veel succes en liefs!!! XXX
 
He jakkes, wat vervelend voor je. dat is ook niet niks. Gelukkig krijg je nu de hulp die je nodig hebt

Ik weet gelukkig van mezelf dat het instorten puur komt door de lichamelijke kant en de saaiheid. Ik huil vooral van de pijn en de verveling....Dat overdrijven was ik vanmiddag al van plan. Kan volgende week dinsdag terecht bij de fysio..hopelijk levert dat nog wat op, al ben ik daar nog niet echt zeker van.

Maar goed neem vanmiddag alle info mee. we zullen maar hopen.

Wij krijgen elke dag op de ipad een tip van de dag..vandaag iets in de trant van geniet er wel van... ow wat heb ik een hekel aan die rotzin. Ik wist van het begin al dat ik zwanger zou zijn voor het doel. Ik vind er niets aan en wordt er ook niet blij van..ja als ik denk aan na de bevalling...
 
Jeetje ja het is niet niks wat ik hier lees
en ja voor jullie alle twee is het nu even niet anders dan uitkijken naar het einde van de zwangerschap
ik zelf heb bij mijn eerste een depressie gehad na de bevalling en bij de tweede heb ik door de bevalling een trauma opgelopen waar ik na 3 jaar nog om moet huilen
ik weet dus ook hoe erg het kan zijn na je bevalling
nu is het tijdens deze zwangerschap dat mijn heupen nu beginnen tegen te werken en ja lopen is mijn beste kant niet meer
veel pijntjes en krampen hier en daar
maar ik overleef dat wel
ik zou zeggen trek aan de bel maak het erger dan het is als er maar iemand luisterd dan kom je al een eind

dus ik zou zeggen typ het van je af
er is altijd iemand die het leest en die je heus begrijpt en het totaal niet erg vind dat je zo denkt of je voelt
niet elke zwangerschap is perfect of zuper geweldig
en dus is het juist goed vind ik dat anderen dat ook eens zien hoe het ook kan zijn

sterkte voor jullie beide en hoepn dat jullie net zoals mij snel uitgerekend zijn (ik ben aankomende zaterdag alweer 37 weken dus het einde zit er bij mij echt aan te komen )
 
ik ben morgen 35 weken..dus in het ergste geval nog 7 weken.. vooral dat benauwd me heel erg.. in het beste uiteraard 2 maar aangezien ik zelf als kind heeeeeel laat was en dit de eerste is, heb ik niet het gevoel dat dit kindje eerder komt (beetje mijn geluk meestal ;-) )
 
wat goed om je verhaalk toch te doen!!!
En idd vsanmiidag alles duidelijk aangeven meer kun jehelaas niet doen!!!!!
En kan alleen maar zeggen sterkte (weet dat dat een klote zin is!!!!)
Ben heel benwud hoe ht vanmiddag afloopt.

Ik mag vanmiddag ook weer ben heel benuwd!!!!
De okt mama's hebben geen geluk :(
 
Hoe is het gegaan vanmiddag Femke en Claudia?? Hoop dat het jullie iets opgeleverd heeft!

Hier veel pijn aan bekken momenteel, maar verder goed! Lig even lekker op m'n bedje met de iPhone, ff lekker niks, luxe!:) op woe mi is m'n man altijd thuis... Vna nog een paar gesprekken op m'n werk, dus nu f energie sparen.. Gisteren waarschijnlijk wat teveel gedaan, dacht dat het wel meeviel, maar gisteravond zoveel pijn gehad, kon niks meer, lag op de bank en had werkelijk geen idee hoe k nog boven moest komen. Zou het met indalen te maken kunnen hebben? Ben pas 33 wkn..

Fijn Sonja dat je pp depressie nu wel goed behandeld wordt en de medicijnen goed werken! Ik gebruik normaal gesproken anti depressiva maar tijdens m'n beide zwangerschappen niet, ook geen klachten. Helaas kwamen na m'n zoon, toen de zw sch hormonen goed en wel verdwenen waren de klachten weer terug en ben ik weer gestart, beetje ijdele hoop dat ze nu weg zullen blijven, dus daar reken ik maar niet op. Hier dus wellicht precies andersom dan bij jou...
 
Ik ben zelf nog niet veel opgeschoten.. Moest maar weer met de verloskundige gaan praten.. Kon trouwens geen zin uitbrengen zonder te huilen.. en mijn bloeddruk was hoog, maar dat kon ook door de tranen komen..maar toch nog moeten prikken en plassen. Heb nog niets gehoord, dus het zal wel goed genoeg zijn...

Heb nu onwijs hoofdpijn vast van de spanning en ik baal dat mijn man vandaag tot laat weg is. Het ging dus eigenlijk zoals verwacht.. Ik heb pech...

Ze wilde me eventueel wel een nachtje opnemen zoals bij claudia om te slapen. Maar meer kon ze niet doen. En dat weet ik ook wel maar toch..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan