gesprek met vk over bevalling

A

ANONYMOUS_USERNAME

Morgen moeten we samen naar de vk om over de bevalling te praten.
Ik ben heel benieuwd! Tot nu toe heb ik daar nog niet aan gedacht.
Door de eerdere miskramen heb ik tot de 20 weken echo niet vooruit gedacht. Ik was alleen maar bezig met hopen dat het goed ging. Daarna druk geweest met kamertje, werk, bruiloft enz.
Nu ben ik helemaal aan het aftellen tot vrijdag (laatste dag!!!!!).

En ineens komt de bevalling heel dicht bij!!! Ik kan me er echt niet druk om maken, want weet gewoon niet wat ik moet verwachten.
Ik krijg er wel steeds meer zin in. Vannacht ook een hele echte droom waarin ik mijn kindje vast had! Echt super, jammer dat ik wakker werd!!!!

Zien jullie al tegen de bevalling op? Van een paar heb ik het al gehoord, maar ja dat is logisch als je al een rot-ervaring achter de rug hebt!!
 
Nee zie er totaal niet tegenop... Gelukkig niet. Kreeg het toevallig wel met vriendlief gisteren over de bevalling die vroeg zich af hoe dat dan ging als het in stuit ligt. Waarop ik direct zei: Je mag onder de gynaecoloog bevallen in stuit, maar als die van ons in stuit ligt wil ik een keizersnede. Want nu heb ik totaal geen moeite met de bevalling, maar het idee in een instuit liggend kindje te moeten baren... Nee ik vind de risiko's te groot en daarbij lijkt het me veel zwaarder.

Hopelijk nog 6 weekjes wachten want als het aan mij ligt mag het er met 37 week echt wel uit. Maargoed helaas heb ik dat niet voor het zeggen... Dat bepaald de kleine echt helemaal zelf...
 

Ik ben nu 34 weken zwanger en het begint wel steeds dichterbij te komen, alleen echt er mee bezig ben ik nog niet. Heb nu zo van eerst nog
1 1/2 week werken en dan verlof en dan kleertjes wassen enzo. Mijn man is er al wel veel meer mee bezig, vind dat eigenlijk alles al klaar moet zijn en ook de ziekenhuiskoffer. Bij de eerste ben ik ingeleid omdat ik bijna 42 weken zwanger was en eerlijk gezegd ga ik nu er ook wel vanuit dat het langer gaat duren.
 
Ik zou met een stuitligging ook zeker geen risico nemen! Voor jezelf is het zwaarder, maar de kans dat je kind zuurstoftekort krijgt is ook groter.
ALs ik het van te voren weet kies ik ook zeker voor een keizersnee. Mijn vriendin heeft dat ook gedaan en dan met ruggeprik, dus ze heeft het toch mee kunnen maken.

 
Maak me er ook nog niet druk over. Ik houd me gewoon vast aan het feit dat ze er altijd uitkomen en dat het bij alle andere zwangere vrouwen ook lukt. Heb er toch geen invloed op. Fijn zal het niet worden, maar dat weet je van te voren.

Ik zei toevallig ook afgelopen weekend tegen vriendlief, dat ik een keizersnede wil als meneertje in stuit blijkt te liggen. Ga idd geen risico's lopen. Vaak lukt het toch niet op de 'normale' manier en krijg je alsnog een spoedkeizersnede. Dan doe ik dat liever meteen.
 
ik kijk uit naar de 1e wee. Oke, ik ben een beetje raar misschien, maar heb een zware zwangerschap achter de de rug met heel veel vermoeidheids verschijnselen (heel extreem, dus ben zo klaar met zwanger zijn).

Ik weet t, het gaat heeeeeel pijn doen, wil waarschijnlijk op dat moment nooit meer, ga t uitschreeuwen, duurt misschien wel heel lang, maar als de 1e wee zich aandoet betekent dat voor mij 2 dingen: ik ga mijn lieve meid snel in mijn armen houden en het einde is in zicht van een lange zware zwangerschap.

(ps dit is mijn eerste dus weet waarschijnlijk niet waar ik t over heb ha ha, maar das maar beter zo)
ps2 ik ben een mei mama, dus hoop over 4 weken te bevallen, ik laat t jullie wel weten hoe of ik nog steeds zo blij was met mijn 1e wee ha ha)

Iedereen succes ermee!!!! Nog ff!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan