Gevoelige/high needs baby?

<p>Hoi meiden,</p><p>Na eerdere berichten over sprongetjes en of het allemaal wel normaal was wat mijn baby deed, heb ik nog steeds allemaal vraagtekens.</p><p>Ons meisje is inmiddels ruim 5 maanden, zit niet in een sprongetje, slaapt in de nacht (weer) redelijk goed en doet overdag ook weer aardige slaapjes van 45 min. ipv geen/korte slaapjes (ja, 45 min. is lang hier). Ze lacht ontzettend veel naar haar papa en mij, opa's en oma's krijgen ook lachjes. Ze ontwikkelt zich prima, rollen wordt hard geoefend maar lukt nog niet. Ze is super alert. Inmiddels wilt ze ook weer aardig drinken.</p><p>Nu zit ik nog met het volgende: ze is ontzettend onvoorspelbaar qua jammeren/huilen. Als ze op schoot zit kan ze van rustig kijken/spelen ineens overgaan in jammeren en al snel huilen als we niet iets uit de kast trekken ter vermaak. Het liefst wilt ze dan staan, maar soms is dat ook niet genoeg en moeten we rondlopen met haar. Ook als ze op haar speelkleed ligt te spelen kan ze ineens gaan jammeren. Langer zelf spelen dan 5 minuten lukt niet. Soms kunnen we haar überhaupt niet neerleggen om te spelen. Meestal houdt ze het 2 minuten vol. Dit is niet iets wat soms gebeurt. Dit gebeurt de hele dag door. Ik hoop dat dit steeds minder zal worden naarmate ze meer kan. </p><p>Ook schrikt ze snel van geluid/bewegingen. Andere mensen moeten ook niet zomaar kiekeboe met haar spelen, huilen gegarandeerd. </p><p>Ik heb het gevoel dat ik continu bezig ben met voorkomen dat ze gaat huilen. En "even laten jammeren/huilen" doe ik niet, dan wordt ze overstuur. </p><p>Ze gaat straks naar het KDV en ik ben nu al als de dood voor hoe het daar moet. Daar zal ze toch ook niet continu de aandacht krijgen die ze nodig heeft? En met dat schrikken... andere kindjes zullen toch ook onverwachtse geluiden maken.</p><p>Poe, een heel verhaal. Soms ook even van me afschrijven, is fijn. We hebben een vrolijk schatje, maar dus ontzettend gevoelig. </p><p>Herkent iemand dit? Gevoelige kindjes? En hoe is het bij jullie dan verlopen? </p><p> </p>
 
Mijn dochter van bijna 4 maanden is ook erg veeleisend. Op de opvang zijn ze gelukkig wel wat gewend. Ik volg mijn gevoel en verwen haar nu nog even door actie te ondernemen als ze jengelt. Ik denk dat ze baalt dat ze bepaalde vaardigheden nog niet onder de knie heeft, en soms is ze gewoon moe. Maar maak je over opvang geen zorgen! Voor de rest is t gevoel volgen en het accepteren denk ik..
 
Hoi,
ik herken je verhaal wel, ik kon me zoon ook niet ff wegleggen en hij begon al te huilen. Ik moest hem ook de hele tijd bezighouden. De box heeft hij nooit leuk gevonden of de wipstoel. Toen hij begon te kruipen kon hij zicht wel een beetje vermaken maar ook niet te lang. Hij is nu 18 maanden en eist nig steeds de volle aandacht. Het is echt vermoeiend! Als ik met hem speel heeft hij net gehad na paar min en wil al wat anders doen. Zichzelf vermaken kan hij ook niet.
ik kan niet veel doen dan accepteren en hopen dat het ooit overgaat. Hij gaat niet naar de opvang dus ik ben wel de hele dag met hem. Ik denk eraan om te gaan werken en dan zal hij het moeilijk hebben bij een opvang. Ze kunnen hem niet de hele dag aandacht geven. 
 
