Getrouwd en begonnen met IUI

A

annemarie35

Hallo dames!

Inmiddels ben ik vandaag precies 2 weken en een dag getrouwd :D
En jeetje wat heb ik genoten die dag!
Dit was ook tevens mijn NOD dag...en ik werd ook niet ongesteld...de dag erna ook niet maar helaas 2 dagen later wel...
Ik ben vervolgens naar het ziekenhuis gegaan en kreeg een echo om te kijken of ik mocht gaan spuiten, gelukkig was alles rustig en kon ik gelijk beginnen met Gonal-f.

Inmiddels begin ik vandaag aan de tweede injectiepen met Gonal-f en de pregnyl ligt ook al te wachten in de koelkast...
Vandaag heb ik een echo gehad ( de tweede van deze ronde) en er was nog niks te zien, vrijdag mag ik terug voor een echo en dan wordt er beslist of ik wel of niet mag verhogen ( ik ga uit van het laatste)

Hopelijk slaat dan de nieuwe dosis wel aan want ik vind het nogal onwennig ( is dit een Nederlands woord vraag ik me ineens af :p) maar we zullen zien :)

Afgelopen zondag hoorde ik dat mijn neefje voor de 2e keer vader wordt...ja gemengde gevoelens maar meer om het feit dat alles bij hun lijkt te gaan zoals hun het uitstippelen en ik wil verdomme niet jaloers erop zijn want het is een eikel eerste klas maar jezus deze hormonen maken me een heks tot en met!

Sowww ff genoeg gezeurd hihihi ik hoop dat met jullie alles naar omstandigheden goed gaat!
En worden er bij jullie ook zoveel baby's geboren? Hier wel in ieder geval XD

Thanks dat ik even mijn verhaal weer kon doen en ik lees jullie verhalen ook, oprecht gun ik jullie gewoon allemaal het vruchtbaarheidsvirus en dat het ons nu maar eens mag lukken!

Liefs,

Annemarie
 
Nog gefeliciteerd met je huwelijk. Spannend hoor zo'n eerste IUI poging. Ik snap je frustratie volkomen. Ik heb dat ook. Aan de lopende band zwangeren en baby's. Gek wordt ik er van. Ik hoop dat de IUI snel tot een zwangerschap zal leiden. Succes!
 
@mamace

Bedankt! Ja het is zeker spannend allemaal, ook omdat je hoopt dat je dan toch niet weer een stapje verder moet...
Gelukkig dat er tegenwoordig dingen bestaan om toch nog een kindje te mogen krijgen anders hadden veel vrouwen helemaal pech...

Ik heb gelukkig 1 dochter van 6 en daarom piep ik al helemaal niet ik ben echt blij dat ik er in ieder geval eentje heb :)
Neemt niet weg dat een tweede erg gewenst is natuurlijk...

Ik word er ook echt gek van hoor en ook allemaal baby's bij mensen waarvan ik weet dat de relatie niet goed zit en wat straks weer over heel facebook staat als ze dan besluiten toch uit elkaar te gaan (gow verassing :/ ) of bij mensen die net een zielige twee maanden bij elkaar zijn en bewust kiezen voor een kindje daar zakt mijn broek echt vanaf hoor sorry...
Ik ben al weer 3,5 jaar bezig waarvan ruim een jaar in het ziekenhuis ik ben het inmiddels wel beu dat de ooievaar overal en nergens vliegt behalve bij de mensen die het in mijn ogen verdienen...
Bedankt voor je reactie :)

Jij ook succes!

Groetjes
 
Moeilijk is dat, hè? Hier ook in zo'n situatie. Wij hebben gelukkig ook al een dochter van bijna 3 en zitten inmiddels net in de medische molen en dan vraag je je inderdaad af waarom die ooievaar andere stellen en gezinnen zo vaak aandoet. Wat ik ook zo moeilijk vind, zijn al die gesprekken over tweede kindjes. Hou op! Daar zul je vast ook vaak mee te maken hebben. Ik ervaar de wens voor een tweede trouwens niet minder dan de wens voor een eerste die tijd. Toch herken ik wel wat je zegt. Zeker nu het niet vanzelfsprekend blijkt te zijn, ben ik extra dankbaar voor onze eerste. Heb jij dat ook? Hoe reageert jouw dochter eigenlijk op de situatie? Die van mij heeft het zo vaak over de dikke buiken van anderen en ze vindt baby's zo lief. Ze zegt ook dat ze een broertje of zusje wil. Ik vind dat zo moeilijk. Hoe ga jij daar mee om?
 
@mamace

Ik herken me zo ontzettend in je verhaal! Jill (zo heet mijn dochter) was echt een cadeautje op het goede moment...als je gaat tellen hoelang ik daarover gedaan heb zijn we ook 5 jaar bezig geweest...Jill is van een andere vader dat wel want hoe ironisch wij waren al uit elkaar toen ik erachter kwam dat ik zwanger was.

