Gewoon even zeuren

[Monnikje]

Knuffeltjeee, ik snap je frustratie!
Mijn vriend en ik zijn ondertussen al bijna 3 jaar bezig met zwanger worden en hebben helaas al 2 miskramen mee moeten maken. En iedereen om mij heen vind het leuk om me te taggen in een 'deze vriendin moet zwanger worden' plaatjes op facebook en heb een vriendin die alleen al zwanger word als je naar haar kijkt bijvoorbeeld. Klinkt heel gemeen maar zo bedoel ik het totaal niet. Ze is de beste mama die ik ken. Maar ik snap je heel goed! Het is moeilijk en vaak ook pijnlijk.
'Loslaten' is ook zo makkelijk gezegd, hoewel ik de laatste keer zwanger ben geworden op vakantie dus het voegt denk wel iets toe, alleen in hoeverre is dat genoeg, want heb toen dus ook weer een miskraam gehad. 
Hoop binnenkort te lezen dat je je wondertje  krijgt! x
 
 
 

 

[Knuffeltjeee]

Jij eerder als mij Monnikje.
Dan voel ik me schuldig want wij zijn nog maar net begonnen en ik heb altijd gezegd vroeg, op mijn 25e te starten met proberen zodat er nog alle tijd voor is. Dus mag ik eigenlijk nog lang niet klagen...

 

[Knuffeltjeee]

Jij eerder als mij Monnikje.
Dan voel ik me schuldig want wij zijn nog maar net begonnen en ik heb altijd gezegd vroeg, op mijn 25e te starten met proberen zodat er nog alle tijd voor is. Dus mag ik eigenlijk nog lang niet klagen...

 

[Knuffeltjeee]

Pff met mn werk een nieuwe cliënt. Haar dochter is april uitgerekend en kwam net toevallig langs. Jaloersmakend omdat we nu zelf ook aan het proberen zijn...

 

[Shanice]

Bij mij duurde het ook een halfjaar voor ik zwanger werd. Bij de een lukt het meteen na een maand, bij de ander wat langer. Het ontpillen zelf duurt ongeveer een maand ongeacht hoe lang je de pil hebt geslikt. 
Heb geduld en geniet nog van het “samen” zijn voordat Verantwoordelijkheid op de stoep staat.
Ik hoop voor jullie dat er gauw een kindje mag komen!?

 

[JuneM]

Tsja..  Ik snap je, als je iets wil wil je het nu. Tegelijkertijd denk ik er komen nog zoveel momenten waarop je geduld moet gaan hebben. Probeer te genieten van deze tijd en de leuke momenten. Jullie geheim voor de rest van de buitenwereld. 
Ik snap je echt. Ik was zwanger maar vorige week een miskraam gehad. Heel veel geduld moeten hebben om duidelijkheid te krijgen of het wel of niet goed zat. Wachten op een telefoontje, een echo, een uitslag, tot ik het vruchtje zou verliezen, straks weer tot we mogen beginnen en dan weer het traject van voor af aan. Ondertussen ook van alles en iedereen de vraag of ik al zwanger ben of we geen kinderen willen. Mensen om me heen die zwanger raken etc. Probeer je niet gek te laten maken en ook met andere dingen bezig te zijn. Plan een leuke date met je vriend of zulke dingen. 
En wat de mensen om je heen betreft... je kent hun verhaal niet. Misschien zijn ze jaren bezig geweest, hebben ze miskramen gehad, of zijn ze wel heel snel zwanger maar zijn ze daar juist van geschrokken... 
Focus je op andere dingen, op leuke dingen met je vriend. Geduld hebben is moeilijk maar het is het waard!