 
Ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar wel met je angst voor het KDV. Onze zoon sliep slecht overdag en werd van elk klein geluidje al wakker. Ik was echt als de dood dat hij op het KDV helemaal niet zou slapen, verschrikkelijk zou huilen en ze me zouden bellen dat het niet ging. Het tegenovergestelde was waar. Hij moest natuurlijk even wennen, maar sinds hij naar het KDV gaat slaapt hij overal veel beter en wordt minder snel wakker van geluid. Wie weet geldt dat voor jouw kindje ook wel maar dan met zelf spelen en aandacht. Er is daar zoveel te zien voor die kleintjes! 
 
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Om mij heen allemaal babies die gewoon bij iedereen op schoot kunnen zitten en een beetje rondkijken. Bij ons meisje moet je echt een beetje weten wat ze wilt, anders heb je non stop een huiler op schoot.
Over goed slapen had ik natuurlijk niks moeten zeggen... vandaag ineens weer drama met naar bed gaan.
 
Hoi! 
Mijn dochter is 19 weken en we zijn de laatste weken goed bezig gehouden door haar. Het begon met 14 weken, toen kreeg ze een groeispurt (van 1 keer voeden per nacht naar om de 2 a 3 uur) en dat ging over in het vier maanden sprongetje. Dat ging samen met een slaapregressie dus voor mijn gevoel hadden we wel de winstverdubbelaar. Volgens mij zitten we nu nog in het staartje van de sprong.
Het slapen gaat nog steeds niet top (vannacht was het weer drama, uiteindelijk naast mij in bed beland toen ging het wel weer redelijk). Maar waar ze eerst pas rond 23.00 aan de nacht begon is dat nu rond 20.00. Dat ging eigenlijk best ok vorige week. Dan sliep ze van 20.00 - 0.00/01.00 en daarna met een voeding rond 05.00 door tot 07.30. Dat is nu dus ook weer helemaal omgegooid ;) 
Overdag waren het ook allemaal hazeslaapjes, amper 20 minuten tenzij ik lang ging lopen met de kinderwagen. We hebben nu het boek 'Baby in een Droomritme' en dat werkt wel redelijk. Nu een weekje mee bezig en alle slaapjes in haar eigen bed gaan wel redelijk. Zelf inslapen is nog wel een drama overigens. Als we ergens heen zijn geweest en voor het slaapje terug zijn, is het nog erger . Dan heeft ze echt last van de prikkels. Terwijl ik echt geen rare dingen ga doen, hooguit een keer naar de supermarkt .
Fases fases fases fases fases..     
Ik kan me voorstellen dat het voor jou ook erg zwaar is en dat je een beetje angstig bent haar naar het kdv te brengen. Maar dat komt vast wel goed!! En ik denk dat dat niet alleen kunnen spelen ook nog een beetje bij dat sprongetje hoort. Hier was het op een gegeven moment krijsen als ik uit beeld was. Het lijkt nu wel weer iets beter te gaan.
Veel sterkte met alles!
 
Het snelle schrikken herken ik wel! Als je gekke geluidjes maakt moet onze zoon van 14 weken soms lachen, maar soms ook vrijwel direct huilen. Ook schrikt hij flink als je opeen boven zijn bed staat, of van harde geluiden. 
Ik zou niet te bang zijn voor het kdv. Misschien is het juist wel goed voor haar ontwikkeling en went ze ook aan de andere geluiden. Onze zoon had de eerste dagen ook schrik van andere kindjes (en dan vooral hun geluid ?) maar dit gaat steeds beter! 
 
 
Bedankt voor de aanmoedigingen!! We moeten het maar gewoon mee gaan maken.
'Baby in droomritme' heb ik al een tijdje. Heeft ons ook geholpen in tijd van slaapregressie! Het maakte me wel heel onzeker, omdat onze dochter absoluut niet de uren sliep/slaapt die daar staan aangegeven. Maar ik heb het nu wat meer kunnen accepteren.
 
Terug
Bovenaan