Ik ben begin januari gestopt met roken en inmiddels 10 weken zwanger. De wens om zwanger te worden heeft zeker mee geholpen in mijn keus om te stoppen, ik wilde een zo gezond mogelijke omgeving (lijf) creëren voordat ik zwanger zou raken. Nog een reden om te stoppen was dat mijn vader op zijn 51ste is overleden aan rokers gerelateerde kanker en ik wil dat mijn toekomstige kindje niet aan doen, al dat verdriet. Nu 2 maanden terug mijn moeder (54) is gediagnosticeerd met rokers gerelateerde kanker ben ik dubbel zo blij dat ik ben gestopt, al biedt dat geen 100% garantie voor de toekomt, ik probeer iig mijn best te doen.
Neemt absoluut niet weg dat het heel moeilijk is geweest soms, zelfs nu tijdens de zwangerschap heb ik nog wel eens zin in een wijntje met sigaret. Maar daar blijft het bij, even zin in iets en dan weer door met de realiteit: ik wil niet meer roken, (oké dat wijntje zou leuk zijn maar dat kan nou eenmaal even niet haha) ik wil oud worden zodat mijn kind hopelijk dit verdriet bespaart blijft in de toekomst.
Ik heb hier wel een jaar naar toe gewerkt. Ik ging steeds bewuster roken, vroeg me vaak tijdens het roken af of het nou echt heel lekker was (en soms was dat ook zo). Maar ik ging ook letten op mensen om mij heen, niet alleen vrienden maar juist onbekende mensen, om te zien hoeveel er nou daadwerkelijk roken. Zo werd ik mij steeds bewuster van het feit dat ik 1 van de weinige was die smorgens vroeg al over straat fietste met een sigaret. Nadat in december mij op een kinderverjaardag (!) door een kind werd gevraagd waarom ik ging roken "want je weet toch dat het ongezond is?" was de maat vol. Als extra steuntje heb ik een ebook over stoppen met roken aangeschaft en met 2 weken was ik volledig gestopt, zonder verdere hulpmiddelen.
Ik wil niet zeggen dat het super makkelijk was, maar waar een sterke wil is is een weg. En de aanhouder wint ;-)
Succes !