Ik weet al vanaf mijn 21e dat ik PCOS heb en mijn zusje heeft dat ook en naar alle waarschijnlijkheid Jill ook, met dit in het achterhoofd vond ik de keuze om toen een abortus te doen echt niet kunnen en ook al had ik geen PCOS gehad was de baby meer dan welkom ik heb ook nog goed contact met haar vader :)

Ik herken het als je zegt dat je het moeilijk vindt dat er wordt gepraat over een tweede kindje...dat eeuwige ach maar jij hebt er toch 1 word ik ook doodmoe van , omdat Jill ook ontzettend lief is voor kleine kindjes speciaal baby's en ook steeds zeurt om een broertje of zusje...dat breekt mijn hart maar Jill is enorm wijs en ze wordt in februari 7 dus ik heb besloten haar bij dit medische proces te betrekken...ik ben eerlijk geweest over dat mama niet zo makkelijk kindjes krijgt en ze is zelfs al een paar keer mee geweest naar echo's...zo grappig om dan hun gedachtegang erover te horen want er is een aantal keer geweest dat er een eitje op springen stond en dan zei ze ja mama zie je dat is een baby hoor ik weet het zeker...zo lief...

Momenteel is mijn beste vriendinnetje zwanger ...ze is bijna 12 weken en ze heeft er welgeteld 6 maanden over gedaan...ik gun haar echt wel dit kindje hoor maar god wat heeft zij lopen zeuren de afgelopen weken dat ze ziek was etc ik heb toen ook gezegd meid ik zou zo met je willen ruilen dus alsjeblieft geniet ervan en kom niet bij mij aan met dat gezever...sindsdien doet ze dat gelukkig ook niet ...

De beste vriend van mijn man is vorige week vader geworden we zijn gelijk wezen kijken maar ik merkte wel dat ik dan liever niet het kindje vast hou ik begrijp dat niet van mezelf...vandaag heb ik ongeveer drie uur achter elkaar gehuild dat zijn natuurlijk ook de hormonen maar alles komt er gewoon uit en ik denk dat dat ook verder prima is alleen voel je je zo ellendig...

Natuurlijk komt het voor jou en mij vast goed maar heb jij soms ook niet zoiets van gow wat heb ik in mijn leven nou fout gedaan dat ik op deze manier moet boeten?
Ik ben blij dat ik met jou op dezelfde lijn zit thanks!

Liefss

 
Hoi, je had mij al gevonden een paar topics verderop zag ik. Ik zit in hetzelfde (niet vanzelluf) schuitje. Dochter van 3,5 jaar, al 2,5 jaar bezig en inmiddels de 5e IUI gestart. Bij ons een combinatie van mwah zaadjes en mwah progestronaanmaak en korte cycli daardoor die het tot nu toe in ieder geval niet makkelijk hebben gemaakt. Plus een burnout bij mij en hernia bij mijn man, hielp ook niet...

Maar theoretisch zou het gewoon moeten kunnen. Alleen al 35 rondes niet....

Ik heb ook erg last van de hormomen, fostimon spuit ik. Wat is een 'pen' als ik vragen mag. Moet jij niet met een injectiespuit iets opzuigen en jezelf prikken in je buik?

Succes met je IUI, hopelijk slaan de hormonen gauw aan.

Wenser

 
@wenser

Allereerst bedankt voor je felicitatie :-D
Ik zal even uitleggen wat een pen inhoudt...
Ik denk dat de meeste wel bekend zijn met diabetes?
De mensen die dat hebben hebben ook een "pen"
je draait de eenheden op en draait een klein naaldje op het uiteinde, deze prik je loodrecht in je buik en je drukt boven op de knop totdat de aangegeven eenheden op 0 staan...eigenlijk erg makkelijk :D

Alleen de pregnyl moet ik optrekken en dan inspuiten op een hoek van 45 graden maar de gonal-f niet...

Bij ons ligt het helaas aan mij...ik heb PCOS doe ook al ruim een jaar poging om af te vallen maar het lukt niet bepaald sinds ik met hormonen bezig ben ik moet wel zeggen ik kom ook niks aan tot nu toe (hopen dat het zo blijft) en mijn man heeft dus superzaadjes zoals ze dat noemen hahaha ik begreep dat er 20 miljoen zaadjes per ml al viel onder de catogerie goed en hij heeft (niet schrikken) 200 miljoen zaadjes per ml dus hopelijk komt dit wel goed..

Toen ik nog clomid had heb ik toch van de 12 rondes 9 keer een eisprong gehad en zag het er goed uit ik vind dat zo raar als hij dan zulk goed zaad moet hebben waarom in hemelsnaam lukt het dan niet?

Daarom ligt mijn hoop bij deze IUI wel hoog laten we idd hopen dat het lukt...ik vind het wel spannend vandaag heb ik een echo gehad en er was in de li-eierstok 1 eitje van 10,5 mm dus ik mag ipv 75 eenheden nu 100 eenheden gaan spuiten...vandaag was dag 16 van mijn cyclus dus mijn cyclus zoals ik gewend was ligt nu wel op zijn gat maar ach als ze zo meteen maar de juiste dosering hebben vind ik alles best...

Volgende week dinsdag gaan ze dan kijken of deze dosering misschien wel iets doet en dan ben ik toch benieuwd hoe snel de eisprong volgt...

Ontzettend veel succes toegewenst!!

Groetjes,

Annemarie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan