<p>Hoi meiden,</p><p>Na eerdere berichten over sprongetjes en of het allemaal wel normaal was wat mijn baby deed, heb ik nog steeds allemaal vraagtekens.</p><p>Ons meisje is inmiddels ruim 5 maanden, zit niet in een sprongetje, slaapt in de nacht (weer) redelijk goed en doet overdag ook weer aardige slaapjes van 45 min. ipv geen/korte slaapjes (ja, 45 min. is lang hier). Ze lacht ontzettend veel naar haar papa en mij, opa's en oma's krijgen ook lachjes. Ze ontwikkelt zich prima, rollen wordt hard geoefend maar lukt nog niet. Ze is super alert. Inmiddels wilt ze ook weer aardig drinken.</p><p>Nu zit ik nog met het volgende: ze is ontzettend onvoorspelbaar qua jammeren/huilen. Als ze op schoot zit kan ze van rustig kijken/spelen ineens overgaan in jammeren en al snel huilen als we niet iets uit de kast trekken ter vermaak. Het liefst wilt ze dan staan, maar soms is dat ook niet genoeg en moeten we rondlopen met haar. Ook als ze op haar speelkleed ligt te spelen kan ze ineens gaan jammeren. Langer zelf spelen dan 5 minuten lukt niet. Soms kunnen we haar überhaupt niet neerleggen om te spelen. Meestal houdt ze het 2 minuten vol. Dit is niet iets wat soms gebeurt. Dit gebeurt de hele dag door. Ik hoop dat dit steeds minder zal worden naarmate ze meer kan. </p><p>Ook schrikt ze snel van geluid/bewegingen. Andere mensen moeten ook niet zomaar kiekeboe met haar spelen, huilen gegarandeerd. </p><p>Ik heb het gevoel dat ik continu bezig ben met voorkomen dat ze gaat huilen. En "even laten jammeren/huilen" doe ik niet, dan wordt ze overstuur. </p><p>Ze gaat straks naar het KDV en ik ben nu al als de dood voor hoe het daar moet. Daar zal ze toch ook niet continu de aandacht krijgen die ze nodig heeft? En met dat schrikken... andere kindjes zullen toch ook onverwachtse geluiden maken.</p><p>Poe, een heel verhaal. Soms ook even van me afschrijven, is fijn. We hebben een vrolijk schatje, maar dus ontzettend gevoelig. </p><p>Herkent iemand dit? Gevoelige kindjes? En hoe is het bij jullie dan verlopen? </p><p> </p